Πολλοί συντοπίτες μας συμμετείχαν στη Μικρασιατική εκστρατεία την περίοδο 1919-1922. Μερικοί από αυτούς απεικονίζονται στην παραπάνω εικόνα. Λήφθηκε στην Προύσσα της Ιωνίας στις 25 Ιουνίου 1920.Από αριστερά λοχαγός (μετ.ταγματάρχης) (ΠΒ) Νικόλαος Κουτσονίκας [(1890-1980).
Ποιος ήταν ο Ταγματάρχης (ΠΒ) Ε.Α. Νικόλαος Κουτσονίκας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ ΣΗΜΕΙΩΜΑ :
Έτος και τόπος γεννήσεως :1890, Αγρίνιο
Έτος και τόπος θανάτου :1980, Αγρίνιο
Τόπος καταγωγής :Σούλι Θεσπρωτίας
Οικογένεια : Φάρα Κουτσονίκα.
Εξέχοντες πρόγονοι: Νικόλαος Κουτσονίκας ή Γέρο Κουτσονίκας (Εξέχων Σουλιώτης πολέμαρχος, πεσών ηρωικά στην Ιερά Μονή Σέλτσου το 1804. Προπροπάππος)
Γιάννος και Αθανάσιος Κουτσονίκας (Σουλιώτες πολεμιστές, φονευθέντες στην Ιερά Μονή Σέλτσου το 1804. Προπάππος και θείος αντίστοιχα)
Λάμπρος Κουτσονίκας (Σημαντικός αγωνιστής της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, επιτελής του Γεωργίου Καραϊσκάκη και των Μποτσαραίων, συγγραφέας της «Γενικής Ιστορίας της Ελληνικής Επαναστάσεως». Παππούς)
Νάσης Κουτσονίκας (Διαπρεπής αγωνιστής της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, Σουλιώτης σωματάρχης στο Μεσολόγγι και υπασπιστής του Γεωργίου Καραϊσκάκη και του Μάρκου Μπότσαρη. Θείος)
Μάρκος Κουτσονίκας (Ηρωικώς πεσών Σουλιώτης πολεμιστής στα Τσερίτσανα Θεσπρωτίας τον Απρίλιο του 1821. Θείος)
Κώστας Κουτσονίκας (Ιλαρχος Ιππικού ε.α., βετεράνος της Επαναστάσεως Μακεδονίας και Ηπειροθεσσαλίας το 1878. Πατέρας)
Γεώργιος Κουτσονίκας (Αντιστράτηγος, παλαίμαχος των Βαλκανικών Πολέμων, του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα, του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, της Μικρασιατικής Εκστρατείας και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Διευθυντής ΚΤΕΛ. Αδερφός)
Δημήτρης Κουτσονίκας (Έμπορος, εκτελεσθείς υπό των Γερμανών μετά την μάχη της Αράχωβας το 1943. Ξαδερφός).
Στενά συνδεδεμένες οικογένειες, είτε συγγενικά, είτε φιλικά : Οικογένειες Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Νικηταρά,Πλαπούτα, Παπαφλέσσα (ο κλάδος των Δικαίων) Νοταρά, Αινιάν και Ρηγοπούλου (φιλικό επίπεδο).
Φάρες Μπότσαρη, Ζέρβα,Δράκου, Φωτομάρα, Δαγκλή, Μαλάμου, Γούση, Καλογήρου και Βάσση, καθώς και οι οικογένειες του Ηπειρώτη ήρωα της Εθνεγερσίας του 1821, Χατζημιχάλη Νταλιάνη (1775 – 1828), του Φαναριώτη αγωνιστή του 1821 Γεωργίου Καρατζά, του Μωραΐτη αγωνιστή του 1821, Χρυσάνθου Σισίνη και του Μωραΐτη αγωνιστή του 1821 Στυλιανού Κοντογούρη (οι τρεις τελευταίοι είναι γαμπροί του εκ των ηγετών της Εθνεγερσίας του 1821, Μάρκου Μπότσαρη) .
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΉ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ :
1907-1911:Εύελπις
Αύγουστος 1911: Ανθυπολοχαγός (ΠΒ) με σειρά επιτυχίας 2 στο Πυροβολικό
1911-Οκτώβριος 1912: Ουλαμαγός και εν συνεχεία διμοιρίτης της 1ης Μοίρας Πυροβολικού του 15ου Συντάγματος Πεζικού Λευκάδος. Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1912: Διμοιρίτης Πυροβολικού στην 1η Μεραρχία Πεζικού μέχρι την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία διμοιρίτης Πυροβολικού στο Απόσπασμα Ολίτσικα υπό τον Σουλιώτη αντισυνταγματάρχη (ΜΧ) (μετ.αντιστράτηγο) Χρήστο Μαλάμο (1859-1940) Δεκέμβριος 1912-Ιανουάριος 1913: Νοσεί εκ κρυοπαγημάτων και νοσηλεύεται στον »Ευαγγελισμό» στην Αθήνα
Φεβρουάριος-Ιούλιος 1913:Λαμβάνει μέρος-αν και μόλις αναρρώσας-στην Τελική Επίθεση για την Απελευθέρωση των Ιωαννίνων,καθώς και στην Παρέλαση. Στη συνέχεια τραυματίζεται στην Μάχη του Κιλκίς κατά των Βουλγάρων και νοσηλεύεται ξανά.
Ιούλιος 1913 – Χειμώνας 1915 : Υπολοχαγός (ΠΒ) επ’ανδραγαθία, εκπαιδευτής εμπέδου τμήματος της 8ης Μεραρχίας Πεζικού στα Ιωάννινα και πολεμιστής του Βορςιοηπειρωτικού Αγώνα.
Χειμώνας 1915 – Μάιος 1918 :Αξιωματικός βολής πυροβολικού στην 8η Μεραρχία Πεζικού Ιωαννίνων και στην Μεραρχία Σερρών, προαχθείς επ’ανδραγαθία σε λοχαγό (ΠΒ) στη Μάχη του Σκρά.
1918-1922 :Αξιωματικός βολής πυροβολικού και διοικητής πυροβολαρχίας στις ΙΧ και ΧΙ Μεραρχίες Πεζικού.
1922 – 1923 :Διοικητής Μοίρας Πυροβολικού στην Στρατιά της Θράκης. Αποστρατεύεται ταγματάρχης.
1980 :Αποβιώνει στο Αγρίνιο.
ΠΑΡΑΣΗΜΑ :
Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας
Μετάλλιο Ελληνοτουρκικού Πολέμου 1912 – 1913
Μετάλλιο Ελληνοβουλγαρικού Πολέμου 1913.
Αργυρός Σταυρός Βασιλικού Τάγματος του Γεωργίου Α’
Πολεμικός Σταυρός Α’ Τάξεως
Μετάλλιο Στρατιωτική Αξίας Β’ Τάξεως
Διασυμμαχικό Μετάλλιο Νίκης
agrinionews.gr
