Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας
Την Τετάρτη βράδυ της 17 Ιανουαρίου στην αίθουσα διαλέξεων/εκδηλώσεων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος στο Αγρίνιο, ο Ορειβατικός σύλλογος της πόλης διοργάνωσε ομιλία από έναν καταξιωμένο Έλληνα ορειβάτη με θέμα: «Ορειβατική αποστολή στα Ιμαλάια».
Πολλά μέλη του Ε.Ο.Σ. Αγρινίου και φίλοι του βουνού και της περιπέτειας, γέμισαν την μεγάλη αίθουσα, αρκετοί παρακολούθησαν όρθιοι, μια και δεν έφθασαν οι καρέκλες για όλους!
Το περιπετειώδες θέμα της πολύμηνης και επίπονης ανάβασης/αναρρίχησης και παραμονής σε υψόμετρα άνω των οκτώ χιλιάδων μέτρων είναι πολύ ενδιαφέρον, ειδικά όταν το αφηγείται ένας ορειβάτης που το βίωσε ο ίδιος.
Και αυτός ήταν ο Φώτης Θεοχάρης, με καταγωγή από την κοντινή στο Αγρίνιο Ιστορική Βίνιανη της Ευρυτανίας.
Σε μια γωνιά της αίθουσας είχε απλώσει τον ορειβατικό εξοπλισμό του που βασικά απαρτίζεται από αντίσκηνο, φόρμα, σχοινιά, μπότες, καρφιά, γάντζους, φορητό φαρμακείο, ορειβατική σκαπάνη, πυξίδα και πολλά άλλα απαραίτητα μικροεργαλεία και εφόδια.
Η Αντιπρόεδρος του Ε.Ο.Σ. κυρία Κική Ιωακειμίδου καλωσόρισε τον ομιλητή ορειβάτη Φώτη, την Αντιδήμαρχο του Δήμου Αγρινίου κυρία Γεωργία Μπόκα, τους Αντιδημάρχους κυρίους Κωνσταντίνο Ζώη και Λάμπρο Σκουφή και όλους τους ορειβάτες και φίλους της ορειβασίας.
Ο συντονιστής της εκδήλωσης κύριος Χρήστος Μαρίφογλου, Έφορος Ορειβασίας του Συλλόγου, καλωσόρισε όλους τους καλεσμένους στην εκδήλωση και ευχαρίστησε τους χορηγούς. (Σημ.1η)
Ο ορειβάτης Φώτης ξεκίνησε την αφήγησή του εξομολογούμενος την αγάπη του για τα βουνά, από την παιδική του ηλικία, όταν τα αντίκρυζε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Ευρυτανία. Μίλησε για τις πολύτιμες γνώσεις ορειβασίας, που επεδίωξε να μάθει και την επαφή του με την Ελληνική ύπαιθρο και βουνά στην αρχή. Τόνισε τον σεβασμό που ο άνθρωπος οφείλει στο περιβάλλον και στο βουνό και χαρακτηριστικά είπε ότι δεν είναι σωστή η έκφραση ότι ο ορειβάτης «κατακτά» μια ψηλή κορυφή. Πράγμα που πολλοί εγωιστικά λένε και γράφουν στο f/b όταν επιστρέφουν από έναν περίπατο σε ένα…λόφο!
Ο Φώτης μετά από τις αναβάσεις του σε όλα τα Ελληνικά βουνά άνω των 1500 μέτρων άρχισε σιγά-σιγά να ταξιδεύει σε άλλα κράτη και να κάνει ορειβασία σε γνωστά αλλά και άγνωστα στους πολλούς βουνά. Συνολικά ταξίδεψε σε 25 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Στην ομιλία του, που την συνόδευε με προβολή πινάκων και εικόνων σε δυο μεγάλες οθόνες στην αίθουσα, διηγήθηκε την μεγάλη του περιπέτεια όταν στα τέλη Μάη του 2018 πήρε την μεγάλη απόφαση να ταξιδέψει στην τρίτη σε υψόμετρο κορυφή των Ιμαλαίων, και του κόσμου, με το όνομα Κανγκτσενγιούνγκα. (Kanchenjunga) (Σημ. 2η)
Ξεκίνησε με τον φίλο του και συν ορειβάτη Αντώνη που έχασε την ζωή του στις 12 Απρίλη το 2022 στα 7.400 μέτρα στο βουνό Νταουλαγκίρι του Νεπάλ. (Σημ. 3η)
(Ο Φώτης την ομιλία του στις 17 Ιανουαρίου στο Αγρίνιο, γιορτή του Αγίου Αντωνίου, την αφιέρωσε στην μνήμη του φίλου του).
Φθάσανε στην πρωτεύουσα του Νεπάλ Κατμαντού και αφού τακτοποίησαν τα «γραφειοκρατικά» και πήραν τις απαραίτητες άδειες, ταξίδεψαν με ελικοφόρο αεροπλάνο, στο κοντινότερο της οροσειράς αεροδρόμιο και από εκεί με τοπικό λεωφορείο «άγονης γραμμής» συνέχισαν επί δυο μέρες, μέχρι εκεί που πάει αμάξι.
Ακολούθησαν πορεία επτά ημερών ανεβαίνοντας ράχες, κατεβαίνοντας σε βαθιές ρεματιές και πάλι σκαρφαλώνοντας, κερδίζοντας σιγά σιγά σε υψόμετρο.
Και έτσι έφθασαν στους πρόποδες των μεγάλων κορυφών. Στην κατασκήνωση βάσεως. Εκεί έμειναν αρκετές μέρες για ξεκούραση και προσαρμογή στο υψόμετρο.
Ξεκίνησαν για την πρώτη κατασκήνωση από την βάση, μετά για την δεύτερη, την Τρίτη και την τέταρτη. Ανάμεσα στις βάσεις ανεβοκατέβαιναν από την μία στην άλλη. Ανέβαιναν πχ. από την 1 στην 2 το πρωί και το απόγευμα ξανακατέβαιναν και κοιμούνταν στην 1, ώστε να έχουν καλύτερο οξυγόνο το βράδυ στον ύπνο τους.
Από τα 7 χιλιάδες μέτρα και πάνω χρησιμοποιούσαν φιάλες οξυγόνου. Από την 4η κατασκήνωση έκαναν το μεγάλο υψομετρικό «άλμα» για την κορυφή. Με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και χιονοπτώσεις, σκαρφάλωσαν τα τελευταία μέτρα ξεκινώντας νύχτα ώστε να έχουν μπροστά τους την μέρα για ασφαλή επιστροφή.
Στην κορυφή αυτή που έφθασαν, την τρίτη ψηλότερη στον κόσμο, η θερμοκρασία την ημέρα ήταν -30° C. και οι απότομες αλλαγές του καιρού τόσο συχνές και απρόβλεπτες που οι ορειβάτες δεν μπορούν να διαθέσουν πολύτιμο οξυγόνο για να θαυμάσουν την θέα, όταν η ορατότητα το επιτρέπει. Η επιστροφή όσο πιο σύντομα γίνεται στην βάση είναι επιβεβλημένη.
Μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες οι Έλληνες ορειβάτες πήραν τον δρόμο της επιστροφής. Οι κίνδυνοι όμως καιροφυλακτούν στο κάθε βήμα προς τα κάτω. Πολλοί ορειβάτες έχουν χάσει την ζωή τους γυρίζοντας. Και πολλοί είναι αυτοί που αγνοούνται και δεν γνωρίζουμε σε ποιο σημείο και πόσο τραγικά έκαναν το μοιραίο βήμα και πέθαναν πηγαίνοντας ή γυρίζοντας από τις ψηλές κορφές.
Όταν σε ζεστά καλοκαίρια λιώνουν οι πάγοι σε κάποιες πλαγιές ανακαλύπτονται τα σώματα ορειβατών που χάθηκαν τα τελευταία εκατό χρόνια…Οι πιο πολλοί έχασαν την ζωή τους παγώνοντας, μετά από κατάγματα ή σπασίματα, αδυνατώντας να γυρίσουν στην τελευταία τους κατασκήνωση, λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο χαμηλά…
Ο Φώτης και ο Αντώνης κατέβηκαν στην 4η βάση επιστρέφοντας. Κόντρα στους κανόνες ο Φώτης συνέχισε προς τα κάτω. Πήρε μαζί του μόνο έναν ασύρματο και άφησε τον βοηθό του Σέρπα με τον Αντώνη. Νέος, κάτω από τα τριάντα του, στο αποκορύφωμα των δραστηριοτήτων του κατέβηκε από κατασκήνωση σε κατασκήνωση μέχρι αυτή της βάσεως,
Ήταν μεγάλο το τόλμημα αυτό γιατί αδιαφόρησε για τους πολλούς κινδύνους στην κατάβαση. Ένας από αυτούς ήταν όταν έσπασε το παγωμένο σκοινί, την ώρα που κατέβαινε μια αλουμινένια σκάλα σε ένα σημείο της παγωμένης πλαγιάς…
Τέλος καλό, όλα καλά. Ξεκουράστηκαν παρέα με τον φίλο του όταν κι εκείνος κατέβηκε και ταξίδεψαν επιστρέφοντας στον πολιτισμό.
