Του Λίνου Υφαντή,

Το Αγρίνιο έχει μείνει ως η πόλη του καπνού στα πλαίσια του νέου Ελληνικού κράτους και ιδίως στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα όταν μεγάλες καπνοβιομηχανίες έδρευαν στην πόλη. Η αλήθεια είναι ότι το Αγρίνιο (τότε Βραχώρι) αποτελούσε “πόλη του καπνού” και στα χρόνια της Toυρκοκρατίας ήδη από τις αρχές του 18ου αιώνα.

Iδιαίτερα αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία του Πέτρου Πιζάνια ” The Making of Modern Greeks: 1400-1820″. Συγκεκριμένα η μελέτη αυτή εντάσσει το Βραχώρι σε ένα ευρύτερο εμπορικό δίκτυο που νότια είχε απόληξη το λιμάνι του Μεσολογγίου και βόρεια την Αυλώνα με απώτερο προορισμό την Τεργέστη της σημερινής Ιταλίας όπως μπορείτε να δείτε στην εικόνα. Εν ολίγοις το Αγρίνιο άνηκε στο εμπορικό δίκτυο της Ηπείρου, το οποίο κινούσαν Ηπειρώτες έμποροι σε συνεργασία με Ενετούς και άλλους Ευρωπαίους ήδη από το 1700.

Απόδειξη ήταν ότι το 7% των συνολικών εμπορικών μεταφορών αφορούσαν το προιόν του καπνού, το οποίο προέρχονταν από τη Μακεδονία, την Παραμυθιά και κυρίως το Αγρίνιο. Η περιοχή του Βραχωρίου καταγράφεται και ως τόπος προέλευσης του εμπορίου καλαμποκιού, το οποίο ταξίδευε μαζί με τον καπνό κατά 71% στα Ιταλικά και κατά 15% στα Γαλλικά λιμάνια.

Συνεπώς το Αγρίνιο αποτελούσε καπνούπολη ήδη από την Τουρκοκρατία. Εύλογα όμως δεν απέκτησε τα χαρακτηριστικά της μεγαλούπολης του 20ου αιώνα, αφού η τότε οικονομία της εποχής δε δημιούργησε χώρους αποθήκευσης και επεξεργασίας στην πόλη αυτή της Δυτικής Ελλάδος με αποτέλεσμα να πλουτίζουν οι Οθωμανοί κάτοχοι γης και φυσικά οι έμποροι που τα διακινούσαν. Έτσι ο καπνός από το Βραχώρι και το Ζαπάντι έφτανε στην Ιταλία και Γαλλία ήδη από τον 18ο αιώνα. Χρειάστηκε να περάσουν αιώνες, ώστε το Αγρίνιο να συνδεθεί με τον καπνό με τον τρόπο που γνωρίζουμε σήμερα.

Με πληροφορίες από:

Petros Pizania, The Making of Modern Greeks: 1400-1820″ Cambridge Scholars Publishing., 2020.

agrinionews.gr