Το ποιήμα του "Απώλεια" αφιερώνει ο Αγρινιώτης ποιητής Πέτρος Κ. Βελούδας στην μνήμη του θείου του Σταύρου Λαϊνά

ΑΠΩΛΕΙΑ

Τα δάκρυα του ουρανού

γεννιούνται

στα μάτια ενός

σιωπηλού ήλιου,

διψάει η σιωπή

για διάλογο

με το πρόσωπο

του βλέμματος

της εφήμερης χοϊκής οντότητας

Ένας Άγγελος

κρατά στα χέρια του

ένα γκρίζο δαχτυλίδι

δινοντας να το φορέσει

στο δάχτυλό, του ο πόνος ,

ένας ανείπωτος

της ψυχής θρήνος

που όμως κυοφορεί

την ελπίδα με χρυσά φτερά

να πετά αμέριμνη

πάνω απο της ματαιότητας το

ακίνητο σώμα της…υπαρξης!

ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΥΔΑΣ