«Η αρρώστια της Λίμνης», φέρει τον τίτλο άρθρο του Γιώργου Β. Σολτάτου, βασισμένο στη λίμνη Τριχωνίδα, τις διαχρονικές προσδοκίες αξιοποίησης και τις προκλήσεις που παραμένουν ανοιχτές για το μέλλον της περιοχής.
Γράφει ο Γιώργος Β Σολτάτος*
Η αρρώστια της Λίμνης!
"Κόκκινη κλωστή δεμένη στην άνέμη τυλιγμένη, δώστης κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι να αρχίσει..."
Άρχισαν πάλι τα παραμύθια.
Ας αρχίσουμε από το ποιο πρόσφατο.
Τα μάθατε πιστεύω ότι η λίμνη Τριχωνίδα όπου νάναι θα αναπτυχθεί!
Θέμα χρόνου είναι!
Οι ενέργειες γίνανε.
Τα σχέδια παρουσιάστηκαν έγιναν δεκτά σχεδόν από όλους, για δύο βασικούς κατά την γνώμη μου λόγους:
Ο πρώτος, που μάλλον αποτελεί την πλειοψηφία, έχει να κάνει με το , "έτσι και αλλιώς δεν θα γίνει τίποτα, γιατί να φέρω αντίρρηση ";
Ο Δεύτερος, της ισχνής μειοψηφίας, που έχει να κάνει με τους "ρομαντικούς " , που ακόμα πιστεύουν τις εξαγγελίες αυτού του είδους!
Όμως:
Στα τόσα χρόνια παρουσίας μου στα κοινά του τόπου και περνώντας από τους "ρομαντικούς" και τους "μη αντιρρησίες " ,με έχουνε πείσει πλέον , ότι δυστυχώς πάλι τίποτα δεν θα γίνει, όπως τίποτα δεν έχουν γίνει τόσα και τόσα χρόνια.
Θυμάμαι λοιπόν ότι η ποιο ρεαλιστική πρόταση είναι ίσως αυτή , που αν δεν κάνω λάθος, αναφέρει στον Πρίγκιπα , ο Μήτσος Κασόλας, που γράφει εκεί , ότι οι κάτοικοι του Χωριού, ζήτησαν από τον Βουλευτή να γίνει μιά ξύλινη εξέδρα στην λίμνη, να μπορούν οι κυνηγοί να κυνηγούνε παπιά και φαλαρίδες!
Έκτοτε άκουσα πάμπολλες προτάσεις!
Για παράδειγμα σε Συνεδρίαση του τότε Νομαρχιακού Συμβουλίου, προχθές, τον Σεπτέμβρη του 2004, ομόφωνα αποφασίσθηκε υλοποιηθεί το έργο "Ολοκλήρωση υποδομών αθλητικού και κωπηλατικού κέντρου στην λίμνη Τριχωνίδα", στην ίδια περιοχή που πρόσφατα έγινε επίσης εκδήλωση για ανάπτυξη.
Αργότερα προχώραγε η μελέτη για "Παρατριχώνιο δρόμο " με παρουσιάσεις προμελετών και οριστικών μελετών, με "φανφάρες" και μεγαλοστομίες διαφόρων παραγόντων της Ντόπιας , αλλά και Κεντρικής εξουσίας!
Α!!!
Μην το ξεχάσω :
Τα καραβάκια που θα έκαναν κρουαζιέρες στην λίμνη!!
Σαν τα πλοία της αγάπης.!!
Τα θυμάστε πιστεύω.
Και άλλα πολλά!
Τέλος πάντων!
Την φυλάξαμε την λίμνη και "παλέψαμε" να μην πάει το νερό της στην Αθήνα.
Την φυλάξαμε την λίμνη και ξεκινήσαμε τα έργα αποχέτευσης για να μην μολυνθεί.
Βέβαια αυτά τα έργα "σέρνονται " κάπου είκοσι χρόνια και ποιός ξέρει για πόσο ακόμα.
Έτσι , τελικά και εδώ αρμόζει το παρακάτω αναφερόμενο δίκην αστειότητας, που δήθεν συνέβει πριν πολλά χρόνια:
Ένας Αγρινιώτης, υποδέχθηκε έναν φίλο του και να τον εντυπωσιάσει, τον πήγε στην λίμνη, κοντά στον Άη Λιά Μυρτιάς για να φάνε την μοναδική Αθερίνα της Τριχωνίδας.
Ο φίλος του είχε μαζί του και το σκυλάκι του το οποίο περίμενε κάποιο κοκαλάκι για να φάει κάτι και αυτό.
Με τα ψάρια όμως έβλεπε να μένει νηστικό.
Κάποια στιγμή ακούει από την περιοχή της Μακρυνείας ,γλέντια και κλαρίνα.
Σκέφτηκε:
Πανηγύρι, άρα ψητά.
Ψητά, άρα κόκαλα και χωρίς να σκεφθεί παραπάνω, όρμησε στα νερά ώστε, κολυμπώντας να φθάσει εκεί.
Όταν έφθασε περίπου στη μέση της λίμνης, άκουσε γλέντια και κλαρίνα από την περιοχή του Θέρμου.
Σκέφτηκε:
Καλλίτερα να πάω προς το Θέρμο έτσι ώστε αφού φάω να μην γυρίσω κολυμπώντας που είναι επικίνδυνο, αλλα με τα πόδια να συναντήσω το αφεντικό.
Γύρισε προς το Θέρμο και προχώραγε προς τα εκεί όταν ξαφνικά ακούει πανηγύρια και κλαρίνα από την πλευρά του Καινούργιου.
Ξανασκέφτηκε ότι ήταν προτιμότερο να πάει προς το Καινούργιο, να φάει και να περιμένει το αφεντικό που θα γύριζε στο Αγρίνιο, να γυρίσουνε μαζί και να γλυτώσει τον ποδαρόδρομο.
Γύρισε λοιπόν προς το Καινούργιο.
Όμως με τις γύρες που έκανε, κουράστηκε και πνίγηκε χωρίς να βρει κόκαλα!!
Ας προσέξουμε λοιπόν μην πάθει το ίδιο και η Τριχωνίδα, η οποία όπως λένε οι ειδικοί έχει και κάποια ρήγματα , (ρουφήχτες) και εξαφανισθεί μέσα από αυτά και μείνουμε με την ανάπτυξη .... στο χέρι !!!!!
Και στην τελική:
Η Τριχωνίδα ανήκει στις Αθερίνες της,στις Τσουρούκλες της, στις Δρομίτσες της και στις πάσης φύσεως "βδέλλες" της.
sinidisi.gr
