Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 23 Μαρτίου στον πολυχώρο EMILEON, με επιτυχία η παρουσίαση του βιβλίου «Ο παππούς Χρήστος» της συγγραφέως Αριάδνης Δάντε. Την εκδήλωση συντόνισε η εκπαιδευτικός του Δημοτικού Σχολείου Δοκιμίου, κυρία Χαρά Μπεκιάρη και για τη συγγραφέα μίλησε ο υπεύθυνος σχολικών δραστηριοτήτων – καινοτόμων δράσεων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, κύριος Θεόδωρος Τσιλίκας, καθώς και η Μαίρη Ζαπαντιώτη, εθελόντρια πολλών συλλόγων της περιοχής του Αγρινίου. Επίσης μίλησε και η ίδια η συγγραφέας, η οποία ενέπνευσε το κοινό να συμμετάσχει σε μια πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της περιοχή μας άσκηση δημιουργικής γραφής. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν πλήθος κόσμου, καθώς και άτομα από τον χώρο της αυτοδιοίκησης, όπως ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Νεκτάριος Φαρμάκης, ο Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Θανάσης Μαυρομάτης, ο Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Αγρινίου Λίνος Υφαντής, η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Μαρία Παπαγεωργίου, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αγρινίου κος Βασίλειος Φωτάκης και η υποψήφια Ευρωβουλευτής Αννα – Μισέλ Ασημακοπούλου. Το AgrinioBestOf.gr και η Χρύσα Σπαή ήταν εκεί και μίλησαν εκτός της συγγραφέως, με την κα Μαρία Παπαγεωργίου και την κα Μαίρη Ζαπαντιώτη.
Η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Αγρινίου κα Μαρία Παπαγεωργίου μας δήλωσε: «Σήμερα πραγματοποιήθηκε μια εκδήλωση με εξαιρετική επιτυχία θα έλεγα, της παρουσίασης του νέου βιβλίου της Αριάδνης Δάντε, της δικής μας Έφης Σαμαρτζοπάνου. Η Έφη είναι ένα δικό μας παιδί. Είναι ένα κορίτσι από το Αγρίνιο το οποίο παράλληλα με τις εξαιρετικές σπουδές που έχει κάνει, έχει και μια ιδιαίτερη αγάπη για τα παιδιά. Γράφει λοιπόν βιβλία για τους μικρούς μας φίλους με ένα συνδυασμό της επιστημοσύνης της και της αγάπης της για τα παιδιά. Έχει τύχει αποδοχής τόσο από τον εκπαιδευτικό κόσμο, όσο και από τα παιδιά τα ίδια. Σήμερα η εκδήλωση ήταν διαφορετική, υπήρχε συμμετοχή των παιδιών και του κοινού, ήταν μια εξαιρετική εκδήλωση. Εύχομαι το βιβλίο της να είναι καλοτάξιδο και η ίδια να είναι πάντα τόσο λαμπερή και τόσο δυναμική. Η κοινωνία μας έχει ανάγκη άτομα σαν την Έφη Σαμαρτζοπάνου.»
Από το πάνελ των παρουσιαστών μας μίλησε η κα Μαίρη Ζαπαντιώτη, μέλος της Ακτίνας Εθελοντισμού του Δήμου Αγρινίου η οποία μας δήλωσε: «Η Αριάδνη είναι ένα υπέροχο πλάσμα, μεταδίδει θετική ενέργεια, αγαπάει τον τόπο της, γράφει υπέροχα για τα παιδιά, είναι δημιουργική. Το βιβλίο «Ο παππούς Χρήστος» το έχω διαβάσει και με έχει αγγίξει μοναδικά. Είναι ένα υπέροχο βιβλίο, βατό, που διαβάζεται από όλες τις ηλικίες. Δείχνει την ζωή του Έλληνα του Εξωτερικού, που κάνει τον αγώνα του, αλλά δεν ξεχνάει και τον τόπο του. Γυρίζει πίσω ξανά από εκεί που ξεκίνησε. Αφιερώνει χρήματα για να κάνει έργα στο χωριό του. Στέλνει ένα μήνυμα ότι ο Έλληνας όπου πάει και όπου σταθεί δεν ξεχνάει την πατρίδα του. Κάτι που το βιώνω με την κόρη μου η οποία μένει στην Γερμανία. Με συγκίνησε πραγματικά αυτό το βιβλίο. Διδάσκει τον αγώνα του ανθρώπου με ήθος και αξιοπρέπεια. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο και να αγαπηθεί από τον κόσμο.»
