Χθες, στο Κορωπί, ένας άνδρας ξυλοκόπησε άγρια τη σύζυγό του, μπροστά στα μάτια των δύο παιδιών τους.

Η γυναίκα δίνει μάχη για τη ζωή της στη ΜΕΘ.

Κι όμως — αυτό δεν είναι απλώς μια είδηση.

Είναι ένα ακόμα χτύπημα στη συνείδηση μιας κοινωνίας που σωπαίνει.Κάθε φορά που ακούμε «άλλο ένα περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας», πίσω από αυτές τις λέξεις υπάρχει ένας άνθρωπος που πονά, ένα παιδί που φοβάται, μια γυναίκα που ίσως δεν προλάβει να ζητήσει βοήθεια.Η βία δεν είναι αγάπη.

Δεν είναι «ζήλια».

Δεν είναι «λάθος της στιγμής».

Είναι φόβος, εξουσία, έγκλημα. Και όσο σωπαίνουμε, όσο «δεν ανακατευόμαστε», όσο πιστεύουμε πως “δεν μας αφορά”, τόσο γινόμαστε συνένοχοι.Μια γυναίκα σήμερα παλεύει για τη ζωή της.

Χθες ήταν εκείνη.

Αύριο μπορεί να είναι κάποια άλλη. Η σιωπή της κλειστής πόρτας δεν είναι λύση.

Είναι συνενοχή!!!!Αν δεις, μίλα.

Αν ακούσεις, μίλα.

Αν φοβάσαι, ζήτα βοήθεια.

Κανείς δεν αξίζει να πονά στο όνομα της δήθεν “αγάπης”. Η βία δεν σταματά με συγγνώμες.

Σταματά με φωνές.

ΣΤΑΜΑΤΑ ΑΝ ΟΛΟΙ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ
ΜΗΝ ΣΙΩΠΑΣ!!!

ΜΙΛΑ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!!