Κρίση εφηβείας και πώς να την αντιμετωπίσουμε. Θα εξετάσουμε τις κρίσεις του ανθρώπου σε διάφορες φάσεις της ζωής του και πώς επιδρούν στον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και το πώς μπορεί να τις αντιμετωπίσει. Η πρώτη κρίση, είναι η κρίση της εφηβείας, περίπου από 10 ετών έως και 17 ετών και σε αυτή την κρίση σημαντικό ρόλο παίζει το περιβάλλον της οικογένειας.

Οι γονείς είναι στην πρώτη γραμμή της εφηβικής κρίσης και ανάλογα το ποιοι είναι οι γονείς και το πώς συμπεριφέρονται μεταξύ τους ή το πώς θα διαπαιδαγωγούν τα παιδιά, με αυτά τα χαρακτηριστικά των γονιών τα παιδιά χτίζουν την προσωπικότητά τους. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία ακόμα μιμούνται τους γονείς, ό,τι βλέπουν να κάνουν οι γονείς, το πως μιλούν, το πώς συμπεριφέρονται κάνουν ακριβώς το ίδιο. Το παιδί μαθαίνει και εισέρχεται στο συνειδητό αλλά και στο ασυνείδητο από αυτό που βλέπει από τους γονείς του.

Οι γονείς χρειάζεται με σύνεση να αντιμετωπίσουν την κρίση εφηβείας που δεν είναι αρρώστια, είναι απολύτως φυσιολογική και απαιτεί προσοχή. Η εφηβεία είναι η μετάβαση από την παιδική στην ώριμη ηλικία, την οποία έχει καθορίσει ο ίδιος ο Θεός. Η ευθύνη της εφηβικής κρίσης πρωτίστως ανάγεται στους γονείς. Ας μην μας κάνει εντύπωση πώς μέσα στην Καινή Διαθήκη τα προβλήματα των παιδιών, ανάγονται στους γονείς, όπου μάλιστα ζητούν την βοήθεια του Ιησού Χριστού για τη θεραπεία τους.