Του Λίνου Υφαντή

Το Αγρίνιο αποτέλεσε κομβικό εμπορικό σημείο στην Δυτική Ελλάδα. Ουδέποτε όμως δεν είχε αναπτύξει οικονομικές σχέσεις σε μεγάλο εύρος με την Ευρώπη. Άλλωστε δεν είναι μια παραθαλάσσια πόλη και συνεχώς βρίσκονταν στην οδική απομόνωση μέχρι και πρόσφατα που κατασκευάστηκε η Ιόνια Οδός. Μια αναλαμπή υπήρχε στο μεσοπόλεμο με το αεροδρόμιο και τις εξαγωγές καπνού.

Παρόλα αυτά το Αγρίνιο αδελφοποιήθηκε με κάποιες Ευρωπαϊκές πόλεις. Η πρώτη αδελφοποίηση έγινε το 1964 με την ιταλική Μπολώνια επί Δημαρχίας Τάσου Παναγόπουλου. Μάλιστα δόθηκε το όνομα της Ιταλικής πόλης σε μικρή πλατεία του Αγρίνιου ( δείτε παλαιότερο αφιέρωμα στο agrinionews.gr εδώ). Μάλιστα εκεί συστήθηκε και σύλλογος «Οι φίλοι του Αγρινίου» και για ανάμνηση της επίσκεψης τους εντοιχίστηκε αναμνηστική πλάκα στο Δημαρχείο.

Δύο χρόνια μετά, το 1966 το Αγρίνιο αδελφοποιείται με την Μασσαλία της Γαλλίας και την Οδησσό της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Το σκεπτικό ήταν απλά η ιστορική σύνδεση των δύο αυτών πόλεων με την Ελλάδα, σε αντίθεση με την Μπολώνια, όπου υπήρχαν μνήμες Ιταλών στρατιωτών από την Ιταλική αυτή πόλη, οι οποίοι βρέθηκαν στην κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο 1941 -1944 και  αυτομόλησαν στην Εθνική Αντίσταση.

Το 1989 το Αγρίνιο αδελφοποιήθηκε επίσης με μια Ιταλική πόλη, την Βετσέλλι, η οποία βρίσκεται 77χμ βορειοανατολικά του Τορίνο.

Αυτές είναι οι  αδελφοποιήσεις πόλεων( ενδεχομένως να υπάρχουν κι άλλες), οι οποίες  ήταν μια καλή ευκαιρία για άνοιγμα επικοινωνίας προς την Ευρώπη. Φαίνεται όμως ότι είναι μια στιγμιαία κίνηση καλής θέλησης, η οποία θέλει και ανάλογες υποστηρικτικές κινήσεις στην συνέχεια, προκειμένου οι αδελφοποιήσεις να μείνουν ζωντανές και να μην ξεχαστούν, όπως οι παραπάνω.

agrinionews.gr