3 Μαρτίου 1963 | Από τον Αύγουστο του 1962 πολλοί ήταν εκείνοι (πολιτικοί, οικονομικοί και αναπτυξιακοί παράγοντες της χώρας), που είχαν στρέψει την προσοχή τους στην Κλεισούρα του Μεσολογγίου, στα Κύκνεια Τέμπη της Αιτωλίας, αναμένοντας τα αποτελέσματα των γεωτρήσεων μιας κοινοπραξίας, που είχε ιδρύσει η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας με τη σύμπραξη της Αγγλοπερσικής εταιρείας ΒP και την επωνυμία «Αιτωλική Εταιρεία Πετρελαίων», για να αρχίσουν να γεμίζουν τα «βαρέλια» της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο με περισσότερο «πλούτο».
Δύο μέρες νωρίτερα (1 Μαρτίου 1963) οι εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας της χώρας αρχίζουν να παρουσιάζουν, δειλά – δειλά με μικρά μονόστηλα ή και δίστηλα, στις τελευταίες τους σελίδες την είδηση της ανεύρεσης πετρελαίου στην Κλεισούρα. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η εφημερίδα του Παναγιώτη Κόκκα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, η οποία δημοσιεύει την είδηση στην 8η (τελευταία) σελίδα της, με τίτλο: «Διεπιστώθη πράγματι η ύπαρξις πετρελαίου και αερίων εις την Κλεισούραν».
Μετά το τέλος της γεώτρησης, αναφέρει η εφημερίδα στους τίτλους της, το πετρέλαιο που βρέθηκε είναι εξαιρετικής ποιότητας, αλλά η ποσότητα του κοιτάσματος είναι μικρή. Για το λόγο αυτό αποφασίστηκε να σταλεί ένα μέρος από τον πυρήνα του πετρώματος στο Λονδίνο για να εξεταστεί εργαστηριακά. Στις 3 Μαρτίου 1963 έχουμε το πρώτο πρωτοσέλιδο της είδησης στη μεγάλη εφημερίδα της Θεσσαλονίκης ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Η είδηση εκείνη την ημέρα είναι ότι «η έρευνα θα φθάση εις βάθος 4.400 μέτρ.»
Ο Τζόουνς όταν ρωτήθηκε για τη δαπάνη είπε ότι με πρόχειρους υπολογισμούς η γεώτρηση μέχρι του βάθους τον 3.940 μέτρων στοίχισε 300.000 στερλίνες (25.500.000 δρχ.) ή 70,5 στερλίνες το μέτρο.Αναλυτικότερα η εφημερίδα ανέφερε ότι ο γενικός διευθυντής της BP, Ουίλιαμς Ντέιβιντ Τζόουνς, επέστρεψε στην Αθήνα από την Κλεισούρα κουβαλώντας ένα μικρό μπουκαλάκι με αργό πετρέλαιο καλής ποιότητας και ανακοινώνοντας ότι οι γεωτρήσεις θα συνεχισθούν. Το γεωτρύπανο μέχρι εκείνη τη μέρα είχε φθάσει στα 3.940 μέτρα βάθος και αποφασίσθηκε να κατέβει τις επόμενες μέρες στα 4.400 μέτρα. Στο βάθος αυτό το γεωτρύπανο υπολογίστηκε ότι θα έφθανε περίπου τις τελευταίες μέρες του Μαρτίου, οπότε και θα μπορούσαν να ανακοινωθούν τα τελικά αποτελέσματα. Το κοίτασμα μέχρι εκείνη την μέρα είχε εκτιμηθεί ότι θα μπορούσε να δίνει 40 κυβικά εκατοστά κάθε τρεις ώρες, ποσότητα, δηλαδή που εμπορικά ακόμα δεν ήταν συμφέρουσα για την εξαγωγή της.
Σύμφωνα με το γενικό διευθυντή της BP, η παραγωγή θα ήταν ικανοποιητική εάν έφτανε τα 2.000 βαρέλια, 40 γαλονιών το καθένα, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι, αν η συγκεκριμένη γεώτρηση σε συνδυασμό με τις γεωλογικές έρευνες που θα ακολουθήσουν, αποδείξουν ότι στην περιοχή της Κλεισούρας υπάρχει πλούσιο κοίτασμα πετρελαίου, τότε η εταιρεία θα αποφασίσει αν θα διενεργήσει νέα γεώτρηση.
Την Κλεισούρα την προηγούμενη μέρα, 2 Μαρτίου 1963, επισκέφτηκε και ο Νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Ζωντανός, ο οποίος ενημερώθηκε για την πρόοδο των εργασιών.
Εν τω μεταξύ ήδη ανάμεσα στα μέλη της τοπικής κοινωνίας του Αγρινίου κυκλοφορούσε έντονα η φήμη ότι «η Κλεισούρα πνίγηκε στο πετρέλαιο» και οι κάτοικοι της περιοχής είχαν αρχίσει τα πανηγύρια, αν και όσοι ασχολούνταν με τις έρευνες χαρακτήριζαν πρόωρους τους πανηγυρισμούς. Χτύπησαν χαρούμενα οι καμπάνες και ο ραδιοφωνικός σταθμός Μεσολογγίου εξέπεμπε ισχυρές δόσεις χαράς και ενθουσιασμού. Και ενώ οι κάτοικοι της περιοχής μιλούσαν «περί χειμαρρώδους αναπηδήσεως του μαύρου χρυσού από το υπέδαφος της Κλεισούρας», η πραγματικότητα ήταν ότι μόνο μια μικρή, δειγματοληπτική ποσότητα υγρού είχε προκύψει, «το οποίον έχει χρώμα πράσινον και αναδίδει βαρείαν οσμήν θείου».
Οι φωτογραφίες της ανάρτησης: Η γεώτρηση στην κλεισούρα (Πηγή: Αρχείο ΕΛΙΑ)
archeionagriniouemerologio.gr
