Στις σημαντικές για τους συναδέλφους και την εκπαιδευτική κοινότητα διαδικασίες που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη αυτή την εποχή στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση όπως είναι οι αποσπάσεις, οι υπηρεσιακές μεταβολές και η επιλογή διευθυντών σχολείων αλλά και σε όσες εξελίξεις δρομολογούνται από το Σεπτέμβρη η ΟΛΜΕ είναι παντελώς απούσα, καθώς δεν έχει πάρει θέση επί της ουσίας σε κανένα θέμα.

Όλες οι ανακοινώσεις της αφορούν διαδικαστικά θέματα. Έτσι λειτουργεί ως άτυπος βοηθός του Υπουργού Παιδείας και της κυβέρνησης στην υλοποίηση της πολιτικής της.

Για του λόγου το αληθές οι μόνες παρεμβάσεις της για τα θέματα που προανέφερα αφορούν τα αιτήματα: για παράταση της προθεσμίας υποβολής αιτήσεων για αποσπάσεις (18/5), για παράταση της προθεσμίας ολοκλήρωσης των υπηρεσιακών μεταβολών (18/5) και για παράταση στην υποβολή των αιτήσεων των υποψηφίων Διευθυντών (1/6).

Καμία κριτική ή διατύπωση πρότασης και για κανένα θέμα παρά μόνο για τις ημερομηνίες…

Το φαινόμενο αυτό βέβαια δεν είναι καινούριο. Τα τελευταία χρόνια η εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και ολόκληρη η κοινωνία παρακολουθούν δυστυχώς την μετάλλαξη της ΟΛΜΕ από ένα δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο μαχητικό, διεκδικητικό και με άποψη για τα χρονίζοντα θέματα της εκπαίδευσης, σε έναν άβουλο χυλό από εκπροσώπους παρατάξεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, που συσκέπτονται … συσκέπτονται συνεχώς αλλά δεν αποφασίζουν ποτέ τίποτα ουσιαστικό λειτουργώντας ως δεκανίκι της κυβέρνησης.

Ο «κυβερνητικός συνδικαλισμός» των νεόκοπων σε αυτό το ρόλο ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) παρέα με την έμπειρη ΔΑΚΕ (ΝΔ) -χωρίς να είναι άμοιρες ευθυνών και οι μικρότερες παρατάξεις- μετέτρεψαν δυστυχώς μια ιστορική ομοσπονδία με σημαντικούς κοινωνικές αγώνες από υπερασπιστή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του Δημόσιου Σχολείου σε υπέρμαχο αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων και συνεργάτη της κυβέρνησης στην υλοποίηση της σκληρής πολιτικής της με ανώδυνο τρόπο και χωρίς να ανοίξει μύτη.

Γιώργος Δ. Καραμητσόπουλος

Καθηγητής Μαθηματικών [M.Sc]