Θωμάς Κουτσουπιάς: Η δημιουργία Μουσείου Ελιάς στην Αιτωλοακαρνανία δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ιερή μας υποχρέωση.
Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, εκατομμύρια δέντρα, χιλιάδες παραγωγοί. Μεταποίηση, εξαγωγές, διακρίσεις, σοβαρές επενδύσεις. Πλούτος για την Αιτωλοακαρνανία, απ’ τα πανάρχαια χρόνια. Η ιερή ελιά ήταν, είναι και θα είναι η σφραγίδα και η υπογραφή στην ταυτότητα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Επί χιλιάδες χρόνια θρέφει τον τόπο. Γενιές και γενιές έχουν μεγαλώσει μέσα σε κάποιον ελαιώνα. Και σήμερα, η καλλιέργεια της ελιάς παραμένει ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην οικονομία του τόπου, αφήνοντας εισοδήματα εκατομμυρίων ευρώ στην Αιτωλοακαρνανία. Η απόλυτη πλειοψηφία των κατοίκων του νομού, άμεσα ή έμμεσα, συνδέει την επιβίωση και την προκοπή της με την καλλιέργεια.
Η Ένωση Αγρινίου αναγνωρίζοντας τη σημασία της ελιάς για την Αιτωλοακαρνανία, συνεχίζει να επενδύει, όχι μόνο σε ότι αφορά τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων στο εργοστάσιό μας στη Σπολάϊτα, αλλά σε ανθρώπινο δυναμικό. Επιδιώκουμε το μέγιστο και εργαζόμαστε για το καλύτερο δυνατό. Με μια σειρά από δράσεις και πρωτοβουλίες, σε ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία, αλλά και με παρεμβάσεις στα κέντρα λήψεις των αποφάσεων.
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολλά. Και ακολουθούν πολλά περισσότερα, αφού η ελιά μας δίνει το θεμέλιο λίθο για να οικοδομήσουμε το μέλλον του τόπου. Πρέπει, όμως, να προσφερθεί στην ελιά το «αντίδωρο» ευγνωμοσύνης που ως νομός της οφείλουμε.
Στην Ένωση Αγρινίου πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα να περάσουμε από τη θεωρία των ανέξοδων διακηρύξεων στην πράξη της ενσάρκωσης των μικρών και μεγάλων μας οραμάτων. Είναι ντροπή για την Αιτωλοακαρνανία να μην έχει ένα Μουσείο Ελιάς.
Όχι σαν κάτι που θα ανήκει και θα αναφέρεται στο παρελθόν, αλλά ένα ζωντανό, σύγχρονο Μουσείο, με εκθεσιακό χώρο, αίθουσα εκδηλώσεων, υπαίθριο θέατρο ενδεχομένως. Ένα πολύκεντρο γνώσης και πολιτισμού, ίσως σε κάποιο απ’ τα πολλά, παλιά ελαιοτριβεία ή σε κάποιο απ’ τα αμέτρητα πέτρινα παλιά σχολεία, που έχουν κι αυτά εγκαταλειφθεί. Χώροι υπάρχουν πολλοί.
Υπάρχουν και τα χρηματοδοτικά εργαλεία. Το κόστος, άλλωστε, αν κρίνουμε από ανάλογες περιπτώσεις ανά τη χώρα, δεν ξεπερνά τις 300-350.000 ευρώ, ποσό πολύ μικρό μπροστά στα εκατομμύρια που ξοδεύονται για ανούσια έργα, που ενίοτε δεν τελειώνουν ποτέ ή που δεν αποδίδουν το παραμικρό. Μην ξεχνάμε ότι τέτοιου είδους έργα χρηματοδοτούνται από τα κοινοτικά προγράμματα. Το μόνο που χρειάζεται, συνεπώς, είναι η βούληση, ο σχεδιασμός και η συνεργασία.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Αγρινίου κ. Θωμάς Κουτσουπιάς, που έκανε και τη σχετική εισήγηση κατά την τελευταία συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνεταιρισμού, απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση προς κάθε αρμόδιο και ιδιαίτερα προς το Δήμο Αγρινίου και την Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας, δεσμευόμενος ότι η Οργάνωση θα ενεργοποιήσει όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις της, προκειμένου να συμβάλει στην ταχεία και επιτυχή υλοποίηση ενός τέτοιου έργου, με όποιον τρόπο της ζητηθεί.
Σε σχετική του δήλωση ο κ. Κουτσουπιάς αναφέρει:
«Η δημιουργία Μουσείου Ελιάς στην Αιτωλοακαρνανία δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ιερή μας υποχρέωση. Ενόψει της υλοποίησης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων της τρέχουσας περιόδου, οφείλουμε να εργαστούμε για να αποκτήσει η Αιτωλοακαρνανία όσα δικαιούται και για να αποπληρώσουμε το χρέος μας έναντι της καλλιέργειας που χιλιετίες τώρα ζει τον τόπο.
Είναι ευτύχημα που τα τελευταία χρόνια οι φορείς δείχνουν έμπρακτα τη σημασία που και οι ίδιοι αποδίδουν στην ελιά. Αυτό που ξεκίνησε, πρέπει να το ολοκληρώσουμε. Και ο καλύτερος τρόπος είναι, νομίζω, η δημιουργία ενός τέτοιου Μουσείου.
Γνωρίζω καλά ότι υπάρχουν πολλές και σημαντικές ελλείψεις στην Αιτωλοακαρνανία. Δεν καταλαβαίνω, ωστόσο, γιατί η Σπάρτη, η Άνδρος, το Πήλιο, η Μυτιλήνη, τα Χανιά, η Καβάλα και τόσες άλλες πόλεις μπορούν και εμείς δεν μπορούμε.
Εκτιμώ ότι με σωστό σχεδιασμό θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε κάτι το πραγματικά αξιόλογο, σημείο αναφοράς για τον τόπο, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές».
