Μετράμε τριάντα χρόνια από την κυκλοφορία της ταινίας «Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ» του σκηνοθέτη Frank Darabont, ένα δράμα φυλακής που στοιχειοθετεί για πολλούς ένα από τα αριστουργήματα της 7η τέχνης και μια από τις καλύτερες ταινίες του Χόλιγουντ του 20ού αιώνα.
Η ταινία βασισμένη τον κόσμο του βασιλιά του τρόμου Steven King και στη νουβέλα του 1982 «Rita Hayworth and the Shawshank Redemption» μας μεταφέρει στο 1947 και στο σωφρονιστικό ίδρυμα του Σόουσανκ.
Η ταινία είναι πολλά περισσότερα από μια ταινία φυλακής. Είναι μια ιστορία για την αντρική φιλία και την κοινότητα που έχει δημιουργήσει πίσω από τα κάγκελα. Ο Darabont πήρε την ουσία της νουβέλας του King και την ξεδίπλωσε σε μια βαθιά συγκινητική ταινία.
Μια ταινία για τη ζωή, βασισμένη στη φιλία και την ελπίδα που κατέκτησε τον τίτλο της εμπορικότερης ταινίας στο βιογραφικό του Darabont, όχι επειδή πήγε καλά στις εισπράξεις με το που κυκλοφόρησε, αλλά επειδή η φήμη της κυριάρχησε και διαδόθηκε από στόμα σε στόμα. Αξίζει να αναφερθεί πως στις ενοικιάσεις ταινιών στα βίντεοκλαμπ ήταν μία από τις δημοφιλέστερες ταινίες του 1995.
Αυτά είναι μερικά facts που ίσως δεν γνώριζες για την ταινία που έχει σαρώσει στις κριτικές και έχει σκαρφαλώσει στην πρώτη θέση του IMDb για όσα χρόνια θυμόμαστε να κοιτάμε τις λίστες του (μέχρι και σήμερα).
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο King και ο Darabont δούλεψαν μαζί
Ο Darabont συνάντησε για πρώτη φορά τον κόσμου του King το 1983. Ήθελε να διασκευάσει το διήγημα του King «The Woman in the Room». Ο King του πούλησε τα δικαιώματα της ιστορίας του για ένα δολάριο. Αυτό ήταν στην πραγματικότητα κάτι σύνηθες που έκανε τις μικρές ιστορίες του για να προσπαθήσει να βοηθήσει τους νέους σκηνοθέτες.
Ο Frank Darabont είναι ο πιστότερος σεναριακός διασκευαστής του Steven King, καθώς έχει επίσης σκηνοθετήσει τα έργα του King «Το Πράσινο Μίλι» και «Η Ομίχλη».
Ένας άλλος διάσημος σκηνοθέτης ήθελε τα δικαιώματα της νουβέλας
Η νουβέλα του King είχε μεγάλη απήχηση. Τόσο πολύ που ένας άλλος διάσημος σκηνοθέτης ήθελε να κάνει το The Shawshank Redemption, σύμφωνα με το All the right movies.
Ο Rob Reiner («Stand by Me», «When Harry met Sally») πρόσφερε 2,5 εκατομμύρια δολάρια για το σενάριο του Frank Darabont. Ωστόσο, ο Darabont αρνήθηκε την προσφορά του Reiner επειδή, σύμφωνα με τα λόγια του «αυτή ήταν η ευκαιρία μου να κάνω κάτι πραγματικά σπουδαίο».
Ο ίδιος ο Stephen King ήταν o μεγαλύτερος θαυμαστής της ταινίας
Ο Stephen King πούλησε στον Darabont τα δικαιώματα της νουβέλας του για $5000. Ωστόσο, ο King δεν εξαργύρωσε ποτέ την επιταγή. Στην πραγματικότητα, ήταν τόσο ευχαριστημένος με την ταινία που έβαλε την επιταγή σε κορνίζα και ταχυδρομήθηκε πίσω στον Darabont. Σε ένα σημείωμα του έγραφε: «Σε περίπτωση που χρειαστείτε χρήματα για εγγύηση. Αγάπη, Στιβ». Από τότε οι δυο τους ανέπτυξαν μια δυνατή φιλία.
Στον Διευθυντή Φωτογραφίας δεν άρεσε το πιο διάσημο πλάνο της ταινίας
Η πιο εμβληματική λήψη στο The Shawshank Redemption είναι πιθανώς από τη σκηνή απόδρασης του Andy. Έχοντας συρθεί μες τη βροχή, πέφτει στο ποτάμι. Όρθιος με τα χέρια του σηκωμένα στη βροχή.
Πολύ διάσημο πλάνο, αλλά δεν αρέσει στον Roger Deakins. «Αυτή είναι μια από αυτές τις λήψεις που μισώ. Το μισώ γιατί το έπαιξε υπερβολικά» θα πει αργότερα ο διεθυντής φωτογραφίας.
Για τον Morgan Freeman άλλαξε η ιστορία
Ο Φρίμαν υποδύεται τον Ρεντ, τον κατάδικο που γίνεται φίλος του Άντι και του δίνει καθοδήγηση. Αυτό το κάστινγκ ήταν ελαφρώς ενάντια στο πώς γράφτηκε ο χαρακτήρας στο μυθιστόρημα.
Στο βιβλίο, ο Ρεντ είναι ένας λευκός Ιρλανδός. Προφανώς, ο Freeman δεν είναι κανένα από αυτά τα πράγματα. Μάλιστα, υπάρχει ένα αστείο στην ταινία όπου ο Άντι ρωτά τον Ρεντ γιατί τον λένε Κόκκινο, στο οποίο ειρωνεύεται: «Ίσως είναι επειδή είμαι Ιρλανδός».
