Η αργία του Αγίου Πνεύματος αποτέλεσε για τον υπογράφοντα μια καλή ευκαιρία για μια ημερήσια απόδραση έως τις παραλίες της Ναυπάκτου.
Όσο κι αν το... μαχαίρι μπαίνει βαθιά στην τσέπη λόγω διοδίων, καυσίμων και... λοιπών εξόδων, οι υπερσύγχρονοι δρόμοι που «μας φέρνουν πιο κοντά» είναι πάντα ένα δέλεαρ για την τελική απόφαση.
Με δεδομένο ότι αυτή την φορά δεν υπήρχε κανένας χρονικός περιορισμός ή κάποιου άλλου είδους πίεση που να αφορά το ρολόι (σ.σ για μπάνιο πηγαίναμε άλλωστε), η μετάβαση από το Ρίο στο Αντίρριο με τον «πατροπαράδοτο τρόπο» του ferry boat αντί της Γέφυρας πήρε ποσοστά... Καντάφι στην «εντός αυτοκινήτου» εκλογική διαδικασία.
Άλλωστε ήταν μια καλή ευκαιρία και για τους μικρούς επιβαίνοντες να ζήσουν την... εμπειρία με το καραβάκι, αλλά και για τους μεγάλους να θυμηθούν τα... νιάτα τους. Εκεί λοιπόν, τόσο στο «πήγαινε», όσο και στο «έλα» έγινα μάρτυρας μιας εικόνας που δεν την πίστευα.
Μιας εικόνας που πίστευα ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί το «δοξασμένο καλοκαίρι του 2004» όταν έγιναν και τα εγκαίνια της ζεύξης ανάμεσα στο Αντίρριο και το Ρίο. Γεμάτα τα καραβάκια, με αυτοκίνητα μέχρι τον... καταπέλτη και δειλά – δειλά στην προβλήτα να σχηματίζονται ουρές αναμονής για το επόμενο. Ναι καλά διαβάσατε. Και γεμάτο ferry boat και ουρές αναμονής.
Την ίδια ώρα που προφανώς και πάνω στη γέφυρα η κίνηση ήταν αυξημένη. Όπως όμως αυξημένη είναι και η τιμή της.
Σε μια χώρα που τα πάντα είναι ακριβά, σε μια χώρα που κάθε οικογένεια ζει με τον φόβο του... σούπερ μάρκετ, του βενζινάδικου, του μανάβικου, του φροντιστηρίου, δεν είναι δυνατόν το «πέρασμα» μερικών χιλιομέτρων από τη μια στεριά στην άλλη να κοστίζει τόσο ακριβά.
Σαφώς και οι πάντες, ειδικά όσοι για πολλά -πολλά χρόνια ταλαιπωρούνταν από την πορθμειακή γραμμή, έκαναν «Πάσχα και Χριστούγεννα» μαζί, όταν η γέφυρα δόθηκε στην κυκλοφορία. Λύτρωση ήταν και είναι. Όμως όσο η τιμή ανεβαίνει στα... ουράνια, τόσο υπάρχουν και οι δεύτερες σκέψεις.
Καλή η διευκόλυνση, καλή η διέλευση ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, καλή και η ταχύτητα, αλλά... Υπάρχει αυτό το αλλά που χτυπάει απευθείας στην τσέπη. Κάπως έτσι λοιπόν φτάσαμε στις προαναφερθείσες εικόνες.
Με τα γεμάτα καραβάκια και τον κόσμο να δίνει ξανά ζωντάνια σε αυτά. Μάλιστα ως... κερασάκι στην τούρτα είναι το γεγονός ότι πλέον μιλάμε για σύγχρονα ferries, αμφίδρομα (μεγάλη διευκόλυνση στο... μπες-βγες), με τεράστιες αίθουσες κλιματιζόμενες, με καθαρές τουαλέτες, με φρεσκοβαμμένες καρέκλες, με καθαρό κατάστρωμα.
Όχι τόσο συνηθισμένες εικόνες τα παλιά χρόνια, που οι μικρές «παντόφλες» δεν σου παρείχαν τόσα πολλά. Το βέβαιο είναι πως όσο οι τιμές των διοδίων παίρνουν την... ανηφόρα, τόσο ο κόσμος θα αναζητά εναλλακτικές λύσεις για να τα βγάλει πέρα.
