Nίκος Ζιώγαλας έπιασε για πρώτη φορά την κιθάρα του και τραγούδησε μπροστά σε κοινό, σε ένα μαγαζί στην Πλάκα, μαζί με τον Θανάση Γκαϊφύλλια, τη Μαρίζα Κωχ, και το συγκρότημα Ανάκαρα, το 1971. To 1977 τον είδαμε να λαμβάνει μέρος στους «Αχαρνής» του Αριστοφάνη, σε διασκευή του Διονύση Σαββόπουλου, που αποτέλεσε ένα γλυκόπικρο σχόλιο για την Μεταπολίτευση, και 47 χρόνια μετά, συζητιέται ακόμα.
Το 1985, το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει, και ο Νίκος Ζιώγαλας κυκλοφορούσε το πρώτο του άλμπουμ, το «Τζάμπο», με έντονες επιρροές από τον ροκ ήχο που κυριαρχούσε στα ραδιόφωνα της εποχής. Το τραγούδι «Σαν Σταρ του Σινεμά», έγινε αμέσως το πρώτο χιτ, και όχι άδικα. Το ρεφρέν του, «Μην ξαναρθείς, απ’ τη δουλειά, δεν το αντέχω, δεν το μπορώ να σ’ αντικρύσω φιλικά…» ήταν επιεικώς εθιστικό. Το σχετικό βιντεοκλίπ, ένα από τα πρώτα της ελληνικής ποπ μουσικής, ήταν βουτηγμένο στην 80s αισθητική, και είχε ως πρωταγωνίστρια την ηθοποιό Τάνια Καψάλη.
Ποια ήταν όμως η «σταρ του σινεμά»
Ο θρύλος λεέι πως ο Ζιώγαλας δούλευε στο μπαρ Λούκι στο Κολωνάκι ως μπάρμαν. Πρόκειται για το μπαρ που αναφέρεται από τον Χάρη Κατσιμίχα στο τραγούδι «Μια βραδιά στο Λούκι». Μάλιστα ο Νικόλας που αναφέρεται στους στίχους του τραγουδιού, είναι ο Ζιώγαλας, φίλος του Χάρη Κατσιμίχα.
Σε αυτή την περίοδο εργάζονταν στο μπαρ και κάποια κοπέλα, για την οποία ο Ζιώγαλας έγραψε το “Σαν σταρ του σινεμά”. Θρυλείται πως η κοπέλα αυτή ήταν η Ρενέ, η οποία αποτέλεσε την έμπνευση και για το «Λούκι» του Κατσιμίχα. Η Ρενε Στρυμηναία έπαιξε και στην ταινία «Σουβλίστε τους» του Νίκου Ζερβού, μαζί με τους Γιώργο Μοσχίδη, Δημήτρη Πουλικάκο, Θέκλα Τσελέπη. Πέθανε το 2015.
