Ο Πλάτωνας περιγράφει στον Τιμαίο την πνευματική ουσία του σύμπαντος, το κοσμικό σώμα ή σώμα του σύμπαντος, το οποίο ο Θεός δημιούργησε με βάση τη γεωμετρία και τα μαθηματικά που εκφράζονται μέσω των μεγάλων κοσμικών νόμων, δημιουργώντας μέσω των ενεργειών δομές και φόρμες (στερεά) που εκφράζονται μέσω του μέσου και άκρου λόγου και φυσικά του Φ.
Ο Πλάτωνας πίστευε ότι τα πολύεδρα είναι οι θεμέλιοι λίθοι, τα πλέον βασικά και σημαντικά δομικά στοιχεία στην δημιουργία του Σύμπαντος… Ο Κέπλερ, ο οποίος γνώριζε άπταιστα αρχαία ελληνικά, μελέτησε τα έργα αρχαίων Ελλήνων επιστημόνων και παρατήρησε με τις μετέπειτα έρευνες του ότι οι τροχιές των πλανητών -και της Γης εν προκειμένω- «γράφουν» κατά την περιστροφή τους την περιφέρεια συγκεκριμένων πολύεδρων.
Για παράδειγμα, η Τροχιά του Άρη «γράφει» την περιφέρεια ενός τετραέδρου. Η τροχιά του Διός την περιφέρεια ενός κύβου. Η τροχιά της Αφροδίτης την περιφέρεια οκταέδρου της Γης, εικοσαέδρου κ.λπ.
Στον Πυθαγόρα όσον αφορά στα «κοσμικά στερεά», βασίζεται στην ιδέα του ότι ο άνθρωπος και η Γη είναι ένα ιδανικό μαθηματικό και μηχανικό μοντέλο, όπου ο ένας επηρεάζει την συμπεριφορά του άλλου και συνεπώς την εξέλιξή του σε επίπεδο δομής.
Ο άνθρωπος ζει πάνω στην Γη, άρα είναι σε σχέση με αυτήν και αντίστροφα. Το σύστημα «Γη - Άνθρωπος» είναι ένα σύστημα αυτόματου ελέγχου με το οποίο ο ένας δεν μπορεί να δρα ανεξάρτητα από τον άλλον, χωρίς να επηρεάζεται το όλο σύστημα!
Εάν λάβουμε υπ’ όψιν τώρα ότι η Γη έχει συγκεκριμένα σημεία τα οποία σχετίζονται άμεσα με τα ενεργειακά πεδία της, δηλαδή περιοχές με αυξημένη ηλεκτρομαγνητική δραστηριότητα ή χωρητικότητα, περιοχές που λόγω δυναμικού -δηλαδή λόγω απόστασης από συγκεκριμένες εστίες ενέργειας (ουράνια σώματα) επηρεάζουν τη Γη δημιουργώντας μαγνητικά πεδία που επηρεάζουν όλο το γύρω χώρο και τη χλωρίδα και βεβαίως την συμπεριφορά των υδάτων των ανθρώπων και των ζώων (Σελήνη).
Η αμοιβαία σχέση Άνθρωπος - Γη - Ουράνια σώματα ίσως είναι και το «κλειδί» των Πυλών τόσο προς τα άστρα, αλλά και από τα άστρα προς Γη (ή κατευθείαν μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο!). Ή ακόμα πιθανότατα εκεί να βρίσκεται και η αιτία πολλών καταστροφών που συνέβησαν στην Γη.
Η γεωμετρία των σχημάτων που γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι από αρχαιοτάτων χρόνων στις κατασκευές τους φυσικά και δεν ήταν τυχαία. Η τέλεια γεωμετρική κατασκευή των πυραμίδων δεν είναι αποτέλεσμα τύχης. Αλλά εξίσου τυχαία δεν είναι η κατάργηση της αρμονίας και της Γεωμετρίας στα έργα που άφησαν πίσω τους οι Μεγάλοι Αρχαίοι, μεγαλιθικά μνημεία βαριά ογκώδη με άναρχη δόμηση εκφράζουν την προσωποποίηση της επιβολής της Δύναμης στην κοσμική ψυχή και την κατώτερη πνευματική ιδιότητα των κατασκευαστών.
