Η συγκεκριμένη μελέτη 400 σελίδων καταγράφει στο πρώτο μέρος της τις νέες μορφές αστικού χώρου που δημιουργήθηκαν στην πόλη του Αγρινίου από το 1900-1980 σε συνάρτηση με τις ιστορικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εκάστοτε εποχής.

Στη συνέχεια η παρούσα έρευνα εστιάζει ενδελεχώς σε δημόσιους χώρους, όπως πλατείες, γήπεδα, μαρτυρικούς τόπους, δημοτική αγορά, Πάρκα, εκκλησίες, νεκροταφεία συγκοινωνιακούς κόμβους κ.ά. Η χρήση τους αναλύεται με βάση τις κυρίαρχες κοινωνικές, ιδεολογικές και οικονομικές τάσεις που καταγράφονται στην πόλη και που επέβαλε η δημόσια-θεσμική μνήμη. Συγκεκριμένα εξετάζονται μεταξύ άλλων η πλατεία Μπέλλου, Άνω Πλατεία (Στράτου), το Πάρκο, το γήπεδο Παναιτωλικού, ο τόπος εκτέλεσης των 120, κατηργημένοι χώροι, όπως το Σταϊκειο κληροδότημα, φυλακές, ιστορικοί τόποι που συνδέθηκαν με το Αγρίνιο κ.α.

Περιέχεται στο παράρτημα μεταξύ άλλων αναλυτικός πίνακας ονοματοδοσίας δρόμων και πλατειών του Αγρινίου ανά κατηγορία ονομάτων, ανάλυσή του με βάση τα κυρίαρχα ιδεολογικά ρεύματα, πίνακας μεταδημοτεύσεων, αποσπάσματα πρακτικών Δημοτικού Συμβουλίου κ.α.

Στο Β΄ μέρος μελετά τις αναπαραστάσεις των χώρων του Αγρινίου στη λογοτεχνία και συγκεκριμένα σε κείμενα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων.

Η διατριβή, με επιβλέπουσα την καθηγήτρια του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών κα Δώρα Μονιούδη-Γαβαλά, υποστηρίχθηκε τον Δεκέμβριο του 2020 στο τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών του Πανεπιστήμιου Πατρών που μετεξελίχθηκε σε Ιστορίας-Αρχαιολογίας και έχει έδρα την πόλη του Αγρινίου.