Ο Φώτης γύρισε 13 κιλά ελαφρύτερος και με γένια! Αλλά πολύ ευτυχισμένος και χαρούμενος για την επιτυχία της ανάβασης και κατάβασης στην τρίτη ψηλότερη κορφή του κόσμου.
Επιτυχία που θα τον συνοδεύει όλη του την ζωή.
Όλοι οι ορειβάτες στην αίθουσα τον χειροκρότησαν, καθώς και την αγαπημένη του μητέρα που ήταν παρούσα στην εκδήλωση.
Ο Φώτης απάντησε σε δεκάδες ερωτήσεων για πολλές λεπτομέρειες της ορειβατικής του περιπέτειας. Για υψόμετρα, αρρώστιες, φαγητά, θερμοκρασίες, συσκευές οξυγόνου, άλλους συν ορειβάτες που συνάντησαν, για άλλες κορυφές που ανέβηκε όπως αυτή στο Πακιστάν στα 7 χιλιάδες μέτρα, ο πρώτος Έλληνας που το κατάφερε.
Εκ μέρους του Ε.Ο.Σ. Αγρινίου ο παλαίμαχος 90χρονος ορειβάτης παλιός αντιπρόεδρος του συλλόγου, συνταξιούχος Δάσκαλος Βασίλης Κιτσόπουλος, πρόσφερε στον Φώτη το βιβλίο του Βασίλη Ντελή που περιέχει αναλυτικά στοιχεία για την πορεία του ΕΟΣ Αγρινίου τα πρώτα του 30 Χρόνια.
Ακόμα και μετά το πέρας της εκδήλωσης, αρκετοί ορειβάτες έκαναν ερωτήσεις και έλαβαν απαντήσεις από τον Φώτη την ώρα πού μάζευε τον ορειβατικό του εξοπλισμό.
Όλοι του ευχήθηκαν να συνεχίσει την προσφορά του στο άθλημα της ορειβασίας όπου οι επιτυχίες του κάνουν υπερήφανους όλους τους Έλληνες, αλλά και την κοινωνική του προσφορά που είναι οι διαλέξεις του σε σχολεία όλων των βαθμίδων.
Κάτι πολύ απαραίτητο καθώς είπε ο ίδιος, που αυτός δεν το είχε στα μαθητικά του χρόνια και αναζητούσε τις γνώσεις για τις οποίες διψούσε μέσα από περιοδικά, βιβλία και βίντεο.
Τον ευχαριστούμε που με την καθαρή του φωνή, τις προβολές φωτογραφιών και βίντεο-αμοντάριστων καθώς είπε-μας μετέφερε για ένα δίωρο στις ονειρεμένες από πολλούς ψηλές κορυφές της οροσειράς των Ιμαλαίων.
(Σημ.1η) Χορηγοί ήταν το καφενείο «Το Μπρίκι» του κ. Νίκου Αλεξόπουλου, η Αρτοβιομηχανία Στεργίου, το «Αντίγραφο» του κ. Δημήτρη Στεργίου, ο Γραφίστας κ. Αναστάσιος Τσικριτέας και ο παλαίμαχος Πρόεδρος του Ε.Ο.Σ. Αγρινίου Βασίλης Ντελής ο οποίος προσέφερε βιβλία. (Ο Β. Ντελής είναι ο συγγραφέας της 30χρονης Ιστορίας του ΕΟΣ).
(Σημ. 2η) Η κορυφή Κανγκτσενγιούνγκα είναι στα σύνορα Ινδίας και Νεπάλ στην οροσειρά των Ιμαλαίων. Έχει υψόμετρο 8.586 μέτρα και είναι το τρίτο βουνό σε ύψος μετά το Έβερεστ και το Κ2. Στην κορυφή του έφθασε ακριβώς 2 χρόνια μετά την ανάβαση του Hillary και του Tening στο Έβερεστ Αγγλική αποστολή το 1955. (μέχρι το 1856 η κορυφή Κανγκσενγιούγκα θεωρούνταν ψηλότερη του Έβερεστ).
Ο Φώτης Θεοχάρης και ο Αντώνης Συκάρης είναι οι πρώτοι Έλληνες που έφθασαν στην κορυφή.
(Σημ. 3η) Το βουνό Νταουλαγκίρι βρίσκεται στο Νεπάλ και είναι το έβδομο ψηλότερο βουνό στον κόσμο. Έχει ύψος 8.167 μέτρα.
Α.Κ.Κ.
