Σαν σήμερα (18.1.2025) γεννήθηκε και... πέθανε ο λαϊκός συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης, μια μεγάλη σύμπτωση η οποία σηματοδοτεί τη ζωή ενός την ζωή ενός από τους σημαντικότερους λαϊκούς συνθέτες και τραγουδιστές που πέρασαν από το ελληνικό πεντάγραμμο.

Με τα τραγούδια του, ο Τσιτσάνης δεν περιορίστηκε απλώς στη δημιουργία μουσικής· κατάφερε να εκφράσει και να καταγράψει τα πάθη, τις αγωνίες, τα όνειρα και τις ελπίδες του λαού μας.

Σήμερα, 18 Ιανουαρίου του 2025, είναι η 110τη επέτειος από την γέννηση του.

Ο Στέλιος Καραγιώργος, καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσείου Τσιτσάνη στα Τρίκαλα μίλησε με το CNN Greece για τη ζωή και το έργο του μεγάλου δημιουργού.

«Ο Τσιτσάνης είχε την τύχη το έργο του να αναγνωριστεί όσο ήταν ακόμα εν ζωή και να τιμηθεί με το μεγάλο βραβείο του λαού και του χρόνου.

Τα τραγούδια του περνούν από γενιά σε γενιά σαν τα ιερά κειμήλια και μας συντροφεύουν σε κάθε στιγμή στη ζωή μας. Στη χαρά, στη λύπη, στην προσμονή.

Έζησε όλα τα μεγάλα ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα που σημάδεψαν την πατρίδα μας, άντλησε έμπνευση από αυτά, και έγραψε για όλα εκείνα που ο λαός μας ήθελε πολύ και δεν τα έζησε, και για όλα εκείνα που δεν τα ήθελε, αλλά δυστυχώς τα έζησε.

Με σεβασμό πήρε τους καημούς και τις μεγάλες προσδοκίες του λαού και με το μεγάλο του δημιουργικό ταλέντο, τα έκανε τέχνη και τραγούδι, και τα επέστρεφε στην κοινωνία, χωρίς ποτέ να βάλει τον εαυτό του πάνω από την τέχνη που υπηρέτησε».

Ο Στέλιος Καραγιώργος συνέχισε αναφερόμενος στις εκδηλώσεις του Μουσείου Τσιτσάνη:

«Κάθε χρόνο στις 18 Ιανουαρίου, την ημέρα που γεννήθηκε και πέθανε ο Τσιτσάνης, ως οφειλόμενη τιμή και πράξη αναγνώρισης το Μουσείο οργανώνει μία εκδήλωση αφιερωμένη στα τραγούδια του.

Για τη φετινή χρονιά που συμπληρώνονται 110 χρόνια από τη γέννησή του το Σάββατο 18 Ιανουαρίου θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσείου συναυλία με τη συμμετοχή εξαιρετικών καλλιτεχνών και της χορωδίας Τρικάλων που θα παρουσιάσουν με ελεύθερη είσοδο για το κοινό ένα απάνθισμα από τα ομορφότερα τραγούδια του Τσιτσάνη».

Ο Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου 1915 από Ηπειρώτες γονείς, οι οποίοι κατέβηκαν από τα Άγραφα.

Από μικρή ηλικία ήτανε αυτοδίδακτος στην μουσική και έμαθε να παίζει μόνος του έγχορδα της εποχής μαντολίνο και μπουζούκι.

Οι στίχοι του ήταν βαθιά ανθρώπινοι και κοινωνικά εναρμονισμένοι με τις ανάγκες της εποχής, έγιναν η φωνή του λαού, δίνοντας έκφραση στις χαρές, τις λύπες, τις αδικίες και τις προσευχές του, και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους για την Ελλάδα. 

Μέσα από τη μουσική του, αποτύπωσε τις πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές της εποχής, προβάλλοντας ταυτόχρονα τη βαθιά ανθρωπιά που χαρακτηρίζει τη μουσική του.

