Απαραίτητη προϋπόθεση για γερά και λευκά δόντια είναι η καταπολέμηση της πέτρας. Ο σχηματισμός της απειλεί άμεσα την υγεία της στοματικής κοιλότητας. Ευτυχώς, μπορείτε να την αποφύγετε εύκολα και ανώδυνα.
Πέτρα, είναι η υποκίτρινη ουσία που κάνει την εμφάνιση της στο σημείο όπου, τα δόντια ενώνονται με τα ούλα. Εσείς τη γνωρίζετε ως πέτρα, αλλά είναι πολύ πιθανό να ακούσετε τον οδοντίατρο σας στην Αγία Παρασκευή να την αποκαλεί τρυγία, όπως δηλαδή είναι ο όρος της στο ιατρικό λεξικό. Η πέτρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια σύνθεση αλάτων, τα οποία όταν κολλήσουν στην επιφάνεια των δοντιών γίνονται η βάση για να συγκεντρωθούν πάνω τους διάφορα υπολείμματα τροφών, νεκρά κύτταρα και μικρόβια. Ο σχηματισμός της πέτρας ευνοείται ιδιαίτερα από την κακή υγιεινή του στόματος και η ανάπτυξή της γίνεται πάνω στις μη λείες επιφάνειες των δοντιών. Η εμφάνισή της συνεπάγεται αρχικά κακοσμία του στόματος και συχνό μάτωμα των ούλων. Με την πάροδο του χρόνου όμως η πέτρα γίνεται απειλητικότερη, καθώς με την ανάπτυξη της προκαλεί το «κόψιμο» των ινών που περιβάλλουν το δόντι, και τότε ο κίνδυνος να «πέσει» το δόντι γίνεται ορατός.
ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ
Η σκληρή ουσία που βλέπουμε να σχηματίζεται στη βάση των δοντιών μας είναι η λεγόμενη υπερουλική πέτρα. Εκτός όμως από αυτή υπάρχει και η υποουλική, η οποία σχηματίζεται μέσα στα ούλα και δεν γίνεται ορατή.
ΥΠΕΡΟΥΛΙΚΗ: Η υπερουλική πέτρα έχει χρώμα άσπρο ή κίτρινο, ορισμένες φορές και γκριζοπράσινο. Σχηματίζεται στο τμήμα του δοντιού που ενώνεται με τα ούλα και συνήθως εμφανίζεται στην εσωτερική επιφάνεια των μπροστινών δοντιών της κάτω γνάθου και στην εξωτερική πλευρά των πίσω δοντιών της άνω γνάθου.
ΥΠΟΟΥΛΙΚΗ: Εμφανίζεται σε όλα τα δόντια, μέσα στα ούλα, ως ένα πολύ λεπτό -ιδιαίτερα σκληρό- στρώμα μαύρου χρώματος. Επειδή η υποουλική πέτρα δεν γίνεται ορατή, μπορεί να εντοπιστεί μόνο από τον οδοντίατρο. Ένδειξη ωστόσο για την ύπαρξη της μπορεί να είναι και ένα επαναλαμβανόμενο ελαφρύ μούδιασμα των δοντιών.
ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ
Η πέτρα αντιμετωπίζεται όπως και καθετί άλλο που απειλεί την υγεία των δοντιών σας, δηλαδή με σωστό και τακτικό καθαρισμό. Έχει αποδειχθεί ότι το πρώτο στρώμα της πέτρας, το οποίο ονομάζεται μικροβιακή πλάκα και αποτελεί τη βάση της, είναι εύκολο να απομακρυνθεί εντελώς με ένα σωστό βούρτσισμα μία φορά κάθε τριάντα ώρες (δεν σημαίνει ότι εσείς πρέπει να βουρτσίζετε τα δόντια σας λιγότερο από δύο φορές την ημέρα). Αν αυτό το χρονικό όριο παρέλθει, η σύνθεση της μικροβιακής πλάκας αλλάζει και καμιά οδοντόβουρτσα δεν είναι ικανή να την απομακρύνει. Το μόνο που μπορεί να επιτευχθεί στη συνέχεια είναι να επιβραδυνθεί η ανάπτυξή της με το τακτικό βούρτσισμα. Σημαντική βοήθεια επίσης στην καταπολέμηση της πέτρας μπορούν να προσφέρουν ορισμένες ειδικές γι' αυτή οδοντόκρεμες, των οποίων η διαφορετική σύνθεση επιτρέπει την καλύτερη διάλυση των αλάτων.
ΣΩΣΤΟ ΒΟΥΡΤΣΙΣΜΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΤΕΙ Ο ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ.
Για την απομάκρυνση της πέτρας απαιτείται ένα απλό, αλλά με σωστό τρόπο βούρτσισμα. Όταν βουρτσίζετε τα δόντια σας ιδιαίτερα έντονα και επιμένετε για πολλή ώρα, τότε το μόνο που καταφέρνετε είναι να τραυματίζετε τα ούλα σας, να καταστρέφετε τη λεία επιφάνεια των δοντιών και να κάνετε με αυτόν τον τρόπο ευκολότερο το σχηματισμό της πέτρας.
Η ΠΕΤΡΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
Ο σχηματισμός της πέτρας ευνοείται πάρα πολύ από την ύπαρξη μη λείων επιφανειών στα δόντια. Έτσι, λοιπόν, οι ενήλικοι παρουσιάζουν ευκολότερα πέτρα, καθώς τα δόντια τους με την πάροδο των χρόνων έχουν αποκτήσει τραχείες επιφάνειες, που έχουν προκληθεί είτε από το επαναλαμβανόμενο βούρτσισμα είτε από μικροτραυματισμούς είτε από κακή μάσηση είτε ακόμα και από κακοτεχνίες των οδοντιάτρων. Ένας ακόμα παράγοντας που ευνοεί το σχηματισμό της πέτρας στους ενηλίκους είναι ότι τα ούλα τους έχουν υποστεί μια φυσιολογική καθίζηση, με αποτέλεσμα να έχει έρθει στην επιφάνεια μέρος του δοντιού που δεν είναι καλυμμένο με σμάλτο και δεν είναι λείο.
Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ ΔΕΝ ΛΥΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Η πέτρα, καθώς σχηματίζεται, καταστρέφει τις ίνες που στηρίζουν το δόντι. Ακόμα και όταν απομακρύνεται από τον οδοντίατρο, οι ίνες αυτές δεν επανέρχονται στην αρχική τους μορφή, δεν επανακτούν τις στηρικτικές τους ικανότητες και η ζημιά που έχει προκληθεί δεν διορθώνεται.
