Κείμενο: Λευτέρης Τηλιγάδας

Μέχρι και το τέλος Απριλίου του 1928 η γιορτή του Αγίου Χριστοφόρου δεν είχε οριστεί ακόμα ως ημέρα τοπικής αργίας της πόλης του Αγρινίου, παρά το γεγονός ότι είχε συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης. Κατά τη συνεδρίαση του της 26ης Απριλίου εκείνης της χρονιάς, ο Πρόεδρος του Οργάνου Κωνσταντίνος Μέξης διάβασε ένα έγγραφο της επιτροπής του ενοριακού ναού Αγίου Χριστοφόρου, με το οποίο ζητούσε την καθιέρωση της γιορτής του πολιούχου της πόλης, στις 9 Μαΐου, ως μέρα γενικής αργίας, «διά του λόγου ότι», όπως ανέφερε η αίτηση, «η ένταση των εργασιών των γεωργών συμπίπτει με την ημέραν ταύτην του εορτάζοντος ναού την μνήμην του Αγίου, του θεωρουμένου προστάτου ταύτης»[1].

Αμέσως μετά την ανακοίνωση του αιτήματος των επιτρόπων του ναού στο σώμα των Δημοτικών Συμβούλων, ο Δήμαρχος Αγρινίου, Αντρέας Παναγόπουλος, πήρε το λόγο και είπε «ότι τούτο είναι αδύνατο». Όπως όμως είπε, «και εις τον ιερέα του ναού, κ. Απόστολον Φαφούτην», σημειώνεται στα Πρακτικά, «εκείνο όπερ δύναται να γίνει, είναι να εκφρασθεί παράκλησις προς τον εμπορικόν σύλλογον της πόλεως διά τούτο».

Το Δημοτικό Συμβούλιο αποδέχθηκε την πρόταση και ανέθεσε στο Δήμαρχο τις περαιτέρω συνεννοήσεις.

Δεν γνωρίζουμε τι απέγινε εκείνη την χρονιά. Η αργία πάντως της γιορτής του Αγίου Χριστοφόρου καθιερώθηκε, ως δημόσια αργία με το Βασιλικό Διάταγμα της 25ης Ιουνίου 1956, το οποίο δημοσιεύτηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως τις 14ης Ιουλίου της ίδιας χρονιάς (ΦΕΚ 157/ 14-7-1956), όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω:

«Το ΦΩΣ του Αγρινίου»

Στις 9 Μαΐου του 1927 εκδόθηκε σε μεγάλο σχήμα το πρώτο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Το ΦΩΣ του Αγρινίου» του Μιλτιάδη Τζάνη και του Δήμου Κουζέλη με εφάμιλλο των αθηναϊκών εφημερίδων της εποχής σχεδιασμό των σελίδων του και εξαιρετικά επιμελημένη ύλη.

«Παροιμιώδη έμειναν τα πρωτοχρονιάτικα πολυσέλιδα πανηγυρικά φύλλα του ΦΩΤΟΣ με τις εκλεκτικές του αγρινιώτικες συνεργασίες των Δημάδη Τσακανίκα Γεράκη Κυριαζή Θάνου Καψάλη και των ξένων Δ. Λουκόπουλου Κ. Παλαμά, Γ. Καφαντάρη, Γ. Αθάνα, Σ. Παπαγιάννη, Ι. Παπαϊωάννου, Ρήγα Γκόλφη, Σ. Παναγιωτόπουλου, Σ. Σκίππη, Δ. Βρατσιάνου Ν. Γκινόπουλου, Ευανθίας Γκινοπούλου και Μαρίκας Καρκανίδου»[2].

Η εφημερίδα αποτέλεσε σταθμό στον έντυπο επαρχιακό τύπο και κατάφερε να αποκτήσει σημαντικό κύρος και σε πανελλαδικό επίπεδο. Ήταν το πρώτο αγρινιώτικο φύλλο το οποίο κατάφερε να συναγωνίζεται τις αθηναϊκές εφημερίδες, όπως έγραψε και ο Θεόδωρος Θωμόπουλος στο βιβλίο του που αναφέρεται στην ιστορία του Αγρινίου από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες του.

Τα φύλλα των ετών 1930, 1931, 1932 και 1934 μπορείτε να τα βρείτε και να τα κατεβάσετε από το blog του Γιάννη Νερατζή «αρχαιολογώ,ιστορώ, φιλολογώ» απ’ όπου και το παρακάτω πρωτοσέλιδο.

archeionagriniouemerologio.gr