Στις 24 Αυγούστου 1946 το πρώτο φέριμποτ τύπου «παντόφλας», αγοράστηκε από την Ένωση Αγρινίου -στην τότε συνεταιριστική της μορφή- και ξεκίνησε δρομολόγια στη γραμμή Ρίου-Αντιρρίου.

Το φέριμποτ είχε κατασκευαστεί ως αποβατικό και κατά μια εκδοχή είχε πάρει μέρος στην απόβαση της Νορμανδίας, μεταφέροντας άρματα μάχης των ΗΠΑ.

Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον ιστορικό, στο παρακάτω σύντομο και κατατοπιστικό βίντεο ντοκουμέντο:

Σύντομη ιστορική αναδρομή

Τα πρώτα βήματα για την εδραίωση του συνεταιριστικού κινήματος της χώρας ήταν εκείνα του γεωπόνου Δημ. Γρηγοριάδη και του δάσκαλου Νικ. Μιχόπουλου, που ίδρυσαν τον πρώτο αγροτικό συνεταιρισμό στον Αλμυρό, το 1900, εγαινιάζοντας μια νέα εποχή. Με τους αγώνες τους εναντίον της αμάθειας, της μοιρολατρίας των προκαταλήψεων και των προλήψεων, αλλά και εναντίον της αισχροκέρδειας και της τοκογλυφίας, έδωσαν στους γεωργούς ένα ισχυρό όπλο αυτοπροστασίας και προόδου. Έδωσαν το όπλο της συνεργασίας, που είχε δοκιμαστεί με επιτυχία και στο παρελθόν στην Ελλάδα, ακόμη και επί τουρκοκρατίας, με τα θαυμαστά παραδείγματα των Αμπελακίων και των συντροφοναυτών, μαζί με πολλά άλλα παραδοσιακά σχήματα.

Η θεσμοθέτηση των συνεταιρισμών με το ν. 602/1915 επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου και με εισηγητή τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας Ανδρέα Μιχαλακόπουλο, έφερε στην Ελλάδα το πρότυπο του ευρωπαϊκού συνεταιρισμού, που είχε ήδη δοκιμαστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη με εκπληκτικές επιδόσεις. Ο Σωκράτης Ιασεμίδης, που παρέλαβε τη σκυτάλη, έδωσε πνοή, δύναμη, αισιοδοξία και οργανωτική καθοδήγηση στους συνεταιρισμούς, με αποτέλεσμα να διαδοθούν σε ολόκληρη τη χώρα.

Ο πρωτεργάτης των συνεταιρισμών Σωκράτης Ιασεμίδης από το 1919 φρόντισε να καταρτισθεί και να κυκλοφορήσει το "Καταστατικό της Ομοσπονδίας Γεωργικών Συνεταιρισμών Ελλάδος", ως κορυφαίας ιδεολογικής οργάνωσης.

Ο γεωπόνος Σωκράτης Ιασεμίδης ήταν ο συντάκτης του πρώτου συνεταιριστικού νόμου (602/1915), ο οποίος και είχε σαν βάση τον πρώτο Γερμανικό συνεταιριστικό νόμο του 1889 και τον Αυστριακό νόμο, με τις απαραίτητες προσαρμογές που απαιτούσε η ελληνική πραγματικότητα. Περιείχε 95 άρθρα και θεωρείται προοδευτικός νόμος

Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το δικό του όνομα έφερε το πρώτο ferry boat που συνέδεσε το Ρίο με το Αντίρριο, το οποίο και ναύλωνε η Ένωση Αγρινίου, στην τότε μορφή του συνεταιρισμού, κάνοντας πράξη την άγνωστη, εκείνα τα χρόνια, έννοια της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης.

Να σημειωθεί, μάλιστα, ότι ήταν οι συνεταιρισμοί Αγρινίου και Ηπείρου που, στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, το 1946, ζήτησαν από το κράτος την ίδρυση του πορθμείου Ρίου-Αντιρρίου.

Και το αίτημά τους έγινε δεκτό, παρά την σφοδρή αντίδραση των Ναυπακτίων, οι οποίοι ήθελαν να διατηρήσουν το πορθμείο στην πόλη τους.

Ως αποζημίωση προς τους «πληγέντες πλοιοκτήτες» της Ναυπάκτου τους δόθηκε είτε άδεια δρομολόγησης φέρι μποτ στο Ρίο-Αντίρριο είτε άδεια λεωφορείου. Έτσι, το 1950, η ομάδα Ναυπακτίων «πληγέντων πλοιοκτητών», αγόρασαν και δρομολόγησαν το δεύτερο φέρι μποτ της γραμμής, το «ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ».