Η 3 Δεκέμβρη, δεν είναι «γιορτή». Δεν είναι μια Ημέρα Μνήμης. Οι ανάπηροι του κόσμου, την έχουν κάνει Ημέρα αγώνα, διεκδίκησης και κοινωνικής διαμαρτυρίας. Κι όταν νικήσουν, τότε θα γίνει «Ημέρα Γιορτής και Μνήμης». Τότε η αναπηρία θα έχει γίνει κατανοητή ως αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης φύσης και κοινωνίας, θεσμοθετημένη και αποδεκτή πραγματικότητα ως πτυχή της ανθρώπινης ποικιλομορφίας. Γιατί οι ανάπηροι θα έχουν γίνει ισότιμοι πολίτες, υποκείμενα δικαιωμάτων και όχι αντικείμενα οίκτου.
Τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, πάνω από το 10% του πληθυσμού της χώρας, και οι γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, βιώνουν τη διάκριση σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Μεσούσης της τρομερής οικονομικής κρίσης και της πανδημίας, ζουν ακόμη σε συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού.
Ήρθε η ώρα της μετάβασης στο αύριο, για να γίνει η Ελλάδα μια χώρα της ισότητας για όλους, να σέβεται τους πολίτες της και να τους εξασφαλίζει τη δυνατότητα να ασκήσουν ανεμπόδιστα τα δικαιώματά τους.
Η φετινή 3η Δεκέμβρη, ας γίνει η αφορμή για την αρχή ενός πανελλαδικού πανανθρώπινου αγώνα για την προστασία της κοινωνικής αξιοπρέπειας όλων των ΑμεΑ.
Δείτε το σχετικό βίντεο:
