Οι μαθητές που τα πάνε καλά – αλλά θα μπορούσαν να τα πάνε πολύ καλύτερα- επωφελούνται από την ανατροφοδότηση που ενθαρρύνει τον αυτοέλεγχο.
Υπάρχει ένας αριθμός μαθητών οι οποίοι συνήθως βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα επάρκειας στη μάθησή τους, αλλά παρουσιάζουν χαμηλή ανάπτυξη όσον αφορά την πρόοδό τους. Τηρούν τις προθεσμίες, υποστηρίζουν τους άλλους στην εργασία τους και αναλαμβάνουν την ηγεσία σε έργα, αλλά η πολυπραγμοσύνη τους δεν αποδίδει πάντα την ανάπτυξη που θα περίμενε κανείς ή θα έπρεπε να περιμένει για αυτά τα παιδιά.
Αυτοί οι μαθητές χρειάζονται οδηγίες που είναι, με πολλούς τρόπους, διαφορετικές από την προσέγγιση όταν οι μαθητές εργάζονται για να φτάσουν στα βασικά γεγονότα και δεξιότητες ενός θέματος. Είναι ενδιαφέρον ότι οι μαθητές που συνήθως βρίσκονται στην κατάσταση υψηλών επιδόσεων/χαμηλής ανάπτυξης δεν απαιτούν ξεχωριστή τάξη ή αλλαγή βαθμίδας. Επιπλέον, δεν χρειάζονται περισσότερα από τα ίδια-περισσότερες εργασίες για το σπίτι και ενίσχυση της κατανόησής τους βοηθώντας τους άλλους.
Αυτό που χρειάζονται αυτοί οι μαθητές είναι λεπτές αλλαγές στα καθήκοντα, τη διδασκαλία και την ανατροφοδότηση. Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να αρχίσουμε να κάνουμε στόχο αυτό που επιθυμούμε για τους μαθητές όταν αυτοί κινούνται στη φάση της μάθησης με υψηλές επιδόσεις/χαμηλή ανάπτυξη είναι να διαφοροποιήσουμε την ανατροφοδότησή μας.
Ενώ η ανατροφοδότηση για τους αναδυόμενους μαθητές είναι καλύτερη όταν είναι διορθωτική και κανονιστική, αυτές οι προσεγγίσεις δεν είναι και τόσο ιδανικές για τους μαθητές καθώς αποκτούν ευχέρεια. Συχνά, η ανατροφοδότηση που χρειάζονται τα άτομα που έχουν αποκτήσει επάρκεια αλλά παρουσιάζουν χαμηλή ανάπτυξη είναι σχεδιασμένη να εστιάζει στην αυτοπαρακολούθηση της απόδοσης, στην πραγματοποίηση και τον αναστοχασμό της αυτοδιόρθωσης και στη λήψη ανατροφοδότησης σχετικά με το πώς να λάβουν προληπτικά μέτρα για μελλοντικές προκλήσεις. Χρειάζονται ανατροφοδότηση με προσέγγιση, όχι με ακρίβεια.
Για καινοτόμες ιδέες, περισσότερες εκπαιδευτικές λύσεις και υποστήριξη βρείτε πληροφορίες εδώ: https://www.o3.gr/
3 ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΈΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΏΝ ΠΟΥ ΚΙΝΟΎΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΧΎΤΗΤΑ
Στρατηγική 1 Παρακίνηση.
Παρέχετε ακριβώς αρκετή ανατροφοδότηση ώστε οι μαθητές να αυτοελέγχονται και να αναλαμβάνουν δράση στη μάθησή τους. Καθώς οι μαθητές αποκτούν επάρκεια, χρειάζονται λιγότερη άμεση ανατροφοδότηση που σχετίζεται με την απόδοσή τους σε μια εργασία και περισσότερη ανατροφοδότηση που συνδέεται με τη δική τους ικανότητα να εντοπίζουν λάθη, να παρακολουθούν την απόδοσή τους και να βρίσκουν τρόπους να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για τη δική τους μάθηση.
