Του Λίνου Υφαντή,

Μία από τις σημαντικότερες μάχες μεταξύ Ιταλών και Ελλήνων αντιστασιακών διεξήχθη τη νύχτα από 4η προς 5η Ιουλίου 1943 στο Ματσούκι. Στρατηγικός στόχος του ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα και του Στυλιανού Χούτα ήταν η καταστροφή της Γέφυρας του Αχελώου στο Ματσούκι και η εξουδετέρωση της Ιταλικής φρουράς. Τη γέφυρα κατείχαν 200 περίπου Ιταλοί της Μεραρχίας Καζάλε ενώ οι συνολικοί άνδρες του ΕΔΕΣ που επεχείρησαν ανήρθαν στους 500. Οι δυνάμεις διαχωρίστηκαν ως εξής όπως απεικονίζεται στον παραπάνω χάρτη. Μέσω Μπαμπαλιού κατέβηκαν βορειοδυτικά της Γέφυρας τα Τάγματα Παπαιωάννου, Βασιλάκη, Μπούρου, μέσω Μαλατέικου Βάλτου τα τάγματα Βλάχου, Σερεπίσιου και οι λόχοι Φλωριάδος ενώ το δρόμο μεταξύ Στράτου και Ματσουκίου φύλασσαν οι εφεδρικές ομάδες Λεπενούς με επικεφαλής τον Βασίλη Φωτάκη, παππού του σημερινού Αντιδημάρχου Αγρινίου.

Το πιο τολμηρό όμως κομμάτι της επιχείρησης ανέλαβε ο I Λόχος με επικεφαλής τον Κωνσταντίνου, ο οποίος διείσδυσε μέσα από την όχθη του Αχελώου διερχόμενος νότια της Σπολάιτας στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται κάτω από τα νερά της λίμνης Στράτου. Εκεί κατάφερε να φτάσει ως τη Γέφυρα του Αχελώου χωρίς να γίνει αντιληπτός από την Ιταλική φρουρά. Αντίστοιχα ο ΙΙ Λόχος με επικεφαλής τους Παπαγεωργίου, Λιάσκα και Μπρέσιακα επιχείρησε να εξουδετερώσει την ιταλική φρουρά στο βόρειο λόφο της Γέφυρας.

Δυστυχώς όμως η πολεμική αυτή επιχείρηση δεν έφερε το αίσιο αποτέλεσμα που θα ήταν η ανατίναξη της Γέφυρας . Ενώ οι λόχοι που επιτέθηκαν δεξιά κατάφεραν να πλησιάσουν, από την αριστερή δυτική όχθη οι επιτιθέμενοι, αν και στην αρχή κατάφεραν να προσεγγίσουν περνώντας τα συρματοπλέγματα του εχθρού  χρησιμοποιώντας στρώματα, οπισθοχώρησαν διότι το σχέδιο είχε προδοθεί και οι  Ιταλοί είχαν ήδη ειδοποιηθεί και έβαλαν μαζικά εναντίων των επιτιθέμενων. Μάλιστα προσέγγισαν ενισχύσεις του εχθρού από την πλευρά της Σπολάιτας και του Ματσουκίου ερχόμενοι και από Αγρίνιο και από Αμφιλοχία αντίστοιχα. Έτσι οι αντάρτες αποσύρθηκαν στο Μπαμπαλιό αφήνοντας πίσω τους απώλειες, πολύ όμως περισσότερες από τους Ιταλούς.

Σύμφωνα με τον Στυλιανό Χούτα  η επιχείρηση αυτή εντάσσονταν στο γενικότερο σχεδιασμό του στρατηγείου της Μέσης Ανατολής για την παραπλάνηση των δυνάμεων του Άξονος για το που οι σύμμαχοι θα επιχειρούσαν απόβαση και άνοιγμα νέου μετώπου.

Με πληροφορίες από:

Στυλιανός Χούτας, Η Εθνική Αντίσταση των Ελλήνων ( 1941-1945). Αθήνα: 1961.

agrinionews.gr