Γράφει ο Θεόδωρος Χρ. Μυλωνάς – Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Μπασιά- Ρήχη
Έχει εξαγγελθεί από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας πρόγραμμα έργων, πολλών εκατομμυρίων ευρώ, για την λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου Αιτωλικού. Όπως παρατήρησα για την περιοχή του Αιτωλικού εκτός των άλλων προβλέπεται άρση του αναχώματος από την θέση του μουσείου Κατράκη και μέχρι το νησί του Πόρου με σκοπό τον καθαρισμό της λίμνης με την ανανέωση του υδάτινου όγκου της. Άποψή μου είναι ότι πριν γίνει αυτό το έργο θα πρέπει να ερευνηθεί πόσο θα ωφελήσει αν εκμεταλλευτούμε σωστά κάποια φυσικά φαινόμενα.
Η φύση πλουσιοπάροχα μας έχει κληροδοτήσει με πολλές δυνατότητες. Η περιστροφή της γης, η επίδραση της Σελήνης, το φαινόμενο της εξάτμισης του νερού και της σε συνέχεια υγροποίησης σε βροχή, αναγκάζει το ρευστό υδάτινο όγκο της να κινείται συνεχώς. Ο Άνθρωπος με το «κατακυριεύσατε αυτήν» κατάφερε μετά την γνωσιακή επανάσταση να τιθασεύσει και αξιοποιήσει πολλά από τα δώρα της φύσης. Τη δυναμική ενέργεια από τις τεχνητές λίμνες, την ηλιακή και αιολική ενέργεια (πράσινες ενέργειες), να μην πούμε για τις καύσεις και την πυρηνική, κατάφερε να μετατρέψει σε ηλεκτρισμό, ένα πολύτιμο αγαθό.
Στην λιμνοθάλασσά μας όπως γενικά σε κάθε ακτή-λίμνη ένα άλλο φαινόμενο που δεν το έχουμε εκμεταλλευτεί καθόλου είναι η κίνηση των νερών με την παλίρροια- άμπωτις ή όπως την ονομάζουμε τοπικά της μπασιάς-ρήχης. Αν αξιοποιήσουμε τη διαδικασία κίνησης του νερού καθημερινά κατά κάποιες ώρες, όποιες και αν είναι αυτές, θα λυθεί το πρόβλημα της λίμνης του Αιτωλικού που ταλανίζει το νησί.
Συγκεκριμένα στην λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού έχουμε γίνει θεατές εκτός από μιας άσχημης εικόνας με την βρόμικη επιφάνεια της λίμνης από τα φύκια ( λάπα θέσεις Φ στο χάρτη) αλλά και από την δυσοσμία που αναδίδεται από τα ψόφια ψάρια που προκαλείται από την ανάδυση του βούρκου του βυθού στην επιφάνεια.
Στην προκειμένη περίπτωση πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε το φαινόμενο αυτό για να λύσουμε το πρόβλημα, θα το δούμε παρακάτω.
Καθημερινά σε κάθε ακτή του Αιτωλικού παρατηρείται μια άνοδος της στάθμης της λίμνης κατά 0.20μ.~0.30μ. που τον χειμώνα φτάνει και μέχρι τα 0,50.(παρατηρήσεις από τον συνάδελφο Αποστόλη Μπλίκα). Η διαφορά ύψους αυτή δημιουργεί μια διαρκή κίνηση του νερού. Αυτή την κίνηση μπορούμε να εκμεταλλευτούμε για να ανανεώσουμε την υδάτινη μάζα της λίμνης. Από τα έργα που προγραμματίζονται στο Αιτωλικό ας γίνει και μια μελέτη όπως σημειώνονται πιο κάτω πολύ εύκολα. Ποια είναι η πρόταση; Ανατολικά και δυτικά του νησιού να γίνουν δύο τοιχία-φραγμοί ελέγχου της κίνησης του νερού από τη μέσα λίμνη στην έξω λιμνοθάλασσα και αντίστροφά, εκτός από μία θυρίδα, αντίστοιχα στον κάθε φραγμό, με ρυθμιζόμενο το ύψος της στέψης της. Οι θυρίδες αυτές θα παίξουν τον ρόλο της ρύθμισης της συνεχούς κίνησης του νερού για τον καθαρισμό και αναζωογόνηση της λίμνης
Σύμφωνα με το χάρτη πιο πάνω(εικ.1), στις συγκεκριμένες θέσεις υφίστανται δύο γεφύρια Α και Β . Στα γεφύρια αυτά το νερό περνάει ελεύθερα από τα κάτω τόξα. Αυτά μπορούν να δώσουν μια πολύ εύκολη λύση από πλευράς τοιχίων με το να αποτελέσουν τους δύο φραγμούς . Έτσι εάν στα γεφύρια αυτά τα τόξα κλείσουν εντελώς, έστω προσωρινά με μεταλλικές κατασκευές, εκτός από ένα που θα ανοιγοκλείνει με συρόμενη θυρίδα, ώστε σε όποια μπασιά ή ρήχη να ελέγχεται η ροή του νερού, τότε θα επιτευχθεί η ανανέωση και ο καθαρισμός της λίμνης.
