Του Λίνου Υφαντή,

Η Αιτωλοακαρνανία πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος στις αρχές του αιώνα στο Μακεδονικό Αγώνα. Πέρα από την  περίπτωση του Αγρινιώτη Νικόλαου Παναγιώτου, ο οποίος απαγχονίστηκε στις Σέρρες το 1907 και το μνημείο προς τιμήν του στήθηκε σε κεντρικό σημείο της πόλης, υπάρχουν και άλλοι Αιτωλοακαρνάνες, “ανώνυμοι” η επώνυμοι. Χαρακτηριστικά  ονόματά που διέσωσε η συλλογική μνήμη είναι εκείνο του Χαρίδημου Κουτσοθανάση, του Λουκά Σκιάδα του Παντελή Καρασεβδά και άλλων, συνολικά 26.

Ο Αριστόβουλος Κόης γεννήθηκε στην Χρυσοβίτσα Αγρινίου το 1869. Ως Έλληνας αξιωματικός, ο Αριστόβουλος Κόης εντάχθηκε στην ελληνική επανάσταση στη Μακεδονία. Το 1907 έδρασε μαζί με τους Βασίλειο Παπακώστα, Δημήτριο Κοσμόπουλο, Γεώργιο Γαλανόπουλο και Αθανάσιο Μινόπουλο στην περιοχή της χερσονήσου της Χαλκιδικής υπό την ηγεσία του Ελληνικού Προξενείου Θεσσαλονίκης και του Μητροπολίτη Κασσανδρείας Ειρηναίο.[2] Ο Κόης παρέμεινε στην περιοχή μέχρι τις 13 Μαΐου 1908, όταν με τμήμα του αποσπάσματος του Παναγιώτη Παπατζανετέα κατέλαβε την περιοχή του κόλπου Καλαμίτσι της Χαλκιδικής.[3]

Συμμετείχε στον Α΄ και στον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο (1919-1922). Αργότερα, αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού πεζικού.

πηγή: Wikipedia