Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας

Στην προγραμματισμένη για την Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2025 συνάθροιση  κατοίκων και επισκεπτών στον παλιό Ιερό Ναό του Αη Γιάννη Σπολάιτας, έγινε η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας από τον αιδεσιμότατο πατέρα Σπυρίδωνα Καπελλάκη στο ανακαινισμένο αρχονταρίκι, μπροστά στο αναμμένο τζάκι.

Στις ένδεκα το πρωί με ναυλωμένο λεωφορείο, από τις δραστήριες εθελόντριες κυρίες του χωριού, κατέφθασαν επισκέπτες από το Αγρίνιο, ενώ οι κάτοικοι από την Σπολάϊτα και τις κοντινές γύρω κοινότητες πήγαν με τα ιδιωτικά τους αυτοκίνητα.

Ο Παπά Σπύρος εφημέριος της Σπολάιτας ευλόγησε την πίτα και μοίρασε τα κομμάτια της κατά το έθιμο, ξεκινώντας από τον Χριστό, την Εκκλησία, τους ιεροψάλτες, ηλικιωμένους, παιδιά και γυναίκες.

Οι εθελόντριες κυρίες μοίρασαν όμορφα τυλιγμένα κομμάτια της βασιλόπιτας σε όλους και το «φλουρί» έπεσε σε μία κυρία!

Το δώρο που αντιστοιχούσε ήταν μέσα σε ένα μεγάλο κουτί που είχε το σχήμα ογκώδους βιβλίου-πολύ χρήσιμο για αποθηκευτικό χώρο-και μέσα του υπήρχαν πολλά όμορφα και χρήσιμα δώρα.

Προσφέρθηκαν καφές, τσάι, αναψυκτικά και χυμοί φρούτων μαζί με κουλουράκια σε όλους με το που έφθαναν στο αρχονταρίκι.

Μετά την κοπή της πίτας οι κυρίες μοίρασαν τυρόπιτες σπιτίσιες και άλλες πίτες διαφόρων ειδών, καθώς και διάφορα γλυκά, κυρίως ραβανές.

Ο εφημέριος της Σπολάιτας μίλησε όπως κάνει σ’ αυτές τις μηνιαίες συναντήσεις, αυτή την φορά η ομιλία του ήταν συνέχεια των προηγούμενων, σχετικά με την νεκρώσιμο ακολουθία και είχε τίτλο: Νεκρώσιμα Ἰδιόμελα. (Ἰωάννου Μοναχοῦ, τοῦ Δαμασκηνοῦ).

(στο τέλος του κειμένου παραθέτονται μερικοί από αυτούς τους ύμνους τους οποίους ο πατήρ Σπυρίδων ερμήνευσε με κατανοητό τρόπο).

Στον παλιό Ναό του Αη Γιάννη, όπου όλοι οι επισκέπτες ανάβουν ένα κερί, τα βλέμματα όλων στρέφονται στον μοναδικής κατασκευής πέτρινο τρούλο, ραγισμένο από τους αιώνες που πέρασαν…

Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους για την άμεση ανάγκη συντήρησης και αποκατάστασης πριν να καταρεύση…

Το πρόβλημα είναι γνωστό από χρόνια, απλώς κανείς δεν αναλαμβάνει την πρωτοβουλία της επισκευής και στήριξης του Ναού.

—————————–ο———————————

Ακολουθούν εκκλησιαστικοί ύμνοι κατά την νεκρώσιμο ακολουθία.

Νεκρώσιμα Ἰδιόμελα.

(Ἰωάννου Μοναχοῦ, τοῦ Δαμασκηνοῦ).

Ἦχος α´.

Ποία τοῦ βίου τρυφὴ διαμένει λύπης ἀμέτοχος; Ποία δόξα ἔστηκεν ἐπὶ γῆς ἀμετάθετος; Πάντα σκιᾶς ἀσθενέστερα, πάντα ὀνείρων ἀπατηλότερα· μία ῥοπή, καὶ ταῦτα πάντα θάνατος διαδέχεται. Ἀλλ᾿ ἐν τῷ φωτί, Χριστέ, τοῦ προσώπου σου, καὶ τῷ γλυκασμῷ τῆς σῆς ὡραιότητος, ὃν ἐξελέξω ἀνάπαυσον, ὡς φιλάνθρωπος.

