Την επόμενη εβδομάδα στις 19 Ιουνίου γίνεται μια πολύ σημαντική δράση από τον Σύνδεσμο Ε.Ν.Α. για το Πανεπιστήμιο. Με μεγάλη χαρά διαπιστώνουμε ότι υπάρχει αυτή η πρωτοβουλία. Είχαν προηγηθεί την προηγούμενη δεκαετία ο σύλλογος φίλων Πανεπιστημίου του Αγρινίου και φυσικά οι ακαδημαϊκοί που έδωσαν μάχες κυριολεκτικά για να γίνει μια ακαδημαϊκή αρχή στον τόπο μας.
Ακολούθησε μια περίοδος σιωπής ή μάλλον παθητικής ουδετερότητας. Αυτή συνοδεύτηκε από αιώνιες κοινωνικές παθογένειες μας που προτάσσουν το παρτάκικο και το ωχαδελφισμό. Και το παράγωγο τους στο θέμα του Πανεπιστημίου είναι η επιχειρηματολογία αυτόχειρα, που συνεχώς τα βάζει με τον εαυτό του. Εν προκειμένω η αυτοχειρία μεταφράζονταν σε φωνές του στυλ τι θέλει το Αγρίνιο Πανεπιστήμιο, δεν μας αξίζει κτλ. Δεν κοίταζε όμως το πόσο σκανδαλωδώς στο Αθηνά 1 σώζονταν Πανεπιστήμια ή τμήματα σε μικρότερες πόλεις. Δεν έθετε ποτέ το ζήτημα στη βάση της οριζόντιας αξιοκρατίας, παρά μόνο ανακάλυψε την μαύρη τρύπα του -ακαδημαϊκού-σύμπαντος στην πόλη μας.
Σήμερα λοιπόν έρχεται η πρόταση της Ε.Ν.Α. Νωρίτερα όμως ήρθε η συνάντηση των Αιτωλοακαρνάνων δημοσιογράφων με τον Υπουργό Παιδείας. Ακόμα και αυτοί αμφισβητήθηκαν από λίγους. Ο λόγος; Το αν ο χ ή ο ψ έχει πολιτικές βλέψεις. Πάλι δηλαδή στη βάση του παρτάκικου και όχι του γενικού καλού.
Και ναι. Η ρητορική των τελευταίων ημερών βάζει στο τραπέζι την επανίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος. Κατατάσσω στο υγιές κομμάτι όσους το θέλουν αλλά πιστεύουν ότι μπορεί να είναι ανεδαφικό. Οι διαπραγματεύσεις όμως έτσι γίνονται.
Και επιτέλους: Ας βλέπουμε με καχυποψίες μερικές φωνές προερχόμενες από τα εσωτερικά των ΑΕΙ. Ας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας συντεχνιακές λογικές που πάντα υποβόσκουν με το διακύβευμα της μετακόμισης ως ρόλο Ιφιγένειας.
Και σε τελική ανάλυση τα αυτόνομα ΑΕΙ ήταν κάτι που μας πήραν πίσω το 2014 με το Αθηνά και το ξαναζητάμε το 2017. Που είναι η γραφικότητα λοιπόν;
Αυτά ως προς τους ακούσιους/εκούσιους αυτόχειρες. Ας σκεφτούμε σε αυτόν το ρυμαδοτόπο μια φορά συλλογικά.
Λ.Υ.
agrinionews.gr
