Από το 1985, που ιδρύθηκε στο Αγρίνιο το πρώτο τμήμα ΑΕΙ, μέχρι και σήμερα έχουν εκδοθεί από το επίσημο ελληνικό κράτος και δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησής του, τα παρακάτω διατάγματα που αφορούν στις πανεπιστημιακές σχολές Αγρινίου: Π.Δ. 325/1985 (Ίδρυση του τμήματος «Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών» με δώδεκα συνεχή χρόνια λειτουργίας στο Αγρίνιο), Π.Δ. 95/1998 - ΦΕΚ Α 85/21-4-1998 (Μεταφορά του τμήματος «Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών» από το Αγρίνιο στην Πάτρα), Π.Δ. 96/1998 - ΦΕΚ Α 85/21-4-1998 (Ίδρυση του τμήματος «Οργάνωσης και Διαχείρισης Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων» και του τμήματος «Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων»), Π.Δ. 110/2006 - ΦΕΚ Α 109/5-6-2006 (Μετονομασία του τμήματος «Οργάνωσης και Διαχείρισης Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων», σε «Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και Τροφίμων»), Ν. 3255/2004 - ΦΕΚ Α 138/22-7-2004 (Ίδρυση του τμήματος «Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων»), Ν. 3794/2009 - ΦΕΚ Α 156/4-9-2009, άρθρ.40 (Ίδρυση Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας), Π.Δ. 89/2013 - ΦΕΚ Α 130/2013 (Κατάργηση του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας), ΠΔ. 97/2013 - ΦΕΚ Α 134/2013 (Ένταξη των σχολών και των τμημάτων του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας).
Η ανάγνωση και μόνο αυτών των διαταγμάτων είναι αρκετή για να δείξει το μέγεθος της απαξίωσης και της κοροϊδίας που επιφύλαξαν, Πρόεδροι της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργοί και Υπουργοί, που έχουν υπογράψει αυτούς τους νόμους, όχι μόνο στην τοπική κοινωνία, αλλά κυρίως σε όλους εκείνους τους φοιτητές, που επέλεξαν αυτές τις σχολές για να «παιδευτούν», να εκπαιδευτούν και να δουλέψουν πάνω στα συγκεκριμένα γνωστικά αντικείμενα του περιβάλλοντος και του πολιτισμού με ιδιαίτερη επιμέλεια και γνώση.
Γιατί πώς αλλιώς, αν όχι απαξίωση και κοροϊδία, μπορείς να περιγράψεις τη μέσα σε μια νύχτα μεταφορά της Οικονομικής Σχολής από το Αγρίνιο στην Πάτρα μετά από 12 χρόνια απρόσκοπτης λειτουργίας με πλούσιο ακαδημαϊκό έργο στο ενεργητικό της και την τοπική κοινωνία να συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις στην ενίσχυση και την ενδυνάμωσή της;
Όλα αυτά τα χρόνια από το 1985 μέχρι και σήμερα η τοπική κοινωνία έχει βιώσει στο πετσί της το φαιδρό τρόπο με τον οποίο η πολιτεία και οι πρυτανείες έχουν αντιμετωπίσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση: ακαδημαϊκοί τίτλοι σπουδών που υπογράφουν την έκδοσή τους δύο Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας, εκ των οποίων το ένα μάλιστα καταργημένο· μέλη ΔΕΠ, που αμέσως μετά το διορισμό τους και την κατοχύρωση της έδρας τους, αποφαίνονται πως τα τμήματα στα οποία υπηρετούν πρέπει να μεταφερθούν σε άλλα γεωγραφικά στίγματα, γιατί… ο «ουρανός βρέχει αρκούδες, που κατεβαίνουν σαν πεταλούδες και κάνουν τούμπες»· προϋπολογισμοί και υποδομές ανύπαρκτες.
Και όλα αυτά τα παιχνίδια, οι έωλες και ιδιοτελείς σκοπιμότητες μικρής διάρκειας και έντασης ωριμάζουν την απόγνωση στην πλάτη των οικογενειών που υποβάλλονται σε ένα σωρό στερήσεις για να κατακτήσει ο γιος τους ή η κόρη τους ένα γνωστικό αντικείμενο που θα τους διευρύνει τους ορίζοντες, θα τους βοηθήσει να κατοχυρώσουν την επαγγελματική τους επάρκεια και θα τους βοηθήσει να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο ζουν και κινούνται. Αυτή η συνεχής θεσμική προχειρότητα που ιδρύει και καταργεί τμήματα, σχολές και πανεπιστήμια επικαλείται (όταν τα επικαλείται) τα ακαδημαϊκά κριτήρια κατά το δοκούν, και πάντα ως επιχειρήματα για την κατάργησή τους· ποτέ για την ίδρυσή τους.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση που έκανε στο @UP, τεύχος 14, σελ. 2, η κ. Δώρα Μονιούδη-Γαβαλά, Πρόεδρος του Τμήματος Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών (ΤΔΠΠΝΤ) που καταργήθηκε: «Παρά τις επανειλημμένες θεσμικές αλλαγές Πανεπιστημιακού φορέα και τις συνεπαγόμενες επανεκκινήσεις ή και αρρυθμίες στην ως τώρα πορεία του Τμήματός μας», ανέφερε, «τα μέλη ΔΕΠ έχουν έργω στηρίξει την εύρυθμη λειτουργία του Τμήματος. Ο Δήμος Αγρινίου και οι τοπικοί φορείς (Ιστορική και Αρχαιολογική Εταιρεία Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, Ιστορική και Αρχαιολογική Εταιρεία Θεστιέων, Επαγγελματικό Επιμελητήριο, Τεχνικό Επιμελητήριο, Γυμναστική Εταιρεία Αγρινίου κ.ά.) στήριξαν το Τμήμα μας και τους ευχαριστούμε θερμά». «Όμως, στην παρούσα δύσκολη οικονομική συγκυρία», συνεχίζει η Πρόεδρος, «η χωροθέτηση της έδρας του Τμήματος σε απόσταση από την έδρα του Πανεπιστημίου αυξάνει το οικονομικό κόστος, προκαλεί δυσλειτουργίες, δεν επιτρέπει την επιστημονική συνέργεια με χορεία άλλων Τμημάτων του Πανεπιστημίου Πατρών, και, κυρίως, εμποδίζει την ίση μεταχείριση των φοιτητών μας σε επίπεδο αξιοποίησης υποδομών, μέσων, υπηρεσιών και ακαδημαϊκών βιωμάτων με τους υπόλοιπους φοιτητές της Πάτρας». Αυτό κι αν αποδεικνύει τη λογική της απόρριψης «μετά πολλών επαίνων».
