Η φράση «Δρυὸς πεσούσης, πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται» δεν προέρχεται από τον Αίσωπο, όπως λανθασμένα αναφέρεται μερικές φορές, αλλά από τον Μένανδρο, τον σπουδαίο Αθηναίο κωμωδιογράφο της Νέας Κωμωδίας (4ος αι. π.Χ.).

? Συγκεκριμένα, ανήκει στη συλλογή «Γνῶμαι Μονόστιχοι» (ή «Μονόστιχα Γνωμικά»), που είναι μια σειρά από σύντομα γνωμικά με ηθικό και πρακτικό περιεχόμενο, αρκετά από τα οποία διασώθηκαν και χρησιμοποιούνταν σε εκπαιδευτικά πλαίσια για αιώνες.

Κυριολεκτική σημασία:

«Όταν πέσει η βελανιδιά, κάθε άνθρωπος παίρνει ξύλα απ’ αυτήν.»

? Μεταφορική σημασία:

Η φράση χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι:

Όταν κάποιος ισχυρός ή σπουδαίος άνθρωπος χάσει τη δύναμη ή τη θέση του, όλοι σπεύδουν να τον εκμεταλλευτούν ή να τον κακομεταχειριστούν.

Είναι ένα σχόλιο πάνω στη φυγή του σεβασμού όταν χαθεί η δύναμη, και το πόσο εύκολα στρέφονται όλοι εναντίον σου όταν πάψεις να είσαι «υπολογίσιμος».

? Παράδειγμα χρήσης:

Παλιά όλοι τον προσκυνούσαν, τώρα που έχασε την εξουσία τον χλευάζουν. Τι να πεις… δρυὸς πεσούσης, πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται.

agriniopress.gr