Ο διαβήτης είναι ένα θέμα που μας απασχολούσε κι εξακολουθεί να μας απασχολεί καθώς τα κρούσματα του ολό ένα κι αυξάνονται. Ο αριθμός των διαβητικών έχει πολλαπλασιαστεί τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας και εκτιμάται πως σχεδόν ένας στους δέκα Έλληνες έχουν διαβήτη. Η ασθένεια δρα χωρίς συμπτώματα και πολλοί από τους διαβητικούς δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν. Μέχρι τη στιγμή της διάγνωση ο διαβήτης υπονομεύει σταθερά την υγεία τους...
Την ώρα που η ασθένεια εξαπλώνεται, η επιστημονική έρευνα διαμορφώνει νέες θεραπείες και δεδομένα. Εντυπωσιακή και ελπιδοφόρα είναι η κυτταρική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει έγχυση ή εισαγωγή ζωντανών κυττάρων στους ασθενείς, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αιτία της νόσου.
Τα νέα κύτταρα αναλαμβάνουν το έργο που δεν μπορούν να διεκπεραιώσουν τα ελαττωματικά, αντιμετωπίζοντας τον διαβήτη και αποκαθιστώντας την υγεία. Η κυτταροθεραπεία υλοποιείται με μεταγγίσεις αίματος και μεταμόσχευση μυελού των οστών. Στον διαβήτη τύπου 1, διενεργείται μεταμόσχευση κυττάρων νησιδίων παγκρέατος, τα οποία προέρχονται από υγιή δότη. Η διαδικασία αυτή επιτρέπει στο σώμα του λήπτη να ανακτήσει τον έλεγχο των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα.
Οι διαβητικοί τύπου 1 πρέπει να μετρούν τακτικά το σάκχαρο στο αίμα και να υποβάλλονται καθημερινά σε ενέσεις ινσουλίνης, προκειμένου να είναι σωστά “ρυθμισμένοι”. Η απορρύθμιση των επιπέδων σακχάρου και η υπογλυκαιμία μπορούν να οδηγήσουν τον ασθενή σε σύγχυση, απώλεια συνείδησης, επιληπτικές κρίσεις και θάνατο.
Η κυτταροθεραπεία συμβάλλει στη ρύθμιση του σακχάρου, χωρίς να υπάρχει ανάγκη για καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης. Επιτρέπει, δε, την καθυστέρηση στην εκδήλωση σοβαρών μακροχρόνιων επιπλοκών από τον διαβήτη. Δίνει ελπίδα για μελλοντική αποκατάστασης της λειτουργίας του παγκρέατος, απομακρύνοντας την πιθανότητα ενέσεων ινσουλίνης.
Η ανησυχία εστιάζεται στην καθυστέρηση υιοθέτησης των καινοτόμων μεθόδων από τα συστήματα Υγείας, γεγονός το οποίο οδηγεί σε αύξηση του κόστους ανάπτυξης και, πάνω από όλα, σε καθυστέρηση πρόσβασης των ασθενών. Οι ραγδαίες εξελίξεις που σημειώνονται στο επιστημονικό πεδίο, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη προσαρμογής του κανονιστικού πλαισίου.
Περίπου 4 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ζουν με διαβήτη τύπου 1, με τις νέες διαγνώσεις να αυξάνονται ετησίως κατά 3% έως 5%. Από αυτούς, 300.000 είναι παιδιά και νέοι κάτω των 18 ετών, με μέση ηλικία διάγνωσης της νόσου τα 12 έτη.
Για ένα καλύτερο αύριο
Δεν θα επαναπαυτούμε μέχρι που η κάθε μέρα να γίνει μία καλύτερη μέρα. Μέχρι που να μην δοκιμάζεται καμία οικογένεια από την αρρώστια. Μέχρι που οι ασθένειες όπως ο διαβήτης να πάψουν να καταδυναστεύουν τη ζωή των ανθρώπων. Και ο καρκίνος να πάψει να προκαλεί τρόμο.
Με περισσότερα από επτά χιλιάδες νέα φάρμακα υπό ανάπτυξη, δεν θα επαναπαυτούμε μέχρι που όλοι όσοι πάσχουν από μία ασθένεια να μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο.