Φυσικά, ο αστρολογικός προσανατολισμός είναι δεδομένος αλλά η επιστημονική γνώση και η μηχανική δεν είναι απαραίτητα στοιχεία πνευματικά εξελιγμένων Όντων…
Ο Γερμανός επιστήμονας Σμουτζ, ο οποίος έγραψε το βιβλίο «Η πενταεδρική κατασκευή της Γης», κάνει λεπτομερή περιγραφή για το Πεντάγωνο και τις ιδιότητές του και φυσικά τη σχέση του με τη Γη μας. Όπως αναφέρεται: «Η ενεργειακή κατάσταση ενός τόπου δεν μεταβάλλεται εύκολα και για να το επιτύχει αυτό κανείς θα πρέπει συνεχώς να βομβαρδίζει το σημείο εκείνο με ηλεκτρομαγνητικά κύματα υπερυψηλής συχνότητας. Η αλλαγή όμως του ενεργειακού πεδίου σε ένα σημείο του πλανήτη, μπορεί να επιφέρει ανεπανόρθωτες βλάβες στην ισορροπία του Όλου οικοσυστήματος».
Πρόσφατα στην Χιλή (όχι τυχαίο μέρος) μετακινήθηκε 3 χιλιόμετρα μία πόλη, πράγμα που σημαίνει ότι δοκιμάζουν ξανά να φέρουν τις μοιραίες αλλαγές στην Γη (που τίποτα καλό δεν προμηνύουν). Για του λόγου το αληθές, το σύστημα διατεταγμένων κεραιών ΗΑΑRP στην Αλάσκα, τη Νορβηγία και την Κύπρο, με τις συνέπειες της εστιασμένης ενέργειας στην Ιονόσφαιρα.
Ένα όπλο μαζικής καταστροφής, και επηρεασμού των συχνοτήτων του ανθρώπινου νου με ό,τι τραγικές συνέπειες μπορεί αυτό να επιφέρει, με συνδυασμένη παρενέργεια από τις μολύνσεις ψυχοδραστικών - νευροτοξικών ουσιών βαρίου, και αλουμινίου που κατά τακτά χρονικά διαστήματα αεροπλάνα ψεκάζουν στην ατμόσφαιρα Ελλάδας, Αμερικής, και σε κάποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες, προκειμένου να μπορέσουν κάποιοι επιστήμονες/ερευνητές να χαρτογραφήσουν την ενεργειακή ροή της γης. Τα ρεύματα και τις αλληλεπιδράσεις με ουράνια σώματα.
Είναι αισχρό να χρησιμοποιούνται ως όπλα μαζικής καταστροφής αυτές ακριβώς οι ακτινοβολίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την Ιατρική για την θεραπεία της τρέλας, της σχιζοφρένειας, των επιληπτικών καταστάσεων και άλλων σχετικών νόσων.
Η αστρολογία διασώζει στα σύμβολά της την ροή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, στο σύμβολο του υδροχόου. Για κατακλείδα, μπορούμε να δούμε ακριβώς αυτήν τη γνώση αλληλεπίδρασης της ενέργειας με το οικοσύνολο στο ναό της Παρθένου Αθηνάς.
Κατ’ αρχήν εν εξετάσουμε λεπτομερώς τις διαστάσεις του΄θα διαπιστώσουμε πως μέσα σ αυτά τα νούμερα εκφράζονται συμπαντικές μονάδες μέτρησης, όπως οι αριθμοί φ=1,61803 (χρυσή τομή),π=3,1416, e=2,61802… (νεπέριος αριθμός που είναι ίσος περίπου με φ2).
Εκτός αυτού, μην ξεχνάμε επίσης τις δύο πυραμίδες που σχηματίζουν οι προεκτάσεις του ιερού βράχου στα 835,50μ. και οι προεκτάσεις των κιόνων του Παρθενώνα στα 1852μ. Είναι γνωστόν ότι η Πυραμίδα είναι το πλέον ενεργειακό στερεό σχήμα.
Στο βιβλίο του στρατηγού/συγγραφέα Γερ. Καλογεράκη «Η Διαθήκη του Προμηθέα», αναφέρονται τα παρακάτω για την Ακρόπολη: Ο Παρθενώνας της Ακρόπολης των Αθηνών, είναι κατασκευασμένος από πεντελικό μάρμαρο, η θεμελίωση είναι από πωρόλιθο, ο βράχος είναι από ασβεστόλιθο, το σχήμα του, η δόμηση το ύψος και το σχήμα των κιόνων συνιστούν μια πολύμορφη ηλεκτρική μηχανή με ασύλληπτα ενεργειακά αποτελέσματα, άγνωστα ακόμη σε εμάς.