Και τώρα, που «μ’ αυτά και με τ’ άλλα», το τμήμα έχει καταργηθεί, τι έχει να πει η κ. Πρόεδρος, τα μέλη ΔΕΠ, η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Πατρών και οι θεσμικοί παράγοντες για όλα αυτά τα παιδιά που κρατούν στα χέρια τους ένα πτυχίο ενός καταργημένου τμήματος; Αν το γνωστικό αντικείμενο σε αυτό το επίπεδο δεν είναι υπαρκτό, ποια η αξία της γνώσης του; Πότε και ποιος θα απαντήσει σε αυτό το ερώτημα των οικογενειών που ξόδεψαν τον ιδρώτα και την αγωνία τους για να σπουδάσουν τα παιδιά τους;
Χτες μόλις πληροφορηθήκαμε από τον τοπικό ηλεκτρονικό τύπο ότι «η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Πατρών μεθοδεύει και επισπεύδει τις διαδικασίες για τη μεταφορά δύο τμημάτων από το Αγρίνιο στην αχαϊκή πρωτεύουσα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του agrinionews.gr την προσεχή Πέμπτη συνεδριάζει η Σύγκλητος και μεταξύ των άλλων θεμάτων εντάσσεται αφενός η πρόταση για μεταφορά στην Πάτρα του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος (όπως μετονομάστηκε το Τμήμα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων) όπως και η μεταφορά του νεοσύστατου (που διαδέχτηκε το Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών) με παράλληλη μετονομασία του σε τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας και Ψηφιακού Πολιτισμού».
Όλες αυτές οι στοχεύσεις της πρυτανείας ούτε άγνωστες μας είναι ούτε απρόβλεπτες. Πάντα η το Πανεπιστήμιο της Πάτρας ήθελε στη Πάτρα τη λειτουργία και των δύο αυτών τμημάτων: και του Ιστορικού – Αρχαιολογικού και των Μηχανικών Περιβάλλοντος. Όπως από πάντα ήθελε και την εκπαιδευτική ερημοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Αγρίνιο. Χρόνια τώρα το μεθόδευε. Και να που φτάνει σήμερα στο σημείο, την εποχή που η προηγούμενη Κυβέρνηση κατήργησε το Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών να εισηγείται την μετονομασία του Τμήματος Ιστορίας- Αρχαιολογίας σε Τμήμα Ιστορίας- Αρχαιολογίας και Ψηφιακού Πολιτισμού, για να μεταλαμπαδεύσει σ’ αυτό, ένα κομμάτι της αξίας και της προσφοράς ενός κατηργημένου τμήματος.
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι όχι μόνο το κράτος της προχειρότητας και της απαξίωσης, αλλά και η Πρυτανεία της μεθόδευσης και του συμφέροντος των Πατρών κάθε άλλο παρά με ακαδημαϊκά κριτήρια σκέφτονται και δρουν.
Η «Κίνηση Πολιτών ΔΡΩ της Αιτωλοακαρνανίας» καλεί όλους τους φορείς και τους πολίτες του νομού να μην επιτρέψουν όχι απλά και μόνο την ευόδωση των μηχανορραφιών της Πρυτανείας της Πάτρας και την παραγωγή επιπόλαιων, πρόχειρων και απαξιωτικών διατάξεων που παράγει το Υπουργείο παιδείας, αλλά να υπερασπιστεί το δικαίωμα όλων των φοιτητών και των αποφοίτων του Τμήματος Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών, απαιτώντας την ανάκληση της κατάργησής του.
Οι λόγοι είναι πολλοί. Θα αρκεστούμε στον πιο σημαντικό, κατά την άποψη μας: η πολιτισμική διαχείριση σε μια χώρα με τεράστιο πολιτιστικό και ιστορικό πλούτο, όπως η χώρα μας, έχει ανάγκη από εξειδικευμένα άτομα για να τον αναδείξουν και να τον προωθήσουν. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το τεράστιο ιστορικό και πολιτιστικό αποτύπωμα του νομού μας από την εποχή της Αιτωλικής Συμπολιτείας, ως τις μέρες μας καθιστά τη συνέχιση της λειτουργίας του Τμήματος στο Αγρίνιο επιβεβλημένη, ύστερα μάλιστα από την θετική αξιολόγηση του τμήματος από την ΑΔΙΠ και τις Αρχές Διασφάλισης Ποιότητας του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης, που έχει ισχύ μέχρι το 2023.
ΔΡΩ – Κίνηση πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία.
