Του Λίνου Υφαντή,

Η καυσία ήταν ένα στρογγυλό πλατύγυρο καπέλο. Επικράτησε να υιοθετηθεί ως χαρακτηριστικό κάλυμμα των αρχαίων Μακεδόνων. Όμως ευρεία ήταν η χρήση του και από τους Αιτωλούς. Αυτό αποδεικνύεται από πολλές αναπαραστάσεις σε νομίσματα και σε στατήρες. Η πιο χαρακτηριστική είναι εκείνη που απεικονίζει την Αιτωλή γυναίκα να κάθεται πάνω σε Γαλατικές ασπίδες. Όπως μπορεί να διακρίνει κανείς φορά την καυσία. Η συγκεκριμένη αναπαράσταση αποτελεί και έμβλημα του επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας.

Η χρήση της καυσίας από τους Αιτωλούς υπάρχει σε πολλούς αρχαίους συγγραφείς. Χαρακτηριστικά ο Πολύβιος αναφέρεται σε κάποιον Βαβύρτα, ο οποίος «περιέθηκεν την καυσίαν και την χλαμύδαν του Αιτωλού Δωριμάχου».

Η καυσία θεωρούνταν ως εθνική κεφαλίδα.Φορέθηκε κατά την Ελληνιστική περίοδο, αλλά ίσως και πριν από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως προστασία από τον ήλιο από τις φτωχότερες τάξεις στη Ρώμη.

Έχει βρεθεί σε όλους τους τομείς που κυριαρχούν τα μακεδονικά βασίλεια και αν έχει εξαφανιστεί στη Δύση, έχει παραμείνει σε χρήση στο Αφγανιστάν. Πιθανόν έφτασε εκεί μέσω της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Η χρήση του, καθώς και του παλλίου, που διαβιβάστηκε γι ‘αυτό μέσω του ελληνο-βουδιστικού πολιτισμού, διαιωνίστηκε μέχρι σήμερα σε αυτή την περιοχή όπου ο πολιτισμός και οι ελληνιστικές πόλεις άνθισαν.

agrinionews.gr