Προσκεκλημένος της κοινής συνεδρίασης της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας και της  Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, υπό την προεδρία του Προέδρου της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας, κ. Στράτου Σιμόπουλου, τοποθετήθηκε ο τ. Πρόεδρος του  ΕΑΠ καθηγητής Ιωαννης Καλαβρουζιωτης.

Από πλευράς του μεταξύ άλλων τόνισε:

• Πόλεμος για το νερό στη χώρα μας δεν πρόκειται να γίνει και αυτός είναι ένας μύθος, ο οποίος γράφεται συνεχώς. Αυτό, όμως, που χρειάζεται και αυτό, το οποίο έχει μεγάλη σημασία, είναι ότι θα πρέπει να αξιοποιήσουμε όλους τους υπάρχοντες πόρους μας και κυρίως να επανακαθορίσουμε και να επανεξετάσουμε το θέμα της επαναχρησιμοποίησης των υγρών αστικών αποβλήτων και βιοστερεών προς όφελος των αγροτών. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία, με την έρευνα και την καινοτομία, θα μπορέσουμε, πράγματι, να πείσουμε τους αγρότες ότι θα μπορούν να αξιοποιήσουν αυτούς τους υδατικούς πόρους.

• Το 84% με 86% του ποσοστού του νερού που καταναλώνεται ετησίως πηγαίνει στη γεωργία, η οποία είναι ο μεγάλος καταναλωτής σε ολόκληρο τον μεσογειακό νότο και επομένως και στην Χώρα μας. . Μόνο το 11% πηγαίνει στην ύδρευση και όλο το υπόλοιπο πηγαίνει σε διάφορες άλλες χρήσεις.

• Άρα, λοιπόν, τι κάνουμε εμείς στα διαμερίσματα εκείνα, στις περιοχές εκείνες στις οποίες πραγματικά έχουμε πρόβλημα νερού. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι το πρόβλημα του νερού έχει σχέση, κατά την εκτίμηση μου, όσο αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του νερού για την άρδευση, όχι τόσο για τις ποσότητες. Οι ποσότητες είναι γνωστές ανά υδατικό διαμέρισμα, αλλά υπάρχουν περιοχές όπως είναι η Θεσσαλία, όπως είναι η Νοτιοανατολική Πελοπόννησος, όπως είναι περιοχές των νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης ενδεχόμενα, που πραγματικά εκεί έχουμε τα προβλήματα της υψηλής αλατότητας.

• Αυτά είναι τα θέματα τα οποία μπορεί να αντιμετωπίσει η επαναχρησιμοποίηση και εδώ γεννάται το ερώτημα γιατί μέχρι σήμερα δεν το μπορούμε, ενώ έχουμε φτάσει σε όλες αυτές τις Οδηγίες, ενώ έχουμε όλες αυτές τις ποσότητες που για εμάς το 42% των εκροών των Κέντρων Επεξεργασίας Αποβλήτων, μπορεί να πάει πραγματικά για την άρδευση περιοχών πέριξ των Κέντρων Επεξεργασίας Λυμάτων. Άρα, ποιο είναι το πρόβλημα πραγματικά το οποίο έρχεται να μας εμποδίσει να προχωρήσουμε σαν πολιτεία σε κάτι τέτοιο.

• Θα πρέπει στις περιοχές εκείνες που έχουμε πρόβλημα αναφορικά με την ακαταλληλότητα ή τη δυσκολία των φυσικοχημικών παραμέτρων του νερού της άρδευσης να κάνουμε τέτοιου είδους διαχειριστικά σχέδια τοπικά, τα οποία, η κάθε ΔΕΥΑ μαζί με συμβόλαια με τους αγρότες θα επαναχρησιμοποιεί το νερό και το σημαντικότερο ακόμα, τα βιοστερεά, τη λάσπη των βιολογικών καθαρισμών, η οποία και αυτή μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί ταυτόχρονα στη Γεωργία.

• Συμπερασματικά οι προτάσεις που εγώ τουλάχιστον μαζί με τη δικιά μας την ερευνητική ομάδα έχουμε να προτείνουμε είναι ότι η οποιαδήποτε εφαρμογή επεξεργασμένων υγρών αστικών λυμάτων προϋποθέτει την απόλυτη σύμφωνη γνώμη των παραγωγών, όταν μιλάμε για εφαρμογή στη Γεωργία. Και αυτό για να υπάρξει στη χώρα μας που δεν είναι Ισραήλ, που δεν είναι Κύπρος, που δεν είναι Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν είναι Αφρική, θα πρέπει απαραίτητα να επιδιωχθεί η όσο το δυνατόν ταχύτερη προσπάθεια στα πλαίσια της ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του αγροτικού πληθυσμού.

• Ασφαλής επαναχρησιμοποίηση είναι το μήνυμά μας προς την Πολιτεία για όφελος της αγροτικής παραγωγής αλλά και της αναβάθμισης της ποιότητας ζωής στις πόλεις με την ταυτόχρονη περιβαλλοντική προστασία και αναβάθμιση.