Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο και η μετάβαση στην ψηφιοποίηση του αγροτικού τομέα.

Μιλάμε σήμερα για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Μιλάμε για έρευνα, για καινοτομία, για νέες τεχνολογίες. Μιλάμε για το νέο μοντέλο της Αγροτικής Παραγωγής.

Και πράγματι, είναι μονόδρομος οι ψηφιακές τεχνολογίες και για τον αγροτικό τομέα. Μην ξεχνάμε ότι στην ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέχουν ύψιστη προτεραιότητα.

Και όχι άδικα, αφού οι προκλήσεις είναι τεράστιες όσο και συγκεκριμένες:

• Να παράγουμε οι αγρότες περισσότερα και καλύτερα, σε προσιτές τιμές, και ταυτόχρονα να καταφέρουμε να μειώσουμε τον αντίκτυπο  στο περιβάλλον, να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες απαιτήσεις των καταναλωτών και όλα αυτά υπό το πρίσμα της κλιματικής αλλαγής και των ασταθών παγκόσμιων αγορών.

Δύσκολα πράγματα. Και το ακόμη πιο δύσκολο, να πας στον μέσο Έλληνα αγρότη, κάπου σε μια ακρούλα της περιφέρειας και να του μιλήσεις για big data και δορυφορικά συστήματα, για ανάλυση των γεωργικών δεδομένων, για αισθητήρες στο χωράφι και στο μαντρί και για πλείστα όσα μοιάζουν ίσως ακαταλαβίστικά ετούτη την ώρα.

Δεν είναι τυχαίο αυτό που ο υπουργός Μ. Βορίδης είπε στην πρόσφατη ημερίδα – κοινή συνεδρίαση της ΝΕΑΣ ΠΑΣΕΓΕΣ, του ΣΕΠΕ, του ΓΕΩΤΕΕ και του ΣΕΚΕΕ με θέμα «Αγρότης & Τεχνολογία e-νώνονται», σχετικά με τον τοίχο στον οποίο σκόνταψαν οι άνθρωποι μιας νεοφυούς επιχείρησης που σχεδίασε μια εξαιρετική εφαρμογή γεωργίας ακριβείας, …που όταν όμως θέλησαν να την εφαρμόσουν στην πράξη, εισέπραξαν το «άσε μας τώρα που ήρθες εσύ να μου δείξεις πως θα ποτίζω το χωράφι μου, …τόσα χρόνια κάνω αυτή τη δουλειά!».

Αυτή είναι η αντίδραση…και είναι λογική αντίδραση. Διότι, δεν γίνονται έτσι τα πράγματα. Δεν μπορεί να «περάσει» ούτε στον αγρότη ούτε σε κανέναν άλλον η αυθεντία του ξερόλα, που πολύ ηγάπησε ημάς και ήρθε να μας σώσει…!!!

Η βοναπαρτική λογική της αφ’ υψηλού καθοδήγησης των πεφωτισμένων, είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Και έχει παταγωδώς αποτύχει σε όσους την επιχείρησαν, σπέρνοντας «μπαστούνια» δεξιά κι αριστερά, το κόστος των οποίων επίσης ατυχώς προσπάθησαν να φορτώσουν στον αγρότη.

Η σωστή μέθοδος και αυτή που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, είναι εκείνη που «έδειξε» η ΝΕΑ ΠΑΣΕΓΕΣ:

• στο ίδιο τραπέζι οι αγρότες, που αυτοί θα μας που τι χρειάζονται και τι πρέπει να γίνει στο χωράφι, με τους προγραμματιστές που σχεδιάζουν τις εφαρμογές των νέων τεχνολογιών, ώστε αυτές να είναι προσαρμοσμένες σε όσα οι ίδιοι οι αγρότες έχουν υποδείξει. Και μαζί οι εταιρείες πληροφορικής που θα κληθούν να «βγάλουν» αυτά τα προγράμματα, με τους γεωτεχνικούς που θα τα εφαρμόσουν, με τους συμβούλους που θα εκπαιδεύσουν, με τους συνεταιρισμούς και όλους τους φορείς των αγροτών που θα διαδώσουν.

Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει ελπίδα. Δεν ανακαλύπτουμε σήμερα τη γεωργία ακριβείας. Στην Ένωση Αγρινίου έχουμε χρόνια που κάνουμε πιλοτικές εφαρμογές, σε συνεργασία με πανεπιστήμια και εταιρίες τεχνολογίας αιχμής. Δεν έχει, όμως, κανένα νόημα να πάμε αυτή την εμπειρία και να θελήσουμε να την «φορτώσουμε» στον αγρότη, αν πρώτα δεν αισθανθεί ο ίδιος έτοιμος. Με εκπαίδευσή, σωστή πληροφόρηση, γνώσει και εξοικείωση με τα νέα τεχνολογικά δεδομένα.

Με απλά λόγια: είμαστε αγρότες οι ίδιοι, πιστεύουμε στο συνεργατισμό. Δεν είμαστε «έμποροι», που πιστεύουν στο χρήμα!