Στις αρχές του 1823-παρά την απόκρουση των Τούρκων στο Μεσολόγγι τα Χριστούγεννα του 1822-η κατάσταση για την Ελληνική Επανάσταση εξακολουθούσε να είναι κρίσιμη στην Ρούμελη. Τότε ο Μάρκος Μπότσαρης για να ανακουφίσει τους υφισταμένους ανείπωτες κακουχίες αγωνιστές, αλλά και για να ενισχύσει το ηθικό του αμάχου πληθυσμού,εξήλθε με το σώμα του-το οποίο αριθμούσε 250-300 άνδρες με 50 άτομα ως προσωπική φρουρά,επί της οποίας στην αριστερή πτέρυγα προ’ί’σταντο ο εξάδελφος του Μάρκου Μπότσαρη, Αθανάσιος Τούσας Μπότσαρης, ο Χρήστος Φωτομάρας και ο Ιωάννης Μπα’ι’ρακτάρης, ενώ στην δεξιά πτέρυγα ηγούντο οι εξαδέλφοι του Μάρκου Μπότσαρη, Αθανάσιος, Λάμπρος και Ιωάννης Κουτσονίκας- από το Μεσολόγγι στις 15 Ιανουαρίου και παρενοχλούσε τους Οθωμανούς, προκαλώντας τους σημαντικές απώλειες, κάτι στο οποίο τον βοήθησε και η υπερχείλιση του Αχελώου ποταμού. Εξαιτίας αυτού οι Οθωμανοί,οι οποίοι ευρίσκοντο σε οικτρή κατάσταση έπρεπε ή να μείνουν στο Αγρίνιο (τότε Βραχώρι) μέχρι την άνοιξη ή να περάσουν με απώλειες τον Αχελώο.
Έχοντας μάθει (οι Τούρκοι) ότι ο Μάρκος Μπότσαρης ητοιμάζετο να επιτεθεί κατά του στρατού τους απεφάσισαν να περάσουν τον Αχελώο,ούτως ώστε να βρεθούν στην Αμφιλοχία (Καρβασαράς τότε). Ως εκ τούτου, από το πρωί της 28ης Ιανουαρίου άρχισε η προετοιμασία του στρατού τους και χώρισαν το ιππικό τους σε 3 φάλαγγες. Για να περάσουν τον ορμητικό Αχελώο κρατούσε ο ένας το χέρι του άλλου. Φθάνοντας η εμπροσθοφυλακή των Οθωμανών στο μέσο του Αχελώου όμως, εξαιτίας της ορμητικότητας του ποταμού, τον περάσε με τέτοιο κόπο,με αποτέλεσμα τον πνιγμό 2500 Τούρκων.
Εκμεταλλευόμενος αυτό ο Μάρκος Μπότσαρης, διέλυσε με το σώμα του την τουρκική οπισθοφυλακή και ακολούθως,φθάνοντας στην Γουριά, διήλθε τον Αχελώο και αποσκοπώντας στην διάλυση των εναπομεινάντων Οθωμανών-οι οποίοι ήταν αδυνατισμένοι ,ταλαιπωρημένοι και απελπισμένοι εξαιτίας των απωλειών τους- προσπάθησε να τους καταδιώξει μέχρι την Αμφιλοχία, κάτι το οποίο δεν μπόρεσε να πράξει,εξαιτίας των προσκυνημένων οπλαρχηγών (Τσόγκας,Στουρνάρης,Βλαχόπουλος), οι οποίοι δεν επετέθησαν κατά των Τούρκων στο πέρασμα του Αχελώου προς την Αμφιλοχία. Αν όμως επετίθεντο, αφ’ενός θα εδίδετο στρατηγικό πλεονέκτημα στον Μάρκο Μπότσαρη,αφ’ετέρου από τους Οθωμανούς θα επιζούσαν ελάχιστοι,αν όχι κανείς.
Ο Μάρκος Μπότσαρης διαβαίνοντας τον Αχελώο με το μικρό του σώμα, προσπάθησε να πείσει τον Τσόγκα και τους λοιπούς οπλαρχηγούς να μεταβούν στην Αμφιλοχία και να επιτεθούν εναντίον των -σε οικτρή κατάσταση ευρισκομένων-ελαχίστων Τούρκων,ούτως ώστε να τους καταστρέψουν,αλλά εκείνοι δεν ήρθαν. Οι δε Οθωμανοί δεν διέμειναν πολύ στην Αμφιλοχία (Καρβασαράς), αλλά εσπευσμένα μέσω του Αμβρακικού Κόλπου διεπεραιώθησαν στην Πρέβεζα και την Άρτα στις 8 Φεβρουαρίου.
Πληροφορίες: Λάμπρος Κουτσονίκας,»Γενική Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» (τετράτομο), Δ’ Τόμος, σελ.202-203, εκδ. Δ.Καρακατζάνη, Αθήνα, 1863-1865. Προφορικές μαρτυρίες του κου Νικολάου Κουτσονίκα,τρισεγγόνου του αγωνιστή του 1821, εξαδέλφου και επιτελούς του Μάρκου Μπότσαρη, επιτελούς του Καρα’ι’σκάκη, απομνημονευματογράφου και συνταγματάρχη της Βασιλικής Φάλαγγος,Λάμπρου Κουτσονίκα.
agrinionews.gr
