Σημαντικές εξελίξεις για τη θεραπεία του σακχαρώδους διαβήτη δρομολογεί νέο αντιδιαβητικό φάρμακο που μειώνει την καρδιαγγειακή θνητότητα. Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, κοινώς o διαβήτης των ενηλίκων, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα όπως η στεφανιαία νόσος, η καρδιακή ανεπάρκεια, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και η περιφερική αγγειοπάθεια.
Εάν αναλογιστεί κάποιος πως η θνητότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα είναι 2-4 φορές μεγαλύτερη σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη από ό,τι σε μη διαβητικούς ασθενείς και μάλιστα, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος στις γυναίκες συγκριτικά με τους άνδρες, αντιλαμβάνεται την αξία κάθε νέας θεραπευτικής δυνατότητας που δίδεται στους διαβητικούς ασθενείς, επισημαίνει ο ομότιμος καθηγητής Καρδιολογίας, κ. Χριστόδουλος Στεφανάδης.
«Λαμβάνοντας υπόψη ότι 52 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη και ο αριθμός αυτός πρόκειται να αυξηθεί στα 64 εκατομμύρια μέχρι το 2030, είναι επιτακτική η ανάγκη για νέες θεραπείες που θα μειώσουν την καρδιαγγειακή θνητότητα στους διαβητικούς ασθενείς» τονίζει ο καθηγητής.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει, και τα οποία δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο πλέον έγκυρο ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», η χρήση ενός νέου αντιδιαβητικού φαρμάκου, της εμπαγλιφλοζίνης, για πρώτη φορά, εκτός από την ρύθμιση του σακχάρου επιτυγχάνει και δραστική μείωση στους θανάτους από καρδιαγγειακές παθήσεις.
Η μελέτη που κατέδειξε το όφελος από το νέο αντιδιαβητικό φάρμακο πραγματοποιήθηκε σε 42 χώρες και συμπεριέλαβε 7.020 άτομα που έπασχαν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακή νόσο (περίπου οι μισοί είχαν ιστορικό εμφράγματος μυοκαρδίου ενώ σε μικρότερα ποσοστά είχαν καρδιακή ανεπάρκεια και ιστορικό αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου).
Από το σύνολο των διαβητικών ασθενών, περισσότεροι από 4.000 ασθενείς έλαβαν την εμπαγλιφλοζίνη ενώ οι υπόλοιποι έλαβαν τη συνήθη αντιδιαβητική αγωγή.
Στα 3 χρόνια παρακολούθησης των ασθενών, οι θάνατοι ήταν σημαντικά λιγότεροι στην ομάδα των διαβητικών ασθενών που έλαβαν την εμπαγλιφλοζίνη συγκριτικά με τους διαβητικούς ασθενείς που έλαβαν την συνήθη, αντιδιαβητική αγωγή. Συγκεκριμένα, η θνητότητα από καρδιαγγειακά αίτια μειώθηκε κατά 38% ενώ η θνητότητα από οποιοδήποτε αιτία μειώθηκε κατά 32%. Επιπλέον, μειώθηκαν κατά 35% οι εισαγωγές στο νοσοκομείο για καρδιακή ανεπάρκεια.
«Για πρώτη φορά, ένα αντιδιαβητικό φάρμακο δείχνει τόσο εντυπωσιακά αποτελέσματα στην μείωση της καρδιαγγειακής θνητότητας και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα, ακόμα και πριν τα 3 χρόνια παρακολούθησης» αναφέρει ο ειδικός, και εξηγεί τη δράση της δραστικής ουσίας εμπαγλιφλοζίνης: «ασκείται στον νεφρό αυξάνοντας την αποβολή της γλυκόζης από τα ούρα με αποτέλεσμα την μείωση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα. Τα πρώτα δεδομένα δείχνουν ότι το φάρμακο αυτό έχει και άλλες ευεργετικές ιδιότητες, πέρα από την μείωση του σακχάρου, όπως είναι η μείωση της αρτηριακής πίεσης, η απώλεια βάρους, η προστασία της νεφρικής λειτουργίας και η βελτίωση του κυτταρικού μεταβολισμού που έχει ως συνέπεια την καλύτερη λειτουργία της καρδιάς και των ζωτικών οργάνων» λέει ο κ. Στεφανάδης.
