Του Λίνου Υφαντή,

Η μικροϊστορία του Χουσιάδα είναι μια αντανάκλαση για το πως ανταμείφθηκαν πολλοί αγωνιστές του ’21 από το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος. Ο Γιάννης Χουσιάδας ζούσε στον Άγιο Βλάση Αιτωλοακαρνανίας. Ήταν υπό τις διαταγές του Καπετάνιου Πεσλή ο οποίος συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκη στη μάχη του Αγίου Βλασίου στις 15 Ιανουαρίου 1823. (δείτε εδώ: ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ).

Η μάχη αυτή μπορεί να ήταν νικηφόρα για τους Έλληνες, αλβανικές όμως ομάδες που συνεργάζονταν με τους Οθωμανούς είχαν αρπάξει την Ελένη, γυναίκα του Γιάννη Χουσιάδα και τη μετέφεραν στην Αλβανία και συγκεκριμένα στην Κορυτσά στο σπίτι του Καπετάν-Φράσαρη. Ο Χουσιάδας κατάφερε μετά από χρόνια να την πάρει, όταν η επανάσταση είχε τελειώσει και το ελληνικό κράτος είχε ήδη απελευθερωθεί.

Τότε συνέχισαν την ήσυχη οικογενειακή ζωή, όταν ειδοποίησαν τον Γιάννη Χουσιάδα να πάνε στο Μεσολόγγι για να καταταχθούν στον τακτικό στρατό. Αντί όμως να συμβεί αυτό, του ζητήσαν να απολογηθεί γιατί συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκη, τον οποίο είχαν καταδικάσει στο Αιτωλικό κατά τη διάρκεια των εμφύλιων εχθροπραξιών μεταξύ των Ελλήνων επαναστατών.

Ο Χουσιάδας αντέδρασε και δεν παρέδωσε το όπλο του, ενθυμούμενους μέσα στην επιτροπή ανθρώπους που τότε είχαν συνεργαστεί με τον Μαυροκορδάτο. Διέφυγε από το Μεσολόγγι, για τις τότε αρχές όμως θεωρήθηκε ληστής και καταδιώχθηκε. Το ίδιο συνέβη εκείνη την περίοδο και με πολλούς άλλους αγωνιστές του 21, οι οποίοι μάταια προσδοκούσαν ότι η βασιλεία του Όθωνα θα τους αποκαθιστούσε. Όλα αυτά αποτέλεσαν αίτια της επανάστασης του 1835-36 κατά του Όθωνα. Σε αυτή συμμετείχαν αγωνιστές όπως ο Δήμος Τσέλιος, αρχικά ο Πεσλής, ο Ζέρβας, Μαλάμος κ.α, η οποία ξεκίνησε στην Αιτωλοακαρνανία και κατά τη διάρκεια της οποίας κατελήφθη το Αγρίνιο. (

Η επανάσταση ήταν ανοργάνωτη και απέτυχε. Ο Χουσιάδας κυνηγημένος αυτοκτόνησε στα δάση του Βάλτου και η οικογένεια του εγκατέλειψε τον Άγιο Βλάση και την Αιτωλοακαρνανία. Απόγονοι του βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη κ.α.

Η ιστορία του Χουσιάδα αντανακλά το πως έφτασαν αγωνιστές του 21 να εμπλακούν σε επαναστατικά κινήματα της εποχής και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και με τη ληστεία. Από την άλλη οι τότε κυβερνώντες έστω και χαμηλόβαθμοι ενθάρρυναν τέτοιες κινήσεις για να αναβαθμίσουν το ρόλο τους ακόμα και για να ζητούν νέα δάνεια από τις Μεγάλες Δυνάμεις όπως την Αγγλία με πρόσχημα το ότι ανταγωνιστικές δυνάμεις οργανώνουν αυτά τα κινήματα.

Με πληροφορίες από:

Νίκος Ε. Σκιαδάς, Ο Χουσιάδας, Αθήνα: Gutenberg, 1988.

agrinionews.gr