Το ξεκίνημα του στο λαϊκό τραγούδι

Η μετακόμισή του στην Αθήνα το 1936, αρχικά με σκοπό να σπουδάσει νομικά, σύντομα θα τον οδηγήσει στο λαϊκό τραγούδι. Παράλληλα με τις σπουδές του, εργαζόταν σε ταβέρνες, όπου και γνώρισε τον τραγουδιστή Δημήτρη Περδικόπουλο, που θα τον καθοδηγήσει στις πρώτες του ηχογραφήσεις.

Το 1937, ηχογραφεί το πρώτο του τραγούδι και αρχίζει να γίνεται αναγνωρίσιμος στο ελληνικό κοινό, με τραγούδια όπως «Η Αρχόντισσα» και «Γι’ αυτά τα μαύρα μάτια σου».

Σε ηλικία 25 χρονών το 1940 ο Τσιτσάνης κατέβηκε στην Αθήνα για μια καλύτερη ζωή.

Αργότερα κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη, όπου για ένα διάστημα τεσσάρων ετών (1944–1946) είχε δικό του μαγαζί, το «Ουζερί ο Τσιτσάνης» στην οδό Παύλου Μελά 22, που έγινε διάσημο.

Εκεί έγραψε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του, τα οποία ηχογραφήθηκαν μετά τη λήξη του πολέμου, όπως τη «Συννεφιασμένη Κυριακή».

Η μεγάλη επιτυχία

Η ικανότητά του να συνθέτει μουσική που εκφράζει τις κοινωνικές και προσωπικές καταστάσεις του ελληνικού λαού τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες του ελληνικού τραγουδιού.

Το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη διαμόρφωσε και εξέφρασε τη λαϊκή ψυχή... 

Με το πέρασμα των χρόνων, παρά τις εξελίξεις στη μουσική σκηνή, ο Τσιτσάνης παρέμεινε πιστός στο προσωπικό του ύφος και συνεχώς επαναπροσδιόριζε τον εαυτό του χωρίς να αποδεχτεί τις εποχιακές μόδες του τραγουδιού.

Η επιτυχία του κορυφώθηκε το 1980, όταν η UNESCO κυκλοφόρησε έναν διπλό δίσκο με τίτλο «Χάραμα», ο οποίος περιλάμβανε κλασικά τραγούδια του, αλλά και νέους αυτοσχεδιασμούς στο μπουζούκι. Η έκδοση αυτή κέρδισε το βραβείο της Μουσικής Ακαδημίας Charles Gross το 1985.

Η αιώνια κληρονομιά του Βασίλη Τσιτσάνη 

Η ζωή του Βασίλη Τσιτσάνη έληξε στις 18 Ιανουαρίου 1984 - την ίδια ακριβώς ημέρα που είχε γεννηθεί - μόλις λίγες μέρες μετά την τελευταία του εμφάνιση σε κέντρο, με καινούργια τραγούδια. 

Παρά την απώλεια, το έργο του παραμένει ζωντανό και συνεχίζει να εμπνέει όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και όλο τον κόσμο, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του στην ιστορία της ελληνικής μουσικής.

Το έργο του στηρίχθηκε σε παραδοσιακές ελληνικές μουσικές φόρμες, όπως το δημοτικό τραγούδι και η βυζαντινή μουσική, αλλά και το νεότερο λαϊκό τραγούδι, και μέσα από αυτές τις βάσεις δημιούργησε μοναδικές μελωδίες.

Ο Τσιτσάνης συνεργάστηκε με μεγάλες μορφές του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Στράτος Παγιουμτζής, ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Σωτηρία Μπέλου, η Μαρίκα Νίνου και άλλοι, οι οποίοι ανέδειξαν με τη φωνή τους τις μεγάλες επιτυχίες του και τις καθιστούσαν ακόμα πιο αξέχαστες.

Αυτές οι συνεργασίες έφεραν το έργο του πιο κοντά στο κοινό και του έδωσαν τη δυνατότητα να καθιερωθεί ως σημείο αναφοράς για το ελληνικό τραγούδι.

sinidisi.gr