Ίσως φαίνεται περίεργος ο τρόπος ελέγχου του ηλεκτρισμού από τους προγόνους μας, γιατί η σύγχρονη τεχνολογία με την πλήρη άγνοιά της έκανε το πρόβλημα πολυσύνθετο. Η παραγόμενη πολύμορφη ενέργεια στο βράχο της Ακρόπολης θα μπορούσε να καλύψει ένα τεράστιο μέρος από το ενεργειακό πρόβλημα της πόλης των Αθηνών. Πριν από αρκετά χρόνια η ενέργεια αυτή συντελούσε στην εξουδετέρωση της πολλαπλής μόλυνσης της ατμόσφαιρας της πόλης.
Σήμερα όμως έχει εξουδετερωθεί αφενός λόγω της απομάκρυνσης των μαρμάρων για να προφυλαχθούν από τους ρύπους της πόλης και αφετέρου λόγω του όγκου τσιμέντου και σιδήρου στα κτήρια των Αθηνών. Το σημείο του ναού που ήταν τοποθετημένο το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς ήταν το σημείο της μεγίστης συσσώρευσης ενέργειας. Με τα σημερινά δεδομένα το άγαλμα ήταν ο ένας πόλος του συσσωρευτή βράχος και ο άλλος πόλος ήταν το πηγάδι, στο πίσω μέρος του ναού που είναι σήμερα σφραγισμένο.
Έτσι ο στατικός ηλεκτρισμός του βράχου συσσωρευόταν στον ναό, δημιουργούσε μαγνητικό πεδίο, ηλεκτρεγερτική δύναμη και ιονισμό της ατμόσφαιρας και τα φαινόμενα αυτά ενισχυόταν στο μέγιστο από κρύσταλλο που βρισκόταν στο σπήλαιο κάτω από το ναό. Η ενέργεια διασκορπιζόταν για τους επιθυμητούς σκοπούς με τους κίονες του ναού, που χρησιμοποιούνταν σαν αγωγοί μεταφοράς της ενέργειας.
Τα υπόγεια τελλουρικά ρεύματα και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της γης συσσώρευαν στο βράχο ποσότητες στατικού ηλεκτρισμού που ενισχυόταν από το σχήμα του Παρθενώνα και τουλικό κατασκευής του, το πεντελικό, μάρμαρο και την κοσμική ενέργεια. Όλη η σημερινή δομή του ναού δείχνει ότι υπήρχε γείωση για την αποφόρτιση και κενό κάτω από το ναό για εκτόνωση της πλεονάζουσας ενέργειας.
Οι γύρω από το βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών πέτρινοι λόφοι, είναι μέρος του όλου ενεργειακού πλέγματος παραγωγής πιεζοηλεκτρικών φαινομένων, αφού μετατρεπόταν σε συλλέκτες, κοσμικής ενεργείας και του γήινου ηλεκτρισμού, συγχρόνως και σε πυκνωτές ηλεκτρομαγνητικής ενεργείας.
Αργότερα τα οικήματα της βάσης του βράχου της Ακρόπολης συσσώρευαν και αυτά μεγάλο ποσό ενέργειας(ωδείο Περικλή με πυραμιδοειδή σκεπή και θέατρα). Η στατικότητα των κατασκευών σε μεγάλο μέρος οφειλόταν στα δυναμικά πεδία που δημιουργούντο στους αρμούς συνδέσμου των κιόνων, και εξουδετέρωναν τάσεις μετατόπισης των σπονδύλων.
Όλος ο βράχος είναι ισχυρότατος ενεργειακός χώρος, χώρος επικοινωνίας με το διάστημα και πύλη εξόδου σε άλλη διάσταση με επίκεντρο το σημείο τομής των διαγωνίων του Παρθενώνα»,σύμφωνα με μηνύματα των Ολυμπίων. Ο βράχος της Ακρόπολης ήταν ισχυρός συσσωρευτής παντοειδούς ενέργειας, θετικών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και ο ναός μεταβαλλόταν σε πυκνωτή, που τη δέσμευε με το σχήμα, το υλικό κατασκευής και θεμελίωσης.
