Επιστήμονες στην Αυστραλία, με επικεφαλής έναν Ελληνο-αυστραλό που εδώ και χρόνια μελετά τους μηχανισμούς της παχυσαρκίας, έκαναν μια ανακάλυψη, η οποία μπορεί να αποδειχθεί σημαντική στη μάχη εναντίον των παραπανίσιων κιλών.
Οι ερευνητές εντόπισαν για πρώτη φορά στον εγκέφαλο ένα «διακόπτη λίπους», που ρυθμίζει πόσο λίπος καίει ένας άνθρωπος μετά το φαγητό και ο οποίος στους παχύσαρκους είναι «κολλημένος» και μένει συνεχώς ενεργοποιημένος όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Η χειραγώγηση του εν λόγω «διακόπτη» στο μέλλον θα μπορούσε να βοηθήσει στον έλεγχο της παχυσαρκίας. Η ανακάλυψη φωτίζει ένα χρόνιο αίνιγμα που απασχολούσε τους επιστήμονες: πώς το σώμα αποφασίζει αν θα κάψει ή θα αποθηκεύσει το λίπος του και πώς επιλέγει να χρησιμοποιήσει την ενέργεια που παίρνει από τις τροφές.
Ο καθηγητής Αντώνης Τηγάνης (Τόνι Τιγκάνις) και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Μονάς της Μελβούρνης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας «Cell Metabolism», μελέτησαν τους μηχανισμούς μετατροπής του λευκού λίπους (που αποθηκεύει ενέργεια) σε καφέ λίπος (που χρησιμοποιείται ως «καύσιμη ύλη» για την απελευθέρωση ενέργειας).
Το λίπος αποθηκεύεται σε ειδικά κύτταρα του λιπώδους ιστού (τα αδιποκύτταρα) που μπορούν να μετατραπούν από τη μία μορφή λίπους στην άλλη, ανάλογα με τις εντολές του εγκεφάλου. Η πολύπλοκη διαδικασία -με τη μεσολάβηση της ορμόνης ινσουλίνης- ελέγχεται από ένα μηχανισμό σαν διακόπτη στον εγκέφαλο, που «ανάβει» και «σβήνει», πράγμα που οδηγεί εναλλακτικά είτε σε αποθήκευση είτε σε κάψιμο του λίπους.
Στους παχύσαρκους ανθρώπους αυτός ο «διακόπτης» δεν φαίνεται να λειτουργεί σωστά, καθώς παραμένει διαρκώς «αναμμένος», με συνέπεια, όταν τρώνε, το λίπος συνεχώς να συσσωρεύεται και να μη καίγεται. Στην περίπτωσή τους, το σώμα δεν παράγει αρκετό καφέ λίπος και δεν δαπανά αρκετή ενέργεια από το κάψιμο του. Έτσι, όταν κανείς τρώει, βάζει πρόσθετα κιλά.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα κατορθώσουν να ελέγξουν τη λειτουργία του «διακόπτη», έτσι ώστε οι άνθρωποι στο μέλλον να μπορούν να ελέγχουν καλύτερα τον τρόπο που το σώμα τους «χειρίζεται» το λίπος.
«Ίσως καταφέρουμε να διορθώσουμε αυτό το μηχανισμό, προκειμένου να διευκολύνουμε την κατανάλωση ενέργειας και την απώλεια βάρους στα παχύσαρκα άτομα. Όμως η όποια δυνητική θεραπεία απέχει ακόμη πολλά χρόνια» δήλωσε ο κ. Τηγάνης.
