Διεθνής Ημέρα Ενημέρωσης για την Απώλεια και τη Σπατάλη Φαγητού.
Περίπου 88 εκ. τόνοι τροφίμων εκτιμάται ότι σπαταλώνται στην Ε. Ένωση σε ετήσια βάση, αξίας 143 δις €, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο, χάνονται ή σπαταλώνται περίπου 1,3 δισ. τόνοι ετησίως, δηλ. το 1,3 των τροφίμων που παράγονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο.
Η Διεθνής Ημέρα Ενημέρωσης για την Απώλεια και τη Σπατάλη Φαγητού (International Day of Awareness of Food Loss and Waste) καθιερώθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ τον Δεκέμβριο του 2019 και αποφασίστηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Σεπτεμβρίου, αρχής γενομένης από το 2020.
- Περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο τόνοι τροφίμων σπαταλούνται ετησίως, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο ΟΗΕ με την έκθεσή του «UNEP Food Waste Index Report 2021».
Ειδικότερα, όπως επισημαίνει η έκθεση του Προγράμματος Περιβάλλοντος (UNEP) του ΟΗΕ, τα τρόφιμα που απορρίπτονται από τα νοικοκυριά ετησίως φθάνουν τα 74 κιλά ανά άτομο, με σοβαρές συνέπειες τόσο για τις φτωχές όσο και για τις πλουσιότερες χώρες.
H Ελλάδα καταλαμβάνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 4η θέση στη σπατάλη τροφίμων.
Σύμφωνα με έκθεση του ΙΟΒΕ, κατά κεφαλήν πετούμε περί τα 196 κιλά τρόφιμα τον χρόνο!
Η σπατάλη των τροφίμων δεν έχει μόνο οικονομικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. Αποτελεί ταυτόχρονα ένα τεράστιο κοινωνικό και ηθικό πρόβλημα, εάν αναλογιστούμε την επισιτιστική ανασφάλεια και την πείνα, εάν αναλογιστούμε ότι περίπου 800 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από χρόνιο υποσιτισμό, ο οποίος πλήττει σχεδόν έναν στους τρεις ανθρώπους στον πλανήτη (OHE).
Υποσιτισμός σημαίνει ότι ένα άτομο δεν είναι σε θέση να αποκτήσει αρκετό φαγητό για να καλύψει τις ελάχιστες ημερήσιες ενεργειακές ανάγκες σε διατροφικές συνήθειες, σε διάστημα ενός έτους, ενώ ο FAO ορίζει την πείνα ως συνώνυμη με το χρόνιο υποσιτισμό.
Κατά συνέπεια, απαιτείται συντονισμός όλων των εμπλεκομένων φορέων, βελτίωση της νομοθεσίας και των πολιτικών που θα περιορίσουν την σπατάλη των τροφίμων, αλλά και θα συμβάλλουν στην αναδιανομή των πλεονασμάτων τροφίμων, ευαισθητοποίηση, αλλαγή συμπεριφοράς των καταναλωτών, ανταλλαγή καλών πρακτικών, βελτιώσεις στον τομέα της εστίασης (ξενοδοχεία, νοσοκομεία, καντίνες, εστιατόρια κλπ), χρήση ως ζωοτροφές, κομποστοποίηση, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
H παραγωγή τροφίμων έχει αναδειχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες απειλές για το περιβάλλον σήμερα, συμβάλλοντας μεταξύ άλλων και στην κλιματική κρίση. Έως το 2030, η απώλεια και η σπατάλη τροφίμων θα πρέπει να έχει μειωθεί κατά 50%, σύμφωνα με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ.