Η συγγραφέας του βιβλίου Έφη Σαμαρτζοπάνου (Αριάδνη Δάντε) μας δήλωσε: «Απόψε, πραγματοποιήθηκε η επίσημη παρουσίαση του βραβευμένου από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά διηγήματος του «παππού Χρήστου» στην πατρίδα μου. Σήμερα δεν είναι τυχαία μέρα, είναι η γενέθλια μέρα του παππού, μιας και εάν ζούσε θα γινόταν 90 ετών. Προγραμμάτιζα από καιρό να ξεκινήσω την παρουσίαση του βιβλίου του παππού αυτή τη μέρα από το Αγρίνιο. Σήμερα λοιπόν, έφερα τον πολυταξιδεμένο παππού Χρήστο στο σπίτι μου. Με τον παππού Χρήστο είχαμε μια πολύ όμορφη σχέση. Είχα την χαρά και την τιμή να είμαι μέλος της οικογένειάς του, οπότε είναι ιδιαίτερη συγκίνηση για μένα, να έρχομαι και να μιλάω γι’ αυτόν εδώ στο Αγρίνιο. Απόψε, άκουσα από τους ομιλητές πολύ ωραία λόγια. Η παρουσίαση ήταν ιδιαίτερα συγκινητική και τα σχόλια για το διήγημα του παππού ήταν άκρως θετικά. Πιστεύω ότι αξίζουν μόνο βραβεία και καλά λόγια για το διήγημα του παππού, επειδή και ο ίδιος έκανε πολλά και καλά πράγματα για όλο τον κόσμο. Όταν περιηγηθείτε στο βιβλίο θα δείτε τις εικόνες της ζωής του και θα καταλάβετε το μεγαλείο του. Σε ένα σημείο, η σύζυγός του, η γιαγιά Τούλα λέει ότι «ότι όποιος είχε πρόβλημα, στον καναπέ του Χρήστου θα το έλεγε.». Όταν πήγαιναν οι Έλληνες στη νότιο Αφρική, με το που προσγειωνόταν αεροπλάνο, πρώτα πήγαιναν από το σπίτι του παππού και λέγαν τα προβλήματά τους και φρόντιζε να τους βολέψει σε δουλειές.
Παρά τη σύντομη έκταση του βιβλίου, υπάρχουν πολλά στιγμιότυπα, που μπορεί να ζωντανέψουν στα μάτια του αναγνώστη και αρκετές αστείες ατάκες. Ο παππούς έκανε μεγάλη προσπάθεια για να πάει στην νότια Αφρική και να βρει την τύχη του. Ήταν ένας πολύ καλός μαχητής και ωραίος άνθρωπος, που δεν σου δινόταν εύκολα κι έπρεπε να τον κερδίσεις. Ο παππούς Χρήστος είναι ένα ωραίο πρότυπο. Ήθελε να ζει καλά τη ζωή του, έκανε πράξη τους στόχους του και ήταν ένας άνθρωπος με πολλές ιδέες πολύ μπροστά από την εποχή του.
Πως σας προέκυψε να ασχοληθείτε με την λογοτεχνία και την συγγραφή βιβλίων;
Έγραφα στίχους από παιδί. Με ένα μαγικό τρόπο σχηματίζω πανεύκολα ρίμες. Ωστόσο, συναντήθηκα για τα καλά με τη συγγραφή πριν από επτά χρόνια. Μετά από ένα τραγικό συμβάν που συνέβη στο οικογενειακό μου περιβάλλον, η συγγραφή αποτέλεσε για μένα ένα μεγάλο βάλσαμο, μια παρηγοριά, μια ψυχοθεραπεία. Πλέον, είναι το τρυφερό μου καταφύγιο.
