Δεν γίνεται να υπάρξει 25η Μαρτίου χωρίς μπακαλιάρο – σκορδαλιά στο τραπέζι και χωρίς «Παπαφλέσσα» στην τηλεόραση.
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, όλο και κάποιο κανάλι θα προβάλει την ελληνική ταινία με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, η οποία αναφέρεται φυσικά στα γεγονότα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Από τη νίκη του Παπαφλέσσα επί του Δράμαλη στα Δερβενάκια, μέχρι τον γεμάτο αυτοθυσία θάνατό του στα Δερβενάκια, πολεμώντας τον στρατό του Ιμπραήμ Πασά.
Η συμπαραγωγή της Φίνος Φιλμ με τον Τζέιμς Πάρις, ο οποίος είχε θητεύσει ως διευθυντής παραγωγής σε ταινίες της 20th Century Fox, κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Οκτώβριο του 1971 και έκοψε 297.817 εισιτήρια, με το κοινό να την καταχειροκροτεί. Ένα μήνα νωρίτερα, είχε προβληθεί στο 12ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου πήρε τα βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Αρτιότερης Παραγωγής, ενώ δόθηκε Τιμητική διάκριση στον σκηνογράφο και ενδυματολόγο Διονύση Φωτόπουλο. Μπορεί η ταινία να χαρακτηρίστηκε ως «η καλύτερη στιγμή» στην καριέρα του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, ωστόσο δεν έλειψαν και τα παρατράγουδα.
Πιο συγκεκριμένα, μια μερίδα ατόμων υποδέχθηκε την ταινία με γιουχαΐσματα και κοροϊδίες, κάνοντας έξαλλο τον πρωταγωνιστή της. Μάλιστα, σε συνέντευξή του τότε στην εφημερίδα Απογευματινή, ο Παπαμιχαήλ είχε ζητήσει μέχρι και την κατάργηση του Φεστιβάλ. «Μίσησα την οργανωμένη οχλαγωγία του Φεστιβάλ. Εκείνων που μετέτρεψαν την αίθουσα σε εξέδρα γηπέδου. Ντροπή τους τέτοια ασέβεια. Δεν σεβάστηκαν τίποτε. Εξεπλάγην. Επρόκειτο για ένα φαιδρό συρφετό αγέλης, φανατικών της εξέδρας. Καφενόβιους. Ήρθαν με σκοπό να μετατρέψουν το Φεστιβάλ σε εμποροπανήγυρη. Για αυτό είναι προτιμότερο να καταργηθεί», είχε δηλώσει ο ηθοποιός.
Πόσο χρήματα ξόδεψαν για την παραγωγή του «Παπαφλέσσα» ο Φιλοποίμην Φίνος και ο Τζέιμς Πάρις; Οι δύο τελειομανείς παραγωγοί, εμπιστεύτηκαν στον Ερρίκο Ανδρέου τη σκηνοθεσία και στον Πάνο Κοντέλη το σενάριο, βάζοντας από την τσέπη τους περίπου 12.000.000 δραχμές, προκειμένου να ολοκληρωθεί η ταινία. Είχαν φέρει στην Ελλάδα υπερσύγχρονα μηχανήματα από τη Γαλλία, έκαναν πολλά εξωτερικά γυρίσματα, ενώ είχαν πάρει μέρος και περίπου τρεις χιλιάδες κομπάρσοι.
Μιλάμε φυσικά για μια μία από τις μεγαλύτερες υπερπαραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου, η οποία μπορεί να συγκριθεί μόνο με αντίστοιχες του Χόλιγουντ.