Ἦχος β´.

Ὡς ἄνθος μαραίνεται, καὶ ὡς ὄναρ παρέρχεται, καὶ διαλύεται πᾶς ἄνθρωπος· πάλιν δὲ ἠχούσης τῆς σάλπιγγος, νεκροί, ὡς ἐν συσσεισμῷ, πάντες ἀναστήσονται πρὸς τὴν σὴν ὑπάντησιν, Χριστὲ ὁ Θεός· τότε, Δέσποτα, ὃν μετέστησας ἐξ ἡμῶν, ἐν ταῖς τῶν Ἁγίων σου κατάταξον σκηναῖς, τὸ πνεῦμα τοῦ σοῦ δούλου, Χριστέ.

Ἕτερον ἐκτὸς Τυπικοῦ. Ἦχος ὁ αὐτός.

Οἴμοι, οἶον ἀγῶνα ἔχει ἡ ψυχή, χωριζομένη ἐκ τοῦ σώματος! Οἴμοι, πόσα δακρύει τότε, καὶ οὐχ ὑπάρχει ὁ ἐλεῶν αὐτήν! Πρὸς τοὺς Ἀγγέλους τὰ ὄμματα ῥέπουσα, ἄπρακτα καθικετεύει· πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τὰς χεῖρας ἐκτείνουσα, οὐκ ἔχει τὸν βοηθοῦντα. Διό, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐννοήσαντες ἡμῶν τὸ βραχὺ τῆς ζωῆς, τῷ μεταστάντι τὴν ἀνάπαυσιν, παρά Χριστοῦ αἰτησώμεθα, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἦχος γ´.

Πάντα ματαιότης τὰ ἀνθρώπινα, ὅσα οὐχ ὑπάρχει μετὰ θάνατον· οὐ παραμένει ὁ πλοῦτος, οὐ συνοδεύει ἡ δόξα· ἐπελθὼν γὰρ ὁ θάνατος, ταῦτα πάντα ἐξηφάνισται. Διὸ Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ Βασιλεῖ βοήσωμεν· Τὸν μεταστάντα ἐξ ἡμῶν ἀνάπαυσον, ἔνθα πάντων ἐστὶν εὐφραινομένων ἡ κατοικία.

Ἦχος δ´.

Ὄντως φοβερώτατον, τὸ τοῦ θανάτου μυστήριον, πῶς ψυχὴ ἐκ τοῦ σώματος, βιαίως χωρίζεται ἐκ τῆς ἁρμονίας, καὶ τῆς συμφυΐας ὁ φυσικώτατος δεσμός, θείῳ βουλήματι ἀποτέμνεται. Διό σε ἱκετεύομεν· Τὸν μεταστάντα ἀνάπαυσον, ἐν σκηναῖς τῶν Δικαίων σου. Ζωοδότα Φιλάνθρωπε.

Ἕτερον ἐκτὸς Τυπικοῦ. Ἦχος ὁ αὐτός.

Ποῦ ἐστιν ἡ τοῦ κόσμου προσπάθεια; Ποῦ ἐστιν ἡ τῶν προσκαίρων φαντασία; Ποῦ ἐστιν ὁ χρυσὸς καὶ ὁ ἄργυρος; Ποῦ ἐστι τῶν οἰκετῶν ἡ πλημμύρα καὶ ὁ θόρυβος; Πάντα κόνις, πάντα τέφρα, πάντα σκιά. Ἀλλὰ δεῦτε βοήσωμεν τῷ ἀθανάτῳ Βασιλεῖ· Κύριε, τῶν αἰωνίων σου ἀγαθῶν ἀξίωσον, τὸν μεταστάντα ἐξ ἡμῶν, ἀναπαύων αὐτὸν ἐν τῇ ἀγήρῳ μακαριότητι.

————————————-ο———————————–

Α.Κ.Κ.

agrinionews.gr