Το τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη «Δεν είμαι ‘γώ ο Γιώργος σου» γράφτηκε το 1947 και η μικρή του ιστορία έχει ως εξής: Ο Μητσάκης εκείνη την εποχή, έπαιζε στο «Πιγκάλς», ένα από τα πολύ καλά μαγαζιά της Αθήνας, στην οδό Πατησίων, απέναντι απ΄ το Μινιόν.
Το «Πιγκάλς» είχε μια πίστα σε σχήμα αχιβάδας, όπου πάνω της βρισκόταν και η σκηνή της ορχήστρας. Τα μεγάλα ονόματα του μαγαζιού ήταν οι «Μητσάκης – Χιώτης», πλαισιωμένοι από βιρτουόζους μουσικούς. Κάθε βράδυ γινόταν χαλασμός κόσμου.
Ο Μητσάκης τότε τα είχε με μια κοπέλα, με την οποία, όπως έλεγε ο ίδιος, ήταν “ψιλοκαψούρης”. Η κοπέλα έμενε κάπου στη Μαυρομματαίων, στη Νεάπολη της Αθήνας.
Ένα απόγευμα, ενώ είχαν βγει ραντεβού την είδε κάπως στεναχωρημένη και φυσικά τη ρώτησε τι έχει, τι της συμβαίνει και τα λοιπά. Εκείνη μασούσε τα λόγια της και δεν του έλεγε τίποτε το ουσιαστικό. Ο Μητσάκης επέμενε «Γιατί δε μου λες Δεν είμαι ‘γώ ο Γιώργος σου που μου ‘ λεγες τον πόνο σου».
Η φράση αυτή του άρεσε και τη συγκράτησε στο μυαλό του. Η κουβέντα συνεχίστηκε και λίγο αργότερα η κοπέλα αποκάλυψε αυτό που τη βασάνιζε. Του είπε ότι έπρεπε να χωρίσουν, γιατί ο πατέρας της τα είχε καταλάβει όλα και την απειλούσε. Μετά από λίγο, όταν εκείνη έφυγε, ο Μητσάκης έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα και σημείωσε τη φράση που είχε συγκρατήσει στο μυαλό του. Αργότερα, στην κάμαρά του, ολοκλήρωσε το τραγούδι, το οποίο λάνσαρε σε λίγες μέρες στο κέντρο «Πίγκαλς», μαζί με τον Μανώλη Χιώτη.
Στίχοι
Δεν είμαι ο Γιώργος π’ αγαπούσες μια φορά
και στα μάτια με φιλούσες τόσο τρυφερά.
Τα βάσανά μας λέγαμε
και κάπου κάπου κλαίγαμε.
Και κάπου κάπου κλαίγαμε,
τα βάσανά μας λέγαμε.
Τώρα της αγάπης μας το τζάκι είναι σβηστό
και το φτωχικό μας σπίτι δεν είναι ζεστό.
Δεν είμαι εγώ ο Γιώργος σου,
που μου `λεγες τον πόνο σου.
Που μου `λεγες τον πόνο σου,
δεν είμαι εγώ ο Γιώργος σου.
Κι όμως για έναν άλλον το Γιωργάκη σου ξεχνάς
και στο φτωχικό μας σπίτι δεν ξαναγυρνάς.
Έλα και είμαι μόνος μου,
να γιατρευτεί ο πόνος μου.
Να γιατρευτεί ο πόνος μου,
έλα και είμαι μόνος μου.