Πριν μερικά χρόνια για την ελεύθερη διακίνηση των ψαράδων με τις γαϊτες τους (βάρκες), ανακατασκευάστηκε ένα τόξο αντίστοιχα σε κάθε γεφύρι (στα γεφύρια Α και Β στις θέσεις όπου οι αυξανόμενες θυρίδες) με σχετικό ύψος από τη στάθμη του νερού. Όταν θα προκαλείται μπασιά, δηλαδή όταν θα αρχίζει να ανυψώνεται η στάθμη του νερού στη έξω λιμνοθάλασσα από την ανοιχτή θυρίδα Α(εικ.2) θα γεμίσει η μέσα λίμνη με το επιπλέον νερό της μπασιάς. Αυτόματα με την έναρξη της αύξησης της στάθμης του νερού θα σηκώνεται η θυρίδα στο Β γεφύρι(εικ.3) σε ύψος πάνω από την παρατηρηθείσα στάθμη του νερού από το ψηλότερο σημείο λόγω μπασιάς. Όταν το νερό στη μέσα λίμνη φτάσει στη μέγιστη στάθμη και θα αρχίσει η ρήχη με την επιστροφή του νερού στην ανοιχτή θυρίδα Α αυτόματα τη στιγμή εκείνη θα σηκώνεται η θυρίδα Α πιο πάνω ακόμα από τη θέση υπερχείλισης στη θυρίδα αυτή και ταυτόχρονα θα κατέβη η θυρίδα στο γεφύρι Β πολύ χαμηλότερα από την γνωστή στάθμη της τελευταίας ρήχης. Όπως γίνεται αντιληπτό με την επερχόμενη ρήχη η επιπλέον ποσότητα νερού από τη μέσα λίμνη θα εξέρχεται λόγω βαρύτητας από το Β1 προς το Β2 σαν χείμαρρος από την κατεβασμένη θυρίδα στο γεφύρι Β. Με τον τρόπο αυτόν από την ανοιχτή λιμνοθάλασσα μεγάλη ποσότητα νερού σε καθημερινή βάση θα εισέρχεται κατά την μπασιά από τα γεφύρι Α και με την ρήχη θα παρασύρει ότι βρίσκει στο πέρασμά του προς το κλειστό δίαυλο του Αιτωλικού. Εάν βέβαια επιτευχθεί ο καθαρισμός του διαύλου προς το λιμάνι του Μεσολογγίου θα μπορεί και αντίστροφα να γίνεται η κίνηση του νερού από το γεφύρι Β στη μέσα λίμνη και στη συνέχεια με την ρήχη την έξοδο του παλιρροϊκού νερού από το Α γεφύρι προς την έξω λιμνοθάλασσα.
Παλαιότερα έγινε μια μερική άρση του αναχώματος από τον πόρο μέχρι τις Αλυκές. Αυτό ήταν μεγάλο κατασκευαστικό λάθος. Εάν παρέμεινε το ανάχωμα αυτό σήμερα θα ήταν πολύ εύκολο με τον τρόπο της μπασιάς –ρήχης να καθαρίζεται όλος ο δίαυλος του Αιτωλικού-λιμανιού Μεσολογγίου και με την αντίστροφη κίνηση δηλαδή την ροή από τον δίαυλο του Μεσολογγίου-Αιτωλικού και περιστροφικά του νησιού του Αιτωλικού από την μέσα λίμνη προς την έξω λιμνοθάλασσα θα μπορούσαμε να έχουμε μια πολύ καθαρή λιμνοθάλασσα στην ευρύτερη περιοχή του Βασιλαδιού.
Ακόμη με τον αυτόν τρόπο εάν εφαρμοστεί σωστά, με θυρίδα στην αρχή, θα μπορεί να καθαρίζεται και ο δίαυλος του βιολογικού του Μεσολογγίου ανατολικά της Κλείσοβας.
agrinionews.gr