Ο συνδυασμός του πεντελικού μαρμάρου, του πωρόλιθου θεμελίωσης και του ασβεστολιθικού βράχου, δημιουργούσαν πιεζοηλεκτρικά και ηλεκτροστατικά φορτία και αυτά παρήγαγαν μαγνητικό πεδίο, με αποτέλεσμα να έχουμε αδιάκοπη παραγωγή ηλεκτρισμού που συσσωρευόταν στο ναό. Η ενέργεια αυτή χρησιμοποιείτο και για την ενεργοποίηση του Γοργόνειου όταν απαιτείτο. Η συσσωρευμένη ενέργεια εκτονώνονταν μέσα στα σπήλαια του βράχου της Ακρόπολης ή διαχέονταν στους γύρω λόφους και ενίσχυε τη φόρτιση των ομφαλών-συλλεκτών από μάρμαρο ή των ειδικών κρυστάλλων και έτσι δημιουργούσε ένα εκτεταμένο ενεργειακό πλέγμα.
Λόγω μορφολογίας της υπόγειας περιοχής του βράχου, των τελλουρικών ρευμάτων, και της κοσμικής ενέργειας λειτουργούσε και σαν οργονοσυλλέκτης (συλλέκτης αιθέρος). Συνοψίζοντας, θα μπορούσαμε να πούμε για το βράχο ότι είναι πηγή γεωμαγνητικής και κοσμικής ενέργειας που συσσωρευόταν στον Παρθενώνα πυκνωτή, πόλο έλξης και μετασχηματιστή ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας και συγκρατούσε μεγάλα φορτία.
Η μεγίστη τιμή του ενεργειακού πεδίου του βράχου βρισκόταν στο σημείο τομής των διαγωνίων του ναού και μεταφερόταν και σε βάθος όπου υπήρχε ειδικός κρύσταλλος που ενίσχυε όλες τις μορφές ενέργειας. Μπορεί σήμερα κάποιοι να πέτυχαν την νέκρωση του ναού του Παρθενώνα, με τη χρησιμοποίηση τεμαχίων μπετόν αντί μαρμάρων στους κίονες, δεν μπόρεσαν όμως να κάνουν το ίδιο και στον βράχο παρά το σφράγισμα των σπηλαίων, με το οποίο εξουδετέρωσαν μερικά θετικά ενεργειακά στοιχεία.
Οι ιδιότητες του βράχου σε συνδυασμό με διάφορους κοσμικούς παράγοντες δημιουργούσαν πίδακες φωτός, λάμψεις, φωταύγειες, ηχητικά φαινόμενα που έδιναν την αίσθηση ότι ο βράχος της Ακρόπολης δεν φιλοξενεί μόνο ιερά αλλά και τους ίδιους τους Ολύμπιους. Ο φωτισμός της Ακρόπολης τα βράδια αποσκοπεί στην εξαφάνιση όλων αυτών των φαινομένων, επειδή… κάποιοι το έχουν απαιτήσει.
Όπως προαναφέρθηκε, επεκτεινόμενες οι παρειές του βράχου σε ύψος 835,50μ. καθώς και οι κολώνες σε ύψος 1.852μ., σχηματίζουν πυραμιδοειδή στερεά που υποβοηθούν τη συλλογή ενέργειας. Ποιο ενδιαφέρον σημείο του Βράχου της Ακρόπολης είναι οι σπηλιές που υπήρχαν στη Βάση του, ο αριθμός των οποίων κατά τους αρχαιολόγους κυμαίνεται μεταξύ πέντε και δέκα. Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχει καμιά περιγραφή για το βάθος τους και τι φιλοξενούσαν αυτές, ούτε ερευνήθηκαν ποτέ.
Γιατί σφραγίστηκαν οι σπηλιές και απαγορεύεται η προσέγγισή τους εδώ και χρόνια; Τι βάθος είχαν; Τι ήταν τα «Άρρητα» όπου και σήμερα κανένας δε μιλά γι” αυτά; Τι μπορεί να συμβαίνει κάτω από το Βράχο; Υπάρχει θεμελίωση του Παρθενώνα ή όχι;
Πηγή: Xorisorianews.gr
