Ανησυχία από τις διεθνείς τραπεζικές εξελίξεις και τα επιτόκια. «Δεν υπάρχει πίεση από τους καταθέτες στην Αιτωλοακαρνανία». Καθησυχαστικές εμφανίζονται τραπεζικέ πηγές στην εφημερίδα «Συνείδηση».
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Σαν να μην έφταναν τα όσα συμβαίνουν με την διαρκή άνοδο των επιτοκίων, ως πολιτική της ΕΚΤ για να συγκρατηθεί ο πληθωρισμός, ήρθε η διεθνής τραπεζική κρίση που προέκυψε από την κατάρρευση-ουσιαστικά- της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Ελβετίας, κάτι που πριν μερικά χρόνια θα ήταν κάτι το αδιανόητο. Αυτό δεν είναι κάτι που αφορά τις διεθνείς ή της οικονομικές μόνο ειδήσεις αλλά διαπερνά και την τοπική κοινωνία και ειδικά τις πολύ αδύναμες τοπικές μικρές επιχειρήσεις. Σε μια τέτοια κατάσταση κρίσης άλλωστε το πρώτο θύμα είναι η εμπιστοσύνη κι αν αυτή χαθεί, δεν υπάρχει οικονομία, πράγμα που το ξέρει καλά η Ελλάδα από το διάστημα μεταξύ 2008 και 2012.
Στην περιοχή μας θεσμοί που ασχολούνται με τους καταναλωτές και τους πελάτες των τραπεζών έχουν ασχοληθεί αρκετά με το θέμα των επιτοκίων που συνεχώς ανεβαίνουν (το ΙΝΚΑ για παράδειγμα έχει ζητήσει επανειλημμένως αλλαγή πολιτικής στην πολιτική των επιτοκίων με κυβερνητικές πρωτοβουλίες) όμως δεν μπορούσε ποτέ να προβλέψει κανείς ό, τι έγινε με την Credit Suisse και ειδικότερα όσα ακολούθησαν.
Το χρονικό της νέας κρίσης
Μεγαλομέτοχοι της Credit Suisse είναι μεταξύ άλλων η εθνική τράπεζα της Σαουδικής Αραβίας και η τράπεζα επενδύσεων του Κατάρ, με ό, τι σημαίνει κάτι τέτοιο για την διεθνή γεωπολιτική. Αυτοί και άλλοι 39 μεγαλομέτοχοι(άνω του 0,4%) παρακολουθούσαν τη ραγδαία υποχώρηση της τιμής της μετοχή της CS από το 2014 μέχρι σήμερα. Όλοι έβλεπαν να υπάρχει συνεχής εμπλοκή της τράπεζας σε σκάνδαλα καθώς και σε κινήσεις που απαξίωναν τον ρόλο της.
H Credit Suisse, όπως προαναφέρθηκε, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Ελβετίας, 167 χρόνων, και βρίσκεται στην 30η θέση στην παγκόσμια λίστα των τραπεζών με βάση την αξία του ενεργητικού της. Έχει απασχολήσει τις ελβετικές και αμερικανικές αρχές για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, για καταστροφή ενοχοποιητικών εγγράφων, και άλλα. Και κατά τη διάρκεια της τελευταίας διετίας, η Credit Suisse είχε βρεθεί αναμεμειγμένη στα σκάνδαλα της “Archegos” και της “Greensill Capital” καθώς και σε σκάνδαλα που σχετίζονται με δανειοδοτήσεις προς Ρώσους ολιγάρχες.
“H λέξη «εμπιστοσύνη» που αποτελεί το κλειδί του τραπεζικού συστήματος και την πεμπτουσία των δικαιωμάτων των μετόχων, ράγισε. Με απρόβλεπτα αποτελέσματα, διότι μπροστά μας μπορεί να μην έχουμε το κουφάρι μιας νέας Lehman Brothers, αλλά έχουμε μια καταρρακωμένη τραπεζική και μετοχική εμπιστοσύνη”, έγραψε ο Κωνσταντίνος Χαροκόπος στο Liberal.gr ο οποίος πάντως προ ημερών είχε εξηγήσει από τον Οκτώβριο(!) ότι «πλησιάζει η μέρα της κρίσεως για την Credit Suisse»! Το Σαββατοκύριακο ανακοινώθηκε ότι εξαγοράζεται η Credit Suisse έναντι 3 δισ. ελβετικών από την UBS που ήταν η μόνη μεγαλύτερη από εκείνη(!) και μπορεί να πήρε τα φώτα λίγο από την Ευρώπη αλλά κανείς δεν ξέχασε ότι λίγες μέρες πριν είχαν σκάσει τρία μεγάλα πιστωτικά ιδρύματα στην Αμερική.
Και τώρα, τι σημαίνει αυτό π.χ. για τα λεφτά του κόσμου στην Αιτωλοακαρνανία; Θα αρχίσει να παίρνει ο κόσμος τα λεφτά του και να τα βάζει στα σεντούκια;
Η τοπική έκθεση στο πρόβλημα
«Μπορεί να φαίνεται απλός καθησυχασμός, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν δεχόμαστε πίεση από τους πελάτες μας στο Αγρίνιο ή αλλού, δεν επικρατεί κάποιου είδους «πυρετός» από τους καταθέτες στην περιοχή μας και γενικότερα στη Δυτική Ελλάδα που έχει πολλές ιδιαιτερότητες», αναφέρει τοπικός παράγοντας στα χρηματοοικονομικά που μιλά, μεν, στη «Συνείδηση», θέλει όμως να διατηρήσει την ανωνυμία του. Και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν κοινή πολιτική, άλλωστε, αυτές τις μέρες και μάλιστα αναμένονται κινήσεις σε κεντρικό επίπεδο, ώστε τα στελέχη ανά την χώρα να μπορούν να έχουν τις κατάλληλες απαντήσεις, όταν ερωτώνται.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο λόγος που δεν φαίνεται να υπάρχει μεγάλη ανησυχία για δύο λόγους: πρώτα γιατί οι ελληνικές τράπεζες είναι πλέον καλύτερα διαρθρωμένες από το παρελθόν (λόγω των όσων υπέστησαν από τις κρίσεις) και άρα πιο προετοιμασμένες ενώ, παράλληλα, θεωρείται μικρή η έκθεσή τους στον κίνδυνο από τις αμερικανικές αλλά και τις ελβετικές τράπεζες, πολύ απλά γιατί είναι κεφαλαιοποιημένες από την Ε.Ε. και τις δομές της. «Δεν μπορεί κανείς να εφησυχάσει αλλά δεν έχει σχέση το τώρα με ό,τι έχει βιώσει το τραπεζικό σύστημα στο παρελθόν», λένε οι τοπικοί παράγοντες.
Πάντως, κάθε άλλο παρά καθησυχασμένες φάνηκαν τη Δευτέρα οι αγορές από την εξαγορά της Credit Suisse, με τα χρηματιστήρια να σημειώνουν πτώση και τα ομόλογα που θεωρούνται πιο ευάλωτα να επηρεάζονται επίσης αρνητικά. Με σοβαρές απώλειες άνοιξαν και οι τραπεζικές μετοχές στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, ενώ η μετοχή της UBS κατέγραφε απώλειες της τάξης του 14%, ενώ η μετοχή της Credit Suisse κατέρρεε σε ποσοστό 62,5% δηλαδή κάτω και από την τιμή εξαγοράς. Ο πανευρωπαϊκός δείκτης σημείωνε πτώση σχεδόν 6%, αρκετή ώρα μετά το άνοιγμα των χρηματιστηρίων στην Ευρώπη.
Αν αυτή είναι μια ατμόσφαιρα από την οποία είμαστε τόσο πολύ θωρακισμένοι, αυτό είναι πολύ καλό. Μόνο που θυμούνται και οι τοπικοί καταθέτες το 2008 έναν υπουργό να λέει ότι είμαστε… θωρακισμένοι και θυμόμαστε τι ακολούθησε!
Γιάννης Συμψηρής – Εφημερίδα “Συνείδηση”
sinidisi.gr