Οι ακόλουθες καθημερινές ενέργειες του εκπαιδευτικού βοηθούν τους μαθητές να προωθήσουν αυτές τις διαθέσεις.
- Μία από τις πολλές είναι λανθασμένη: Αντί να μοιραστείτε με τους μαθητές ποια ερώτηση είναι λανθασμένη και τι πρέπει να κάνουν, μοιραστείτε ότι μία από τις ερωτήσεις είναι λανθασμένη ή ότι θα μπορούσε να βελτιωθεί. Δώστε στο μαθητή λίγα λεπτά για να επιθεωρήσει τη δική του εργασία και να καθορίσει τα επόμενα βήματα. Ζητήστε από τους μαθητές να μοιραστούν μαζί σας (ή με άλλους) ποια απάντηση ήταν λανθασμένη, γιατί συνέβη το λάθος και τα επόμενα βήματα που θα κάνουν για να βελτιωθούν.
- Πρωτόκολλο αυτοκόλλητων σημειώσεων: Παρέχετε διορθωτική ανατροφοδότηση σε μερικές αυτοκόλλητες σημειώσεις για μια ομάδα μαθητών σε μια εργασία. Δώστε στην ομάδα αυτές τις αυτοκόλλητες σημειώσεις και ζητήστε τους να καταλάβουν ποιο σχόλιο πηγαίνει σε ποια εργασία. Ακούστε το επίπεδο σαφήνειας και την ανατροφοδότηση μεταξύ τους.
- Κουκκίδες, όχι σχόλια: Τοποθετήστε μια κουκίδα κοντά σε ένα λάθος σε μια εργασία και δώστε την εργασία πίσω στον μαθητή. Μόλις ο μαθητής παραλάβει την εργασία, μοιραστείτε μαζί του ότι οι τελείες παρέχουν μια ένδειξη για την εγγύτητα ενός σημείου που πρέπει να βελτιωθεί. Συζητήστε με τον μαθητή μετά από 5 ή 10 λεπτά για να διαπιστώσετε αν εντόπισε το λάθος και πώς διόρθωσε το πρόβλημα. Εστιάστε την ανατροφοδότησή σας στην αποτελεσματικότητα των δεξιοτήτων ανίχνευσης με τη δική τους εργασία. (Ανέλυσαν την εργασία; Επανεξέτασαν δείγματα εργασίας;)
Στρατηγική 2: Καθιέρωση κοινωνικών κανόνων.
Διασφαλίστε ότι υπάρχουν συμφωνίες και διαδικασίες συνεργασίας, ώστε η ανατροφοδότηση από ομότιμους να είναι ακριβής και χρήσιμη για τη λήψη αποφάσεων για τα επόμενα βήματα των μαθητών. Με την ανατροφοδότηση, πρέπει να απομακρυνθούμε από τη σταδιακή αποδέσμευση της ευθύνης και να επικεντρωθούμε στην ανάγκη καλλιέργειας της αμοιβαίας ευθύνης της μάθησης. Αντί να στραφούμε από την ανατροφοδότηση με επίκεντρο τον καθηγητή (“εγώ κάνω”) στην ανατροφοδότηση με επίκεντρο τον μαθητή (“εσύ κάνεις”), πρέπει να επικεντρωθούμε στο περιβάλλον με επίκεντρο τη μάθηση (“εμείς κάνουμε”).
Ένας τρόπος για να ξεκινήσουμε αυτό το έργο είναι να βελτιώσουμε την ανατροφοδότηση από ομότιμους προς ομότιμους. Η έρευνα του Graham Nuthall έχει δείξει ότι οι μαθητές συχνά λαμβάνουν και χρησιμοποιούν ανατροφοδότηση από τους φίλους τους. Είναι ενδιαφέρον ότι διαπιστώθηκε ότι η περισσότερη ανατροφοδότηση από συνομηλίκους είναι ανακριβής. Για να το διορθώσουμε αυτό, πρέπει να προετοιμάσουμε τους μαθητές να δίνουν και να λαμβάνουν ακριβή ανατροφοδότηση.
