Δεν «ανοίγουν» εύκολα τα φτερά τους οι νέοι στη χώρα μας και καθυστερούν να εγκαταλείψουν το πατρικό τους σπίτι, φαινόμενο που σχετίζεται με το ιδιαίτερα υψηλό κόστος στέγασης.
Οι περισσότεροι, μάλιστα, ζουν με τους γονείς τους σχεδόν έως τα 31 τους, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να καταγράφει, για μία ακόμη φορά, από τις υψηλότερες ηλικίες στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως προς την «καθυστερημένη ανεξαρτητοποίηση» των νέων.
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat για το 2024, οι νέοι στην Ευρωπαϊκή Ενωση που έφυγαν από τη γονική τους εστία ήταν κατά μέσο όρο ηλικίας 26,2 ετών, σε μια ήπια μείωση από τα 26,3 έτη το 2023. Από το 2002 η μέση ηλικία κυμαίνεται σχετικά σταθερά μεταξύ του χαμηλού 26,1 ετών το 2019 και του υψηλού 26,8 ετών το 2006.
Οι νέοι στην Ελλάδα που αποφάσισαν να φτιάξουν το δικό τους σπιτικό ήταν κατά μέσο όρο στην ηλικία των 30,7 ετών, τοποθετώντας τη χώρα μας στην ίδια κατηγορία με την Κροατία (31,3 έτη), τη Σλοβακία (30,9 έτη), την Ιταλία (30,1 έτη) και την Ισπανία (30 έτη).
Και αυτό σε αντίθεση με τις σκανδιναβικές χώρες, οι οποίες κατέχουν την πρωτιά της «γρήγορης ανεξαρτητοποίησης»: Φινλανδία (21,4 έτη), Δανία (21,7 έτη) και Σουηδία (21,9 έτη).
Σε κάθε περίπτωση, βαρύ τίμημα πληρώνουν οι νέοι από το στεγαστικό πρόβλημα της εποχής και τα υπερβολικά υψηλά ενοίκια.
Το 2024, το 9,7% των νέων ηλικίας 15-29 ετών ζούσε σε νοικοκυριά που δαπανούσαν τουλάχιστον το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος για στέγαση (δείκτης υπερβολικού κόστους στέγασης), ενώ για το σύνολο του πληθυσμού το ποσοστό ήταν 8,2%.
Αρνητική πρωτιά
Ως προς αυτό, η Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή εντοπίζει σημαντικές διαφορές. Η Ελλάδα κερδίζει την αρνητική πρωτιά, καθώς καταγράφει τους υψηλότερους δείκτες υπερβολικού κόστους στέγασης (30,3%), ξεπερνώντας, μάλιστα, τη Δανία (28,9%) και κατά πολύ την Ολλανδία (15,3%), τη Γερμανία (14,8%) και τη Σουηδία (13,5%). Στον αντίποδα, οι χαμηλότεροι δείκτες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, καταγράφηκαν στην Κροατία (2,1%), στην Κύπρο (2,8%) και τη Σλοβενία (3%).
Σε 16 ευρωπαϊκές χώρες οι νέοι πέρυσι πλήρωναν υψηλότερο ποσοστό για στέγαση σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, με τη μεγαλύτερη διαφορά στη Δανία (14,3 ποσοστιαίες μονάδες), ακολουθούμενη από την Ολλανδία (8,4 μονάδες).
Μάλιστα, σε χώρες όπου οι νέοι φεύγουν νωρίτερα από το πατρικό τους σπίτι, όπως η Δανία, η Ολλανδία, η Γερμανία, η Σουηδία και η Φινλανδία, η οικονομική επιβάρυνση λόγω στέγασης είναι μεγαλύτερη.
Αντίθετα, σε χώρες όπου η αποχώρηση γίνεται αργότερα, όπως η Κύπρος, η Κροατία και η Ιταλία, τα ποσοστά υπερβολικού κόστους στέγασης είναι χαμηλότερα.
Μοναδική εξαίρεση, παρατηρεί η Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή, είναι η χώρα μας, καθώς, παρά τη μεταγενέστερη αποχώρηση των νέων, το κόστος στέγασης παραμένει υψηλό.
Βάλια Νικολάου - eleftherostypos.gr
