Γράφει ο Μανώλης Πέπονας, φοιτητής Ιστορικού-Αρχαιολογικού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Ο αγώνας των Ελλήνων κατά του Άξονα έχει καθιερωθεί να χωρίζεται σε δύο μέρη: στις επιχειρήσεις του τακτικού στρατού και την ένοπλη αντίσταση των ατάκτων μετά τη συνθηκολόγηση. Ουσιαστικά ο αγώνας ήταν ένας και πολλοί από αυτούς που διακρίθηκαν στα πεδία της Ηπείρου και της Μακεδονίας, γυρίζοντας στους τόπους τους πολέμησαν τους ξένους κατακτητές. Ένα από τα πιο άρτια οργανωμένα και αξιόμαχα κινήματα ένοπλη αντίστασης υπήρξε αυτό της Κρήτης, με πολλές σημαντικές επιτυχίες, όπως η σύλληψη του στρατηγού Κράιπε από Βρετανούς και Έλληνες καταδρομείς.

Ο Γ. Μιαούλης, έφεδρος υπολοχαγός1, δεν ακολούθησε το παράδειγμα πολλών συμπατριωτών του που στελέχωσαν την Εθνική Οργάνωση Κρήτης (ΕΟΚ) και τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ του νησιού2. Αντίθετα, εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ της Δυτικής Ελλάδας όπου και πολέμησε με γενναιότητα όντας στρατιωτικός διοικητής του ΙΙ τάγματος του 2/39 Συντάγματος. Ανάμεσα στις επιχειρήσεις που ο Κρητικός υπολοχαγός έλαβε μέρος, ξεχωρίζει η δράση του στη μάχη της Αμφιλοχίας. Εκεί, το τάγμα του Μιαούλη επιτέθηκε στο Κρίκελο με σκοπό να εξουδετερώσει τα γερμανικά πολυβόλα3. Παρότι ο αιφνιδιασμός απέτυχε, ο αντικειμενικός σκοπός επετεύχθη με απώλειες όμως 19 ανταρτών νεκρών και 9 τραυματιών4. Η θυσία των τελευταίων είχε ως αποτέλεσμα ο εχθρός να μην καταφέρει να προσβάλει τις θέσεις αυτών που επιτίθονταν κατά της Αμφιλοχίας και η πόλη να καταληφθεί ως την άφιξη γερμανικών ενισχύσεων. Ο Μιαούλης αναφέρεται σε ελάχιστες πηγές, ίσως γιατί η δεσπόζουσα θέση στην τοπική ιστορία του ΕΛΑΣ που έχει ο θρυλικός “Επαμεινώνδας” Σκιαδάς, διοικητής του ΙΙΙ τάγματος (Τριχωνίδας)5, επισκιάζει άθελά της τους άλλους διοικητές.

Ο Κρητικός αξιωματικός όμως, αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα της αντίστασης του ελληνικού λαού, δίχως τοπικούς ή άλλους περιορισμούς. Η εν πολλοίς άγνωστη δράση του τον κατατάσσει στην κατηγορία των αφανών ηρώων που η ιστορία ξεκινά -καθώς οφείλει- να βγάλει από το σκοτάδι.

1 Θ. Κακογιάννης: “Μνήμες και Σελίδες της Εθνικής Αντίστασης”, εκδόσεις Κωσταράκη (1997), σελ. 201

2 Για τους αγώνες στην Κρήτη, βλέπε Antony Beevor: “Κρήτη-Η Μάχη και η Αντίσταση”, εκδόσεις Γκοβόστη (2004)

3 Σκιαδάς: “Καπετάν Επαμεινώνδας”, σελ. 227-243

4 ό.π.: 270-273 5 Θ. Κακογιάννης: “Μνήμες και Σελίδες της Εθνικής Αντίστασης”, εκδόσεις Κωσταράκη (1997)

πηγή: http://agrinionews.gr