Μιλήστε μας για το βιβλίο σας.
Το βιβλίο αυτό βραβεύτηκε στην κατηγορία «Διήγημα εφήβων» του 58ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Όμως, όπως ειπώθηκε και από τους ομιλητές απόψε, είναι ένα κείμενο που μπορεί να διαβαστεί από όλους. Το συγκεκριμένο θέμα αγγίζει και τους μικρούς και τους μεγάλους. Μαθαίνει στους μικρούς τι έθιμα υπήρχαν κάποτε και παρουσιάζει έναν χαρακτήρα, τον παππού Χρήστο, που μπορεί να υπάρχει σε πολλές οικογένειες. Στο βιβλίο ξεπροβάλλουν τα έθιμα μιας άλλης εποχής, όπως για παράδειγμα η ονοματοδοσία. Για παράδειγμα, ο παππούς ήθελε γιο, για να αφήσει το όνομα πίσω. Υπάρχει ένα ωραίο απόσπασμα μέσα στο βιβλίο που η γιαγιά Τούλα γεννάει το πρώτο παιδί και είναι κορίτσι και της λέει η πεθερά της «Τώρα τι να πω; Ότι είναι κορίτσι;».
Μέσα από το βιβλίο, κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο. Οι νεότεροι γυρίζουν τον χρόνο πίσω και οι παλιότεροι χαμογελούν νοσταλγικά διαβάζοντας γνώριμες αντιλήψεις. Η αφήγηση στο βιβλίο είναι εικονοποιητική και αξίζει να παρατηρήσει ο αναγνώστης την εναλλαγή αυτών των εικόνων, που ξεδιπλώνει το νήμα της ζωής του πρωταγωνιστή. Κι αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι η αγάπη του παππού για τα βιβλία. Ο παππούς διάβαζε βιβλία, πολλά βιβλία. Η ντουλάπα του ήταν γεμάτη από θησαυρούς. Όχι ρούχα και κοσμήματα, αλλά βιβλία.
Σε άλλες περιοχές έχετε κάνει παρουσίαση; Ποιος ο στόχος από τις πωλήσεις;
Απόψε ήταν η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου. Το συγκεκριμένο έργο το έχουν αγκαλιάσει ήδη οι Βορειοελλαδίτες συμφοιτητές μου από το τμήμα δημιουργικής γραφής στην εκπαίδευση και με έχουν προσκαλέσει να πάω και στα μέρη τους για να το παρουσιάσω, οπότε σίγουρα θα βρεθώ σε διάφορες πόλεις της Μακεδονίας. Το βιβλίο αυτό έχει έναν πολύ δυνατό ήρωα, έναν πολύ ωραίο Έλληνα που μεγαλούργησε εκτός συνόρων και ευελπιστώ να αγαπηθεί από όλον τον κόσμο. Με τον «παππού Χρήστο» προσπαθώ να βοηθήσω το Γηροκομείο Αγρινίου, το οποίο είναι για μένα ένα φιλόξενο ίδρυμα, που προσφέρει ουσιαστική βοήθεια σε άτομα τρίτης ηλικίας της περιοχής μας. Σκοπός του βιβλίου είναι να προσφέρει οικονομική ενίσχυση στο Γηροκομείο Αγρινίου. Σήμερα, συγκινήθηκα που είδα στην εκδήλωση τις κυρίες του Γηροκομείου και την αγάπη που εκδήλωσαν στο πρόσωπό μου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την τρίτη ηλικία. Σας θυμίζω ότι το πρώτο μου παραμύθι παρουσιάστηκε στο Γηροκομείο. Είναι ένα σπίτι που με έχουν αγκαλιάσει και με έχουν δεχθεί σαν δικό τους άνθρωπο.
