Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτριος Πλαπούτας συλλαμβάνονται και φυλακίζονται στο Παλαμήδι από τη Βαυαρική Αντιβασιλεία, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας(!).
Η δίκη του Θ. Κολοκοτρώνη(1834)
Η δίκη των Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Δημήτριου Πλαπούτα για συνωμοσία εναντίον του βασιλιά Όθωνα ξεκίνησε στις 16/04/1834. Δεν ήταν η πρώτη φορά που φυλακίστηκε ο Γέρος του Μοριά.
Στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου ο ίδιος και ο γιος του είχαν συλληφθεί και φυλακιστεί στο Ναύπλιο. Αν και πρωτοστάτησε στα γεγονότα για την εκλογή του Όθωνα, με την έλευση του τελευταίου(1832), ο Κολοκοτρώνης έγινε στόχος συκοφαντιών εκ μέρους των πολιτικών του αντιπάλων(Κωλέττης).
Η βαυαρική αντιβασιλεία (ο Όθων ήταν ανήλικος) δυσανασχετούσε έντονα εξαιτίας της φιλοκαποδιστριακής και φιλορωσικής του τοποθέτησης. Ο Κολοκοτρώνης ήταν(δεκαετία 1830) μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του ρωσόφιλου κομματικού σχηματισμού. Κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία και συνελήφθη(07/09/1833) μαζί με τους Πλαπούτα, Τζαβέλα, Νικηταρά και άλλους στρατιωτικούς με την κατηγορία ότι ετοίμαζαν συνωμοσία για την ανατροπή του ανήλικου βασιλιά.
Ο Κολοκοτρώνης φυλακίσθηκε στο Παλαμήδι σε ηλικία 63 ετών. Λίγο αργότερα η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Μετά την ενηλικίωση του Όθωνα έλαβε χάρη(Μάιος 1835) και αποφυλακίσθηκε. Ονομάστηκε στρατηγός και έλαβε το αξίωμα του Συμβούλου της Επικρατείας.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, γεννημένος το 1770, υπήρξε ο σημαντικότερος Πελοποννήσιος στρατιωτικός αρχηγός κατά της διάρκεια της Επανάστασης. Ήταν γόνος της μεγάλης οικογένειας κλεφτών των Κολοκοτρωναίων. Συμμετείχε(1807) στην άμυνα της Λευκάδας που οργανώθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια, πρόσωπο που αργότερα στήριξε ως 1ο κυβερνήτη της Ελλάδας.
Μυήθηκε(1818) στη Φιλική Εταιρεία που είχε ξεκινήσει να προετοιμάζει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο. Πρωταγωνίστησε σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις του αγώνα, ενώ ως το τέλος της Επανάστασης συνέχισε να διαδραματίζει ενεργό ρόλο στα στρατιωτικά και πολιτικά πράγματα της εποχής.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κολοκοτρώνης υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα Απομνημονεύματά του-κυκλοφόρησαν(1851) με τον τίτλο «Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836». Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε μια νύχτα του 1843 από αποπληξία.
Εδώ είναι το φιάσκο και η ειρωνεία: ο δικαστής του Κολοκοτρώνη ήταν… Σκοτσέζος, βαλτός προφανώς από την «Μεγάλη» Βρετανία, «προστάτιδα» της Ελλάδας… Οι δικαστικοί που τον έσωσαν, αρνούμενοι να αποδεχθούν την ποινή των «προδοτών», ήταν οι Γεώργιος Τερτσέτης και Πολυζωίδης Αναστάσιος.