Μπορούμε να υποστηρίξουμε τους μαθητές με τις ακόλουθες ενέργειες.
Πρωτόκολλα ανατροφοδότησης: Καθιέρωση ενός δομημένου τρόπου για τη συζήτηση ανατροφοδότησης. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν ένα πρωτόκολλο συντονισμού, κριτικούς φίλους και ένα πρωτόκολλο Charrette. Ως δάσκαλος, ο ρόλος μας είναι να παρακολουθούμε την ποιότητα και την ακρίβεια της ανατροφοδότησης.
Πρωτόκολλο συμβουλευτικής: Μικρές ομάδες εξετάζουν την τρέχουσα εργασία ενός μαθητή και προσφέρουν τρόπους για να βοηθήσουν τον μαθητή να βελτιώσει τη μάθησή του. Η καθιέρωση του κανόνα να μοιράζονται οι μαθητές τις δικές τους προκλήσεις και οι άλλοι να χρησιμοποιούν τη διερεύνηση για να ενισχύσουν τη μάθηση των μαθητών είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βελτιωθεί η επίδοση ολόκληρης της ομάδας.
Ταινία παιχνιδιού: Καταγράψτε τον μαθητή που συμμετέχει σε μια παρουσίαση ή συζήτηση και ζητήστε από τους μαθητές να προβληματιστούν σχετικά με τα δυνατά τους σημεία, τις ευκαιρίες για ανάπτυξη και τα επόμενα βήματα.
Στρατηγική 3: Επισημάνετε τις διαφοροποιήσεις.
Εστιάστε στο εύρος ή/και στις λεπτές αλλαγές στην ανατροφοδότηση για να προωθήσετε την αυτοκαθοδήγηση και να προάγετε τη δημιουργικότητα.
Διαφορετική ανατροφοδότηση: Αντί για διορθωτική ανατροφοδότηση, παρέχετε μια σειρά ερωτήσεων που προάγουν τη δημιουργικότητα. Ρωτήστε: Τι θα κάνατε διαφορετικά; Πώς θα άλλαζε η απάντησή σας αν άλλαζε το πλαίσιο ή οι συνθήκες;
Δείγματα εργασίας με διαφορετικό πλαίσιο: Δώστε στους μαθητές παραδείγματα υποδειγματικής εργασίας σε διαφορετικά πλαίσια ή τύπους εργασιών. Για παράδειγμα, αν οι μαθητές επικεντρώνονται στο να πείσουν άλλους μέσω ενός podcast, δώστε τους την ευκαιρία να αξιολογήσουν άλλες μορφές πειθούς, όπως εκθέσεις, συζητήσεις, TED Talks κ.λπ.
Ανοικτά κριτήρια επιτυχίας: Εάν οι μαθητές έχουν εκπληρώσει τα κριτήρια επιτυχίας σε μια κατηγορία κριτηρίων, δώστε τους επιλογές να εμβαθύνουν στα κριτήρια. Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι οι μαθητές πρέπει να συμπεριλάβουν ένα συμπέρασμα όταν γράφουν μια έκθεση. Πηγαίνετε σε εκείνους τους μαθητές που έχουν ολοκληρώσει αυτόν τον στόχο και δηλώστε ότι η εργασία θα ήταν πολύ καλύτερη αν χρησιμοποιούσαν ένα cliffhanger ή μια μεταφορά για να κλείσουν την έκθεση.
Όταν ανοίγουν τα κριτήρια, οι μαθητές βλέπουν ότι η εργασία μπορεί πάντα να βελτιωθεί. Αυτή είναι επίσης μια ευκαιρία να ρωτήσετε τους μαθητές τι μπορούν να κάνουν στο μέλλον για να είναι προνοητικοί και να υπερβαίνουν τις απαιτήσεις μιας εργασίας.
Διαβάστε το πρωτότυπο άρθρο εδώ: https://www.edutopia.org/article/3-ways-encourage-coasting-students-reach-their-full-potential
