Δεκαετίες του ’70 – ‘80 και ’90 και η νυχτερινή ζωή στο Αγρίνιο βρίσκεται στα “καλύτερά” της με τα νυχτερινά μαγαζιά να ανοίγουν το ένα μετά το άλλο.
Ιδιαίτερα η δεκαετία του ’80 ήταν δεκαετία-ορόσημο, η χρυσή εποχή της νυχτερινής διασκέδασης. Η άνθηση των νυχτερινών κέντρων και ιδιαίτερα των ντισκοτέκ, η άφιξη νέων ειδών μουσικής, όπως η disco, μετέτρεψαν ολόκληρες περιοχές σε νυχτερινά στέκια όπου ο κόσμος συνέρρεε για να διασκεδάσει μέχρι το πρωί. Κάθε βράδυ ήταν μια ευκαιρία να ζήσεις διαφορετικά και να δημιουργήσεις αναμνήσεις που διαρκούν για πάντα. Κάθε βράδυ τα μαγαζιά ήταν γεμάτα. Ναι, κάθε βράδυ!!! Είτε ήταν Δευτέρα είτε Παρασκευή ή Σάββατο.
Φωτορυθμικά, πίστα για χορό κάτω από ντισκομπάλες, δυνατή μουσική από βινύλια και τα ντεσιμπέλ στο φόρτε τους. Οι djs, τα «είδωλα» των νέων που σύχναζαν εκεί.
Όλα αυτά μέχρι τον Φεβρουάριο του 1994 που υπουργική απόφαση, ο γνωστός και ως “Νόμος Παπαθεμελή”, θέσπισε νέο ωράριο για τα νυχτερινά κέντρα με σκοπό να περιορίσει την ηχορύπανση στον αστικό χώρο τις καθημερινές ημέρες. Έτσι, υποχρέωνε αφενός τα μαγαζιά να κλείνουν στις 2 μετά τα μεσάνυχτα και τον κόσμο που είχε βγει να διασκεδάσει, να πάει για… ύπνο.
Όπως σε όλες τις πόλεις έτσι και στην πόλη του Αγρινίου αρχίζουν να «ξεφυτρώνουν» ντισκοτέκ και clubs, το ένα μετά το άλλο.
Ας θυμηθούμε μερικά από τα νυχτερινά μαγαζιά που άφησαν το στίγμα τους στην νυχτερινή ζωή του Αγρινίου τότε….Κι ας αρχίσουμε από τα πιο παλιά. Κάποιοι από εσάς θα θυμηθείτε εκείνα τα μαγαζιά και τις βραδιές που περάσατε μέσα σ’ αυτά -και ίσως συγκινηθείτε-, κάποιοι -οι νεότεροι- δεν θα γνωρίζετε ούτε καν την ύπαρξή τους.
Στην Πλατεία Δημοκρατίας στο yπόγειο κάτω από το εστιατόριο «Παλλάδιο» το Woodstock. Ιδιοκτήτες τα αδέλφια Στάθης και Λάζαρος Ζήσης.
Στον πεζόδρομο της Μητρόπολης, στην οδό Καραϊσκάκη, σε ένα υπόγειο, το Top Ten. Ιδιοκτήτης ο Μπανιάς Δημήτρης.
Στην εθνική οδό προς Πάτρα, στο ύψος του βενζινάδικου του Μέντα, η Annabella. Ιδιοκτήτες ο Δημήτρης Τζόκας, ο Μπάμπης Τριχόπουλος και ο Ξηροτσόπανος. Αργότερα το ανέλαβαν οι αδελφοί Κασσάρα. Οι ίδιοι έφτιαξαν το Star in the Night, στην περιοχή του σταδίου.
Περιοδικό DISCOMODA, 1983
Στο υπόγειο της αίθουσας «Φαντασία», δίπλα από τον θερινό κινηματογράφο «Ελληνίς» το Τête-à-Τête. Ιδιοκτήτες οι αδελφοί Αντώνης και Χριστόφορος Αρκουμάνης.
Στον ίδιο χώρο ο Πέτρος Σαμαρτζοπάνος έφτιαξε αργότερα την Roxy.
H Number One απέναντι από την κεντρική είσοδο του Πάρκου, επί της Ελευθερίου Βενιζέλου. Ιδιοκτήτες οι Γιώργος Καφκιάς και Γρηγόρης Κομματάς.
Στην ίδια οδό, λίγο μετά το βενζινάδικο του Πολυχρόνη, η Help. Ιδιοκτήτες ο Θανάσης Καλτσάς και Κώστας Ζήνας.
Στο Γιαννούζι η Diana. Ιδιοκτήτες οι Θανάσης και Γιάννης Μπακέλας.
Στην οδό Καρπενησίου, στο ύψος σήμερα του Σκλαβενίτη, η Chevalier που αργότερα μετονομάσθηκε σε T.P.S. Ιδιοκτήτης ο Αντρέας Λάμπρης.
Η Amalia στα δεξιά της εθνικής οδού προς Αμφιλοχία. Ιδιοκτήτες ο Δημήτρης Μπανιάς και Βασίλης Κούσης.
Στα αριστερά της εθνικής οδού προς Αμφιλοχία η Fantasy. Ιδιοκτήτες ο Αντώνης Καφρίτσας και Μάνθος Νείλας.
Disco 80
Ιδιοκτήτες ο Κώστας Ταμπάκης και Αντώνης Αρκουμάνης. Για ένα μικρό διάστημα την δούλεψαν η Όλγα και ο Μάρκος Λιόντος.
Άλλα στέκια που άφησε το καθένα το δικό του στίγμα στην νυχτερινή ζωή του Αγρινίου.
Μούσσες club. Ιδιοκτήτης ο Βασίλης Μαχάς.
Marabu. Ιδιοκτήτες ο Γιώργος Πολύζος και Σωτήρης Παπαδόπουλος.
Quattro. Ιδιοκτήτες οι Πάνος και Νίκος Λιόκαυτος και Νώντας και Γιάννης Κίτσος.
Jazz club. Ιδιοκτήτες οι Πάνος και Νίκος Λιόκαυτος. Αργότερα και ο Δημήτρης Κοντούλης.
Cinema. Ιδιοκτήτες οι Αντώνης Καφρίτσας και Χατζής.
Ίντριγκα. Ιδιοκτήτης ο Νίκος Μασιαλής.
Ελπίζω να σας ταξίδεψα στα ανέμελα χρόνια της νιότης σας…..έστω και για λίγο.
Δεν ξεχνάμε τα μαγαζιά που έπαιζαν καθαρά ελληνική μουσική. Επόμενη ανάρτηση θα είναι αφιερωμένη σ’ αυτά.
Να διευκρινίσω ότι η σειρά των μαγαζιών στην ανάρτηση είναι τυχαία. Η ονομαστική δε αναφορά αυτών γίνεται λόγω ελλείψεως φωτογραφικού υλικού.
Γίτσα Πανταζή-Ναστούλη
