Το να μεγαλώσουμε είναι δώρο, αφού σημαίνει ότι είμαστε υγιείς και ζούμε τη ζωή μας. Η πρόκληση είναι να μεγαλώνουμε χωρίς να γερνάμε!

Όχι δεν πάσχουμε από το σύνδρομο του Ντόριαν Γκρέι! Στόχος μας δεν είναι να παραμείνουμε για πάντα νέες, fit και χωρίς ρυτίδες. Αφενός γιατί αυτό θα ήταν ένας πραγματικά ανέφικτος στόχος και αφετέρου γιατί είναι δώρο το να μεγαλώνουμε: Σημαίνει ότι ζούμε την κάθε μέρα και εξελισσόμαστε. Το αν θα γεράσουμε όμως είναι άλλη ιστορία. Γιατί όπως και να το κάνουμε, η έννοια των γηρατειών έχει συνδεθεί με κάποιες αρνητικές εικόνες.

Όλοι έχουμε ως εικόνα κάποιον «ηλικιωμένο» – με δυσκολία στην κίνηση, προβλήματα μνήμης, και διαρκείς αναφορές «στα παλιά». Σήμερα όμως οι μεγαλύτεροι άνθρωποι δεν ταιριάζουν απαραίτητα με αυτή την εικόνα! Σήμερα, υπάρχει η δυνατότητα να μεγαλώνουμε  χωρίς να γερνάμε και αυτό περνάει από το χέρι μας.

Πώς θα μεγαλώνουμε χωρίς να «γερνάμε»: Ο 10λογος που αξίζει να επαναλαμβάνεις στον εαυτό σου

#1

Φροντίζω τον οργανισμό μου. Αυτό σημαίνει ότι τρώω σωστά και ισορροπημένα και κοιμάμαι καλά. Χωρίς υπερβολές μα και χωρίς στερήσεις.

#2

Μένω κινητικά ενεργή.  Γυμνάζομαι με ότι τρόπο μου αρέσει είτε είναι περπάτημα, είτε yoga, είτε στο γυμναστήριο, είτε κάνοντας κάποιο σπορ) και διατηρώ τακτικό πρόγραμμα κίνησης.

#3

Παραμένω γνωστικά ενεργή. «Γυμνάζω το μυαλό μου με ασκήσεις όπως σταυρόλεξα ή sudoku, παίζω επιτραπέζια, δημιουργώ παζλ. Και προσπαθώ να αποφεύγω να googlάρω ό,τι δεν θυμάμαι – προσπαθώ πρώτα να το θυμηθώ «στίβοντας» το μυαλό μου.

#4

Ζω στο σήμερα και εστιάζω στο «εδώ και τώρα» και όχι στα παλιά. Ενημερώνομαι για την επικαιρότητα, μαθαίνω τις εξελίξεις. Και όχι, η τεχνολογία δεν θα με ξεπεράσει, θα την ακολουθώ και θα την εξερευνώ ακόμη κι όταν δεν θα την πολυκαταλαβαίνω! (Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν τα παιδιά και τα εγγόνια, για να μας βοηθάνε όταν η τεχνολογία θα μας έχει ξεπεράσει!)

#5

Είμαι κοινωνική. Συνεχίζω να κάνω αυτά που έκανα, τις δραστηριότητές του και εάν έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο προσθέτω κι άλλες! Επιδιώκω την επικοινωνία -πρόσωπο με πρόσωπο ή έστω τηλεφωνικά- με φίλους και συγγενείς, και αποφεύγω να κλείνομαι στον εαυτό μου μεταφορικά, και στο σπίτι μου κυριολεκτικά.

#6

Δεν κάθομαι αδρανής. Αν έχω περισσότερο χρόνο καταπιάνομαι με ένα χόμπι, μαθαίνω κάτι καινούριο όπως μια νέα ξένη γλώσσα, επαναφέρω παλιά συνήθεια- κέντημα, πλέξιμο, κηπουρική.

#7

Δεν διαμαρτύρομαι για την ηλικία μου και τα δεδομένα της. Θυμάμαι ότι κάποιες αλλαγές λόγω ηλικίας είναι αναπόφευκτες, εάν διαμαρτυρόμαστε διαρκώς για αυτές θα τις μεγεθύνουμε στο νου μας. Τις αποδέχομαι! Αποφασίζω ότι δεν «πειράζει» αν κουράζομαι λίγο πιο εύκολα, ή εάν με πονάει η μέση μου πιο συχνά – αυτά δεν μπορούν να με εμποδίσουν από το να έχω μία γεμάτη καθημερινότητα.

#8

Εκτιμώ την ηλικία μου. Θυμάμαι πως με το πέρας των χρόνων έρχονται και πολλά θετικά, που συχνά αγνοούμε, εξιδανικεύοντας το παρελθόν. Έχω εμπειρία και λιγότερη αγωνία και αβεβαιότητα από έναν νέο, έχω όμως και πολλά ακόμα να βιώσω που με κάνουν να προσδοκώ και να ανυπομονώ.

#9

Δεν αντιμετωπίζω τον εαυτό μου ως «γερασμένο». Δεν σταματώ να περιποιούμε το πρόσωπο, τα μαλλιά μου, να φοράω τα χρώματα και τα ρούχα που μου αρέσουν. SOS: Δεν λέω φράσεις όπως «εγώ παιδί μου τώρα γέρασα» σαν τη γιαγιά μου και δεν αποκαλώ οποιονδήποτε πάνω από πέντε χρόνια νεότερο «νιάτο»!

#10

Χαίρομαι την κάθε στιγμή. Κάθε ηλικία έχει τις δυσκολίες μα και τις χαρές της. Βρίσκω την ουσιαστική χαρά σε κάθε στιγμή δεν ξεχνώ να νιώθω ευγνωμοσύνη για το ότι μεγαλώνω και ΖΩ. Δεν έχουν όλοι αυτό το προνόμιο…

Από τη Σύλβα Σαραφίδου, ψυχολόγο, MSc, AKC, υποψήφια διδάκτωρ, (www.ideaspsychology.com) Πηγή: shape.gr