Του Δημήτρη Παπαδάκη

Καλή η συζήτηση για την ανάπτυξη (που παραμένει μηδενική σχεδόν τρία χρόνια τώρα), καλή η συζήτηση για τη παραγωγική ανασυγκρότηση (το σχέδιο της οποίας ακόμη δεν διαθέτουμε), όμως ίσως το κομβικότερο πρόβλημα της χώρας είναι η δικαιοσύνη. Κι όταν λέμε δικαιοσύνη δεν εννούμε μόνο το πόσο αδέκαστοι είναι δικαστές, το πόσο ανεξάρτητη είναι η δικαιοσύνη, το πόσο γρήγορα απονέμεται, αλλά και το πόσο δίκαιοι είναι οι νόμοι βάσει των οποίων κρίνονται το νόμιμο ή το παράνομο των πράξεων.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης κρίθηκε ομόφωνα αθώος για μη υποβολή δήλωσης Πόθεν Εσχες για την περίοδο που ήταν σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου. Οι υπουργοί Σταθάκης και Φλαμπουράρης, αφού τους επιτράπηκε από την Επιτροπή Πόθεν Έσχες της Βουλής να κάνουν συμπληρωματική δήλωση,δεν παραπέμφθηκαν στη Δικαιοσύνη, γιατί κρίθηκε ότι η παράλειψη της δήλωσης στο πόθεν έσχες εταιρειών, εκατομμυρίων ευρώ και δεκάδων ακινήτων ήταν καθ” όλα σύννομη.

Ας αναρωτηθεί ο καθένας αν ένας επαγγελματίας ξεχάσει να αποδώσει το ΦΠΑ, ξεχάσει να κόψει τιμολόγια, αν ένας πολίτης ξεχάσει να δηλώσει ορισμένα εισοδήματά του στη φορολογική του δήλωση, θα έχει την ίδια αντιμετώπιση, από τον νόμο και εν τέλει από τη Δικαιοσύνη; Δυστυχώς το πολιτικό σύστημα έχει εξασφαλίσει για τον εαυτό του και το καρπούζι και το μαχαίρι. Για παράδειγμα, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών ψηφίζεται από τους βουλευτές, τους βουλευτές που δεν έχουν ασυμβίβαστο να γίνουν υπουργοί. Καθορίζουν δηλαδή οι ίδιοι την ευθύνη τους απέναντι στη νομιμότητα. Για ποια δικαιοσύνη λοιπόν να μιλάμε;

agrinioculture.gr