Ευτυχώς ενίοτε κάποιο μικρόφωνο μένει ανοιχτό και μας δίνει τη δυνατότητα να μην έχουμε επιφυλάξεις.
Το ανοιχτό λοιπόν μικρόφωνο «πρόδωσε» τη συνομιλία που είχαν ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ και τη Γερμανίδα υπουργό Άμυνας Άνεγκρετ Κράμπ Κάρενμπαουερ. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης των Υπουργών Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο, η κυρία Καρενμπάουερ ρωτήθηκε από τον κ. Μπορέλ για πώς εξελίχθησαν οι επαφές με Αθήνα και Άγκυρα. Τότε χωρίς να αντιληφθεί ότι το μικρόφωνο ήταν ανοικτό του απάντησε τα εξής: «Δύσκολα. Λίγο πιο ομαλά με την ελληνική πλευρά, αλλά πολύ δύσκολα με την τουρκική πλευρά». «Oι Τούρκοι είναι πολύ εκνευρισμένοι με τη συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο», και ότι «πιστεύουν ότι οι Έλληνες δεν είναι αξιόπιστοι», της απάντησε ο Ζοζέπ Μπορέλ. Η «βολική» Ελλάδα, η «εκνευρισμένη» Τουρκία και η… ανύπαρκτη Ευρώπη σε μια απλή στιχομυθία…
Η εικόνα αυτή είναι άκρως δηλωτική για την αξιοθρήνητη πια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως σύνολο, αλλά και μια μεγάλη μερίδα των κρατών μελών της. Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, ένα ανδρείκελο επί της ουσίας, που προσποιείται κάτι που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει, την κοινή εξωτερική πολιτική, λες και σχολιάζει από τον καναπέ του κάποιο τηλεοπτικό σόου στέκεται στο θυμό των Τούρκων για την συμφωνία με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ.
Έχει βεβαίως μια λογική εξήγηση βάσει των οικονομικών και εμπορικών συμφερόντων γιατί χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και άλλες τηρούν μια στάση ίσων αποστάσεων απέναντι στην Τουρκία και φοβούνται να τις επιβάλλουν κυρώσεις ακόμη κι όταν αυτή παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα μιας χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Κύπρος και η Ελλάδα. Που πήγε όμως η Ευρώπη των αξιών;
Τι μπορεί να συζητά και να διαπραγματεύεται η Ευρώπη με μια χώρα, που μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, έχει μεταβληθεί σε μια μίξη θεοκρατικού και στρατιωτικού καθεστώτος; Τι μπορεί να περιμένει η Ευρώπη από μια χώρα που κατέχει το 40% του εδάφους μια άλλης χώρας, επιτίθεται σε άλλες χώρες μια συμπεριφορές εισβολέα – πειρατή και εκβιάζει ωμά συνολικά την Ευρώπη με το λεγόμενο προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα; Τι άλλο μπορεί να περιμένει η Ευρώπη από μια χώρα που συνομιλεί και χρηματοδοτεί τη χαρακτηρισμένη τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς; Τι άλλο μπορεί να περιμένει η Ευρώπη από ένα ηγέτη, που ο γιός του και ο γαμπρός του κάνουν λαθρεμπόριο πετρελαίου με τους τζιχαντιστές του ISIS;
Προκαλεί θλίψη αυτή η Ευρώπη… και ο τρόπος που ο δικτατορίσκος Ερντογάν την ξεβρακώνει… Και αυτό δεν προκύπτει, επειδή εξετάζουμε το θέμα από εθνοκεντρική σκοπιά, επειδή δηλαδή εμείς είμαστε που δεχόμαστε τις απειλές της Τουρκίας, προκύπτει σε σχέσεις με τις αξίες της Ευρώπης. Αξίες οι οποίες έχουν καταρρακωθεί όχι μόνο σε σχέση με την Ελλάδα.
Είναι χαρακτηριστική η αποκάλυψη που έκαναν το ARD Μονάχου, το Stern, το Arte (Γαλλία), το El Diario (Ισπανία) και το ολλανδικό ερευνητικό κέντρο «Lighthouse Reports». Η Airbus συντηρεί τουρκικά μεταγωγικά αεροσκάφη τα οποία πραγματοποιούν πτήσεις με προορισμό τη Λιβύη, παρά το εμπάργκο όπλων που έχει επιβάλλει ο ΟΗΕ. Πρόσφατα οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν στήσει κανονική αερογέφυρα με τη Λιβύη, όπου διεξάγεται εμφύλιος πόλεμος, στην οποία ο αεροπορικός γίγαντας της Ευρώπης Airbus παίζει σημαντικό ρόλο.
Είναι δυνατόν η Ευρώπη να συντηρεί τα πολεμικά μεταγωγικά αεροσκάφη της Τουρκίας, που καταπατούν τη διεθνή νομιμότητα και υλοποιούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του Ερντογάν; Δυστυχώς ναι. Και αυτό είναι το συνολικό πρόβλημα της Ευρώπης.
Δημήτρης Παπαδάκης – Εφημερίδα Συνείδηση
sinidisi.gr
