Toυ Λίνου Υφαντή,
Ο Άγιος Κωνσταντίνος Αγρινίου έχει συνδεθεί στενά με τον ερχομό των προσφύγων μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Από τότε και μετά αναπτύχθηκε οικιστικά και φιλοξένησε πολλούς πρόσφυγες. Στην πραγματικότητα όμως ο Άγιος Κωνσταντίνος προϋπήρχε σαν περιαστικός χώρος του Αγρινίου και τον 19ο αιώνα. Στην περιοχή δεν καταγράφεται μόνο το ομώνυμο ξωκκλήσι αλλά και πολυδύναμο στρατόπεδο, το οποίο το 1881 φιλοξενούσε το 7ο Ευζωνικό Τάγμα και το 25ο Τάγμα Πεζικού.
Μαθαίνουμε για το 1881 για τον Άγιο Κωνσταντίνο και το στρατόπεδο του από την εφημερίδα Δυτική Ελλάς λόγω ενός περιστατικού που μοιάζει με την σημερινή επικαιρότητα της πανδημίας. Η εφημερίδα αναφέρει ότι οι στρατιώτες των δύο Ταγμάτων βρίσκονταν σε καραντίνα λόγω κρουσμάτων ευλογιάς. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι “τα Τάγματα ταύτα δεν πρέπει να ελθώσι εις συγκοινωνίαν μετά του λοιπού στρατού ως ευφλογιώντα”. Η καραντίνα κράτησε για πολύ καιρό και τελείωσε μόνο όταν ” προ μηνός και πλέον ουδέν κρούσμα ευφλογιάς είχεν αναφανή εις αμφότερα τα Τάγματα”. (σ.σ. τι θυμίζει;).
Μάλιστα όταν πέρασε με μηδέν κρούσματα ο μήνας, οι στρατιώτες, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί πανηγύριζαν που η καραντίνα τους τελείωσε και ότι πλέον μπορούσαν να πάνε στο Μενίδι κοντά στην Άρτα, όπου βρίσκονταν τότε τα σύνορα του Ελληνικού κράτους και να συναντήσουν το υπόλοιπο στράτευμα.
Μάλιστα η εφημερίδα και ο ανταποκριτής της από το Αγρίνιο μοιάζοντας κάπως με σημερινό “αρνητή” της επιδημίας κατηγορούσε τον τότε Υπουργό των Στρατιωτικών ότι πέρασε γρήγορα τους στρατιώτες από το Αγρίνιο “λες και η ευλογιά μεταδίδεται από τον αέρα”| και ότι οι αρμόδιοι “εξογκώσαντες τα κρούσματα και παραστήσαντες την πόλη μας (σ.σ. το Αγρίνιο) ως νοσοκομείο ευφλογιώντων και τίποτε ολιγώτερον”. Θυμίζουμε βέβαια ότι η δημοσιότητα μιας πανδημίας ήταν στίγμα για ένα μέρος με κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.
Κάπως έτσι μοιάζουν οι εποχές της επιδημίας που μοιάζουν σε κάποια σημεία με το σήμερα, με πρωταγωνιστές τους Εύζωνες και στρατιώτες που έδρευαν στον Άγιο Κωνσταντίνο και στο Αγρίνιο στη δύση του 19ου αιώνα.
Με πληροφορίες από:
Δυτική Ελλάς, φύλλο 9-7-1881, σελ.1.
agrinionews.gr