Μιλήστε μας για την άσκηση δημιουργικής γραφής που συμμετείχαμε σήμερα στην παρουσίαση;
Παρέα με τις Εκδόσεις Τσιπούπολη προσπαθήσαμε να σκορπίσουμε παντού το άρωμα του μεγαλόπνοου παππού Χρήστου και να εμπνεύσουμε μικρούς και μεγάλους να πάρουν χαρτί και μολύβι και να μοιραστούν μαζί μας τη ζωγραφιά των αγαπημένων τους προσώπων. Μια ζωγραφιά ντυμένη με λέξεις. Η ζωγραφιά αυτή ήταν το πιο δυνατό, το πιο μεγάλο, αλλά και εξαιρετικά δημιουργικό κομμάτι της σημερινής μας παρουσίασης. Μια άσκηση που πραγματοποιείται πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και ήταν κατάλληλη για όλες τις ηλικίες. Από νωρίς, σκορπίστηκαν στα τραπέζια του πολυχώρου περί τα 200 φυλλάδια άσκησης με αντίστοιχο αριθμό μολυβιών και γλυκών. Αυτά τα στολίδια είχαν σκοπό να σπρώξουν στη δράση τους καλεσμένους μας. Και μιας και το βιβλίο του παππού Χρήστου περιλαμβάνει πολλές εικόνες από τη ζωή του ήρωα, η πρόκληση της βραδιάς ήταν να δημιουργήσουμε με λέξεις εικόνες για ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, γράφοντας οκτώ προτάσεις σε τέσσερα ζεύγη.
Η άσκηση αυτή κρύβει απλότητα και μαγεία. Ήθελα πολύ να παρακινήσω τον κόσμο να γράψει ποίηση μέσα από δημιουργία εικόνων για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Αφού εξήγησα την άσκηση, οι ασκούμενοι είχαν στη διάθεσή τους δέκα λεπτά για να συνθέσουν την εικόνα του αγαπημένου τους προσώπου. Το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο. Μικρά παιδιά, αλλά και μεγάλοι όλων των ηλικιών και διαφόρων ειδικοτήτων έγραψαν υπέροχα. Τελικά, καταφέραμε να συλλέξουμε έναν μοναδικό θησαυρό, που για μένα αποτελεί μια γιγάντια ανταμοιβή.
Ο μπαμπάς, ο πατέρας, ο παππούς, η γιαγιά, ο Δημήτρης, η Ελένη που έφυγε νωρίς, η μαμά, ο αδελφός, η θεία, τα παιδιά μου, ο έρωτας και ο σκύλος μου είναι μερικά από τα κύρια πρόσωπα της άσκησης δημιουργικής γραφής μας.
Πλούσιες εικόνες που αποτυπώνουν τον χαρακτήρα των προσώπων και σκιαγραφούν περίτεχνα την Αιτωλοακαρνανία μας. Υπέροχα γραπτά από πολύ μικρούς μαθητές, γονείς, αγρότες... Όλοι έγραψαν, όλοι ακούστηκαν, είτε απαγγέλλοντας οι ίδιοι, είτε παραδίδοντας τα έργα σε εμένα, γιατί όσο να ‘ναι είναι και ζόρικη υπόθεση η ανάγνωση στο κοινό. Έτσι η βραδιά απέκτησε, πολύ ωραίο χρώμα. Ένα έντονο, ηλιόλουστο, φωτεινό και ποιητικό χρώμα.
Μέσα από τα γραπτά προβάλει το πρόσωπο της Αιτωλοακαρνανίας, μιας αγροτικής περιοχής αφ’ ενός και ενός όμορφου τόπου με πολλές εναλλαγές τοπίου εφ’ ετέρου. Εικόνες πλούσιες, που σε συνδυασμό με τον πλούτο των συναισθημάτων μας, απέδειξαν ότι ήθελαν ένα μικρό κλικ για να βγάλουν προς την επιφάνεια τον ποιητή που κρύβουμε μέσα μας. Αυτό επιδίωξα να πετύχω μέσα από αυτή την άσκηση. Και από όσα ακούσαμε, αντιληφθήκαμε όλοι το πόσα πολλά ταλέντα έχουμε στον τόπο μας. Είδαμε πολλά μικρά παιδιά να γράφουν τόσο υπέροχα πράγματα και να συμμετέχουν ενεργά και να πλησιάζουν με λαχτάρα στο βήμα για να απαγγείλουν το γραπτό τους. Η ποίηση βρίσκεται παντού. Ο πραγματικός ποιητής κρύβεται μέσα μας. Όλοι μας είμαστε ποιητές.
Οι μελλοντικές σας δράσεις;
Η πιο κοντινή δράση μου, για την οποία είμαι πολύ χαρούμενη είναι η εκκίνηση του προγράμματος φιλαναγνωσίας «Με μια κάρτα οδηγώ το βιβλίο αγαπώ», που θα πραγματοποιηθεί στις 2 Απριλίου στο 17ο Σχολείο Αγρινίου. Συνεργάτης μου σε αυτή τη δράση είναι η κυρία Ελένη Μάντζιου, εκπαιδευτικός της Α’ Δημοτικού του σχολείου και υπεύθυνη της βιβλιοθήκης του σχολείου. Μαζί θα προσπαθήσουμε να ωθήσουμε τα παιδιά της Α’ Δημοτικού στην φιλαναγνωσία. Όσον αφορά στην γιορτή του παιδικού βιβλίου, η ατζέντα μου περιλαμβάνει δυο επισκέψεις στα δημοτικά σχολεία του Παναιτωλίου και στο Δημοτικό σχολείο Κάτω Ζευγαρακιου, στις 5 Απριλίου.
Το μήνυμα στους αναγνώστες μας
Αρχικά, θέλω να ευχαριστήσω τους συμπατριώτες μου που με εμπιστεύονται και με αγκαλιάζουν στις δράσεις μου. Είναι σπουδαίο να σε αγκαλιάζουν οι ρίζες σου, γιατί είναι δύσκολο «να αγιάσει κανείς στον τόπο του». Προσπαθώ πολύ σκληρά να έρχομαι στο Αγρίνιο, να καινοτομώ και να μεταφέρω εθελοντικά τις γνώσεις μου στην Πληροφορική στα πατριωτάκια μου. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πόσο χρήσιμη είναι η δημιουργική μάθηση και να στραφεί σε αυτήν.
Ομολογώ ότι με βάση τα μηνύματα από φίλους και γνωστούς που έλαβα τις προηγούμενες ημέρες, σήμερα περίμενα πολύ περισσότερο κόσμο στην εκδήλωση. Ωστόσο, λόγω του ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο «χάσαμε» πολλούς συμμάχους της λογοτεχνίας. Παρόλα αυτά καταφέραμε να υλοποιήσουμε επιτυχώς την άσκηση της δημιουργικής γραφής και να πλημμυρίσουμε με όμορφα συναισθήματα. Παροτρύνω όλους τους αναγνώστες σας να μην χάνουν την ευκαιρία συμμετοχής στις λογοτεχνικές μου δράσεις. Κλείνοντας, ευχαριστώ όλο τον κόσμο που παρευρέθηκε στην παρουσίαση του «παππού Χρήστου», αλλά και εσάς που με στηρίζετε συνέχεια.
Τέλος, ευχαριστώ δημόσια το Γλυκοπωλείο του Ηλία Σαΐτα, που βρίσκεται στο Δοκίμι για τη γλυκιά χειρονομία να μην δεχθεί το αντίτιμο των γλυκών της βραδιάς και να προσφέρει το χρηματικό ποσό των 200 γλυκών της στο Γηροκομείο Αγρινίου.
Τμήμα Παραγωγής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του AgrinioBestOf